DORDTSE KERKENORDENING.

Art. 41.

We zien idus, dat daar te Jeruzalem in Hand. 15 de ouderlingen lals afgevaardigden van verschillende gemeenten, samen'met de Apostelen bijeen zijn in leen wettig bijeenge^ roepen synodale vergadering. Dat blijkt al dadelijk daaruit, dat in ihet N. Testament de ouderlingen van de iene gemeente nooit zeggenschap hebben in een'landere gemeiene* te. De kerkelijke vergadering te Jeruzalem kan dus niet gekwalifioeer|d wiorden als kerkeraad, en ook niet als convent, want er wordt een ambtelijk^-gezaghebberid en kerkelijktïbindend besluit genomen, voor meer dan één gemeente. En waar dit besluit genomen wordt ten aanzien van alle ge^ Kieenten uit de Heidenen, is hier sprake van afgevaardigden uit verschillende gan meenten, idie gezamenlijk een kerkelijL^bin* dend besluit nemen onder leiding van de Apostelen, die bovendien al apostolisch ge^* zag hadden over al de gemeenten. En zo kan het hier al niet aniders opgevat worden, 'dan dat in Handel. 15 spiiake is van een synodale vergadering en van een voorbeeld, dat de Heere daar geeft voior de volgens de tijden. De Heere geeft er Zijn eigen Goddelijke goedkeuring over, dat er zulk een synodale vergadering gehouden is, al gaf Hij er geen bepaalde opidracht toe, zos* sis dat ook bij de vorige kerkelijke vergrü deringen in de jonge kerk van Handelingen der Apostelen niet steeds was, want ze mochten aan het eiiide zeggen in Hand. 15: 28: Het heeft Ide Heilige Geest en ons goed* gedacht, ulieden geen meerdere last op te '^ggen dan deze noodzakelijke dingen, enz. Als er dus geen synodale vergaderingien zouden mogen worden gehouden, zou de Heere Zelf met Zichzelf in strijd zijn. Want Hij heeft hier Zelf bet voorbeeld gegeven. "Ovendien waren er op de Synode te Je«* ^uzalem niet alleen afgevaandigiden uit de Joden*christen gemeenten, maar ook uit ide Semeenten ider Heideiuschristenen.

Bovendien worden de besluiten ter kennis gebracht aan de verschillende betrokken ge.* meenten door speciaal daartoe afgezonden afgevaardigden, gedeputeerden dus, die op*; gedragen was namens ide Synode, om de besluiten mede te delen. En dat niet alleen te Antiochië, maar ook verdex in de andere gemeenten. In Hand. 16:4 toch wordt ge«= zegdi idat Paulus en Silas, op de tweede zendingsreis door Syrië en Cilicië en verder, de veroj^deningen overgaven, die van de apostelen en de ouderlingen te Jeruzalem goedgevonden waren om die te onderhout* den. Het was ook maar geen classis^vergas^ dering, daar te Jeruzalem, want de verga* dering gold de algemene zichtbare kerk, zoals die er toen tertijd was, bestaande uit Jodens^christenen en Heiden^christenen, en gemeenten uit verschillenide landstreken, zo uit Europa als uit Azië. Dat deze Synode gewichtvol was en gewichtvolle besluiten heeft genomen blijkt ook vender nog uit Gal. 2:6S waar ook idaamaar die vergade*! ring wordt teruggewezen, en idan met na* me naar de samenkomst en het samenspre«« ken van de ambtsdragers met elkander, nog vóór de slotzitting in Hanid. 15:22, in bij^ zijn van de gemeenteleden., Het blijkt ook uit Hand. 21:25, waar op de vergadering te Jeruzalem, van de ouderlingen met Jaco* bus en Paulus, hem de raad gegeven wordt om zich te schikken naar ide Joodse wijze, maar herinnerd wordt tevens aan de geldig!» heid van het besluit van Hand. 15.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen