De TIEN GEBODEN afzonderlijk Het ACHTSTE gebod

Het is al even geleden, in het nummer van de Wachter van 4 November 1.1. kwam het laatste artikel voor, dat we spraken over de verzekering. Het slotgedeelte daar was als volgt: Bezien we de zaak wat dieper, dan zal elke zedelijke handeling van de christen, waar ze naar de Catechismus onder de goede werken valt, op moeten komen uit het geloof, naar de Wet en tot Gods eer moeten geschieden. En al wat uit het geloof niet is, dat is zonde, Rom. 14: 23, en daarmede overtreding van de Wet, en tot onere Gods. Hoe nauw dit uitgaat leert 1 Cor. 14:31, als daar onderwezen wordt: Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij, dat gij drinkt, hetzij dat gij iets anders doet, doet het al ter ere Gods. En zo zal ook alle besluitneming en overeenkomst, ja alle handel en wandel, daarmede in overeenstemming moeten zijn, waar het anders zondig is, en he' zelfs als het in beginsel er mede overeenkomt, in zichzelf nog gans onvolkomen en met zonde bevlekt is. Hoe voorzichtig tegenover de Heere zou de mens dan toch moeten wandelen, zoals de Apostel vermaant: Ziet dan hoe gij voorzientiglijk wandelt, niet als onwijzen, maar als wijze"' de tijd uitkopende, dewijl de dagen boos zij''' Ef. 5:15, 16.

Nu valt de verzekering onder de kansovereenkomsten, zoals we zagen. Er is hier sprake van risico. En er zit overeenkomst tussen spel, loterij

en verzekering. Immers dient de verzekering en met name de schadeverzekering, om tegen een vast bedrag zich te dekken tegen een mogeUjke Hote ramp of schadepost, terwijl spel en loterij lokken om tegen een vast bedrag de kans te krijqen op een grote winst. Bij beide gaat het er over, dat een vast bedrag wordt ingezet en aan het toeval overgelaten wordt, hoe de zaak zal uitvallen. Men verliest het ingezette geld, als er geen schade komt, en men krijgt vergoeding als het wel ontstaat. Wordt zo bij beide niet de afgod van het toeval verheven, en het geloof in de goddelijke voorzienigheid ondermijnd?

Zal nu de ware christen zijn zedelijke handeUng verrichten uit het geloof, naar de Wet, en tot Gods eer, dan geldt hier al aanstonds dat het geloof mede tot een voorwerp heeft, wat de Heid. Catechismus in Zondag 1 leert, over de bewaring Gods in de voorzienigheid, dat de Heere hem al- 20 bewaart, „dat zonder de wil mijns hemelse Vaders, geen haar van mijn hoofd vallen kan, ja ook, dat mij alle ding tot mijne zaligheid dienen moet."

En daarmede overeenkomstig zal het ook een beleving zijner ziel zijn in geloof wat Zondag 9 en 10 van de Catechismus voorhouden aismede voorwerp van het geloof, als daar onderwezen wordt: „Wat gelooft gij met deze woorden: Ik geloof in God de Vader, de almachtige. Schepper des hemels en der aarde? Antw. Dat de 'eeuwige Vader onzes Meeren Jezus Christus, Die hemel en aarde, met al wat er in is, uit niet geschapen heeft. Die ook dezelve nog door Zijn eeuwige raad en voorzienigheid onderhoudt en regeert, om Zijns Zoons Christus wille, mijn God en mijn Vader is; op Wie ik alzo vertrouw, dat ik niet twijfel, of Hij zal mij met alle nooddruft des lichaams en der ziel verzorgen, en ook al het kwaad, dat Hij mij in dit jammerdal toeschikt, mij ten beste keren; dewijl Hij zulks doen kan als een almachtig God, en ook doen wil als een getrouw Vader."

Wat zit hier toch alles in tot geestelijke onderwijzing om toch maar dicht bij de Heere te schuilen, en Hem maar in alles nodig te hebben, en maar achter Hem aan te mogen komen, waar het ganse leven ligt in Zijne hand.

En zie nu ook nog eens wat Zondag 10 voorhoudt, als daar gevraagd wordt: Wat verstaat gij door de voorzienigheid Gods, en geantwoord: „De almachtige en alomtegenwoordige kracht Gods, door welke Hij hemel en aarde, mitsgaders alle schepselen, als met Zijne hand nog onderhoudt, en alzo regeert, dat loof en gras, regen en droogte, vruchtbare en onvruchtbare jaren, spijze en drank, gezondheid en krankheid, rijkdom en armoede, en alle dingen niet bij geval, maar van Zijne Vaderlijke hand ons toekomen."

„Waartoe dient ons, dat wij weten, dat God alles geschapen heeft, en nog door Zijne voorzienigheid onderhoudt? Antw. Dat wij in alle tegenspoed geduldig, in voorspoed dankbaar zijn mogen, en in alles, wat ons nog toekomen kan, een goed toevoorzicht hebben op onze getrouwen God en Vader, dat ons geen schepsel van Zijne liefde scheiden zal, aangezien alle schepselen alzo in Zijne hand zijn, dat zij tegen Zijne wil zich noch roeren, noch bewegen kunnen."

Als het zo liggen mag in het hart, als het in de Zondag uitgedrukt is, dan hebben we een goede plaats mogen ontvangen. Dan is het een zich kwijt raken in de Heere. Dan is het een achter Hem aankomen, en niet voor Hem uit willen lopen. Dan kunnen we onze eigen weg niet bewandelen. En doen we het dan toch tegen de Heere in, dan komt Hij, en zal de slaande roede niet verschonen. Dan zal er ook een ware aankleving achter de Heere aan zijn, en een vraag der conscientie: Wat wilt Gij, Heere, dat ik doen zal. Dan zal de Heere een Rechter zijn der weduwen, en een Vader der wezen, en zal Hij Zelf zorgen voor Zijn volk. Maar we zijn daar in onze dagen zo ver van af. We hebben God wel nodig om in de hemel te komen, maar niet om op de aarde naar Zijn wil en opzicht te leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen