HOPENDE EN UITZIENDE

Hopende: Zo zijn we dus nu genaderid tot het zesde vers van Openbaring 4, waar we lezen: En voor ide troon was ©en^^gla* zen zee, kristal gelijk. En in het midden des troons, en rondom de troon, via: idieren, zijnde vol ogen van voren en van iachteren. Het is te begrijpen dat hierv: n verschillende verklaringen te vinden zijn. Er Sv'Ordt dus allereerst gesproken over ©en glazen zee die voor de troon was. !U moet maar van me verdragen idat ik me liefst zo nauw mogelijk wil houden aan wat idoor onze kanttekenaren gezegd woridt. lik heb' die kanttekening zeer hoog staan, omdat ik geloof dat de tijd waarin onze 'Bijbel vertaald is, ide beste en de meest verlichtste tijd voor Gods kerk is geweest. Hoe hebben 'die Statenverta* Iers onder een bijzondere verlichting van Gods Geest hun werk gedaan. Welnu, onze kanttekenaren zeggien van deze gla* zen zee dat we er de wereld, in het bij* zonder de volkeren der wereld door moe* ten verstaan. Zo' 'lezen we in hoofdstuk 17:15, dat de engel tot Johannes gezegd heeft: De wateren, die gij gezien hebt, waar de hoer zit, zijn volken, en scha? * ren, en natiën, en tongen. De wereld, is ook als een zee die nimmer vast staat in haar stand. De golven die thans de hoogste zijn, zijn straks weer de laagste en worden idoor ide anideren weer over*

wonnen. Zo is het Oinder ide volken ook. Als er over een glazen zee gesproken •wordt, wordt er de broosheid van al wat van deze wereld is mee te kennen gegerf ven. De wereld heeft wel een schone en blinkende schijn, maar is slechts als een glazen zee, zeer licht verbroken. Eens zal de zee er ook niet Myeer zijn, zoals we aan het einde van het boek der Openba* ring nog zullen horen. Die zee nu is als doorschijnend glas, als kristal, waarmede ons aangeduid wordt dat de Heere alle dingen aanschouwt die in de wereld ge< f beuren, want alle dingen zijn naakt en geopend voor de ogen Desgenen met Wie we te doen hebben.

Uitziende: Daar zijn Vanzelf ook praktik sche 1 eringen genoeg uit te trekken. Hoe wordt Gods kerk vermaand om deze wereld te gebruiken, maar niet te mis.* bxuiken, want de gedaante dezer wereld gaat voorbij. "We zijn hier op een woelig ge levenszee. AUe wisselingen len veran* deringen waaraan we in dit leven op aarde onderworpen zijn, wijzen ons wel duidelijk op het ijdele len vergankelijke van al wat van deze wereld is. En ; die de zee bevaren, hebben een doel waar ze op aan gaan. Ze zijn verlangende naar het aanlanden in de begeerde haven, te* meer als ze hevige en bange stormen onderworpen zijn.

Hopende: Ik denk dat we te weinig) stor* men mee maken, daar we over het al«= gemeen zo goed thuis zijn op die levenss* zee. De Heere gebruikt er immers de verdrukkingen toe in het leven van Zijn volk om hen meer en meer aan het aard* se te spenen en hun hart van deze; wereld af te trekken. Maar als het nui niet veel stormt, gaan we ons al aardig thuisi ge* voelen in deze wereld. Maar och vriend eens zal de zee ophoudein te bestajan, en waar zullen we dan aanlanden. Ik kan er onder de stormen van binnen dik* wijls ook niets meer van bekijken, dat ik nog eens in leen veilige haven zal aan* landen.

Uitziende: Zonder ©en stuk geslagen schip moet ge ook maar niet denken dat ge er komen zult. Je zult ook net alct ik zijn, dat ge graag met volle zeilen len de > vlag in top de haven in zult willen varen, ik heb ook wel eens gedacht idat het zo gaan zou. Ik ben met zo'n prachtigj uit* gedost schip op pad gegaan; alles was er op en aan. Maar de vlag' is er afg)e* waaid en de mast is gebroken eïi mijn roer ben ik uit mijn handen' verlorieni. Maar ik ben er toch elke dag nog aan bezig om 'die schade te herstellen, want ik wil toch liefst straks met volle zei* len de haven invaren. Ik weet wel uit Handelingen 27 Idat er zo nog nooit een gekomen is, maar daar kan ik mezelf niet mee reidden. Och vriend, ik haid toch nooit kunnen denken dat de weg zo nauw zou worden, . Inplaats van dichter bij de hemel, komt hij er hoe langer hoe verder vandaan. En dan te bedenken wat zoeven opgemerkt is, dat die glazen zee ler ons op wijst hoe alle dingen , voor God naakt en geopenld zijn, wat moest ons dat wel niet niet vreze doen wan* delen, de tijd van onze inwoning op aarde. Dan kun je toch wel eens bang voor jezelf worden. Dan moet je jezelf wel afvragen: Moet dat nu zo op de , hei* mei aan? Want ja, we willen toch op de hemiel aan, en er ligt toch nog een verborgen hoop dat we op de hemel aanreizen. Maar zonder heiligmaking zal niemanid de Heere kunnen zien. En hoe is het nu in die heiligmakiilag met ons gesteld?

Hopende: Met het oog hierop, wil ik toch een anidere verklaring die nog van die glazen zee gegeven wordt miét laten rus* ten. We weten dat er in Salomon's tempel een koperen zee was, waarin de pries»* ters zich moesten wassen voor ze na* derden tot het altaar. En zonder twijfel wees idat op de reiniging door het bloed van Christus. Maar Idaaroij komt, dat in • deze "gezichten van Johannes hem het nieuwe Jeruzalem werd getoond len hij ook lalzo in de hemelse tempel kreegi te blikken. Daarom worden we bij de over* denking van die gezichten steeds terug? * geleid naar de tempel die eens te Jeruza* lem stond en wat daarin schaduwach* tig werd voorgesteld. Zo zag Johannes dus nu evenals in de tempel te Jerutf zalem een zee, maar nu geen koperen zee, maar een glazen zee. De uitnemend* heid van het bloed van Christus kan er ons dan mee te kennen gegeven worden. Maar ook kan het ons zeggen dat gelijk als er met het glas voorzichtig moetwor* den gehandeld, alzo ook het bloed van Christus zo teer en kostelijk is, dat er om het zo> eens te zeggen niet anders dan met ide grootste voorzichtigheid mee dient te worden gehainldeld. Het zal wat zijn om dat bloed met voeten te hebbien ver* treden, ja, dat bloed des Nieuwe Testa* ments onrein geacht te hebben. Het zal ook wat zijn om op een antinomiaanse wijze zich met zijn onreine vingeren als bet ware aan dat bloed vergrepeli te hebben. Dat bloed heeft dan ook nieit alleen gevloeid tot wegneming van de schuld, maar ook tot afwassing van de smet. En daar zal wat van openbaar ko* men bij degenien die deel aan dat bloed hebben. Een iegelijk die de Naam van Christus noemt, sta af van ongerechtig* beid. Neen, dat bloed is te kostbaar om er zo roekeloos mee om te springen. Daar krijgt Gods volk diepe indrukken van. Maar onder alle valse godsdienst komt het wel openbaar dat men daar de minste indrukken niet van heeft. Nog nooit heeft het bloed voor velen, rechte waarde kunnen krijgen, maar toch eige* nen ze het zich maar toe. En ze'zondigen er op raak. O dat zal in die 'dag der eeu* wigheid wat uitmaken.

Uitziende: Ik ben blij idat U op deze 'wijze ook niojg idie Iglaaen zee verklaart. Ik meen dat we daartoe ook wel grond hebben in de Openbaring aan Johannes, want in hoofdstuk 15 liezen we dat Johannes 'een glazen zee zag toet vuur gemengd. Maar hij zag daar ook aan idie zee staan'dege** nen die de overwaming hadden van het beest, en van zijn beeld, len van zijn merkteken, en van het getal zijns naams. En zij zongen het gezang van Mozes de idienstknecht Gods en het gezang des Lams. Daar zal toch ongetwijfeld ook gezinspeeld worden op de doortocht van de kinderen Israels door de Rodie Zee, want er wordt Over het gezang van Mo* zes gesproken. Welnu, die doortocht zag toch ook op de verlossing en reiniging idoor het bloed van Christus. En dan lezen we idaar nog dat die glazen zee met vuur gemengd was, wat ons on* getwijfeld wijst op het Vuur des Gees* tes dat daarmede samengevoegid is, want die Geest zal er als een Geest desi .oor* deels en der uitbranding plaats voor moeten maken, len die Geest zal dat bloed ook aan onze ziel moeten toiepassen. En dan geloof ik dat we ler nog meer dierbare zaken in kunnen zien liggen. Als er over een zee gesproken woBdt, wordt daar willicht mee aangetoond welk een volheid van genade er in dat bloed van Christus geopend is. Dat bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van alle zonden. Daar mag men toch wat van aan. de weet komen als de reinigende kracht van dat bloed aan de ziel ervaren wordt. Geen schuld is er Idan te groot om door dat bloed te wor* iden weggenomen. Maar idie glazen zee zag Johannes ook voor de troon. O vriend, de weg der verzoening idoor dat bloed is door God Zelf geopend. Het gaat van de troon uit. Daar ligt toch al* tijd zulk een ruimte voor ide kerk. Maar als Johannes die glazen ziee zag voor de troon, geeft het ons ook niet minderi te kennen idan Idat er geen toegang is tot Ide troon idan door dat bloeld. Buiten de be* sprenging met dat bloed zullen we er niet kunnen komen. Dan zullen de dons* dexslagen en Ide bliksemen die van de troon uitgaan ons moeten verteren en verslinden. Maar als er nu ook die) gla* zen zee voor de troon niet was, dan '-zou nooit idie troon idoor ons te benaderen kunnen zijn. Maar nu heeft God Zelf in dat bloeld een weg geopend waardoor we "met vrijmoedigheid tot Hem nadercj mogen

Kinderkens, indien we gezondigd hebben, we he'bben teen Voorspraiak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige; en Hij is een verzoening voor onze zonden.

Hopende: Zo worden ons dus in dea gezichten van Johannes dierbare zaken • ontdekt. We zullen het er echter vooi deze keer weer bij moeten laten. Tot de volgende keer idan weer zO' de Heere wil en wij leven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen