EEN SPREKEND PORTRET.

Een vriendin uit de V.S. vraagt mij; wat te denken van het gebruik van een' lecoii* der in de kerk. Er ontwikkelt zich in A* merika een gebruik, om het gesprokene door een predikant op een band op ite ne* men. Vervolgens wordt deze dan in een vacante gemeente in plaats van leesdienst door middel van de recorder ten gehore gebracht. Zonderling genoeg zet men dan een groot portret van de betreffende leraar

erbij. Zij ziet daar een ernstig gevaar !in. Het was voor ons geen zaak van vreugde dit te vernemen. Temeer niet, als we hoi* ren wie daar ook al aan mee doen. Het heeft cns inziens zeer bedenkelijke kan* ten. Enkele willen we hierbij noemen.

In de eerste plaats gaat geheel het karakter van de openbare eredienst verloren. De mensen komen bijeen om met elkaar een bandopname te beluisteren. Indien ook het gebed op de band is opgenomen, dan is het nog te meer afkeurenswaardig, omdat dsn ook het openbaar gebed door de over de gemeente gestelde ambtsdragers zou wor* den nagelaten. De ouderlingen worden op deze wijze bedienaren van de wire«=recorder. Het komt ons voor, dat het ook de algec= inene eerbiedigheid niet ten goede komt. Het effect is als van een radio. Er kan wel leen dominé voor spreken maar men maakt evengoed tussentijds grapjes. Zeker er spreekt wel een dominé, maar die is ver weg. De radioi is maar een dood ding. Er is geen gemeenschap tussen spreker en hoorders. Dit is al evenzo bij de wire^res= corder. Vooral ook op kinderen zal dit een verkeerde invloed hebben, dunkt ons.

Daarbij komen ook de oudvaders in het gedrang. Het is waar, het preeklezen is een noodoplossing, maar zeker nog zo'n slechte niet. Ook is het waar, dat het beu» luisteren van een levende biediening, aan^; genomen dat de inhouid der prediking niet naar de geest des tijds is, aangenamer is. Doch hiervan gaat /bij het luisteren naar een recorder al zeer veel verloren. En zal dan de inhoud gelijk zijn aan die van de oude schrijvers? Dat betwijfelen we zeer. Er is een overeenkomst tussen zoals het vroeger gegaan is en zoals het nu begint te gaan. Vroeger sprak men over de zegen van ide radio. Dan konden vele zieken en thuisblijvers ook het levangelie nog beluis-; » teren. Het zou de triomph der techniek zijn tot uitbreiding van Gods Koninkrijk. Maar Gods arme volk kon, het er best buiten stellen. Ze lazen op hun ziekbed liever de geschriften onzer vaderen. En we geloven, dat ook nu Gods volk liever luis^ tert naar het voorlezen van een oude ; schriji> ver, dan naar een preek van deze tijd uit de recorder.

Als men vanuit de recorder met het grote portret erbij doorredeneert, dan zou men nog zü\cr komen, dat de betreffende pre# dikant beter voor de "televisie zou kunnen spreken. Het ontvang toestel dan maar op de spreekstcel, dan kan ieder hem zien en horen.

Al met al schuilt er een groot gevaar in. Indien men de recorder gebruikt om een preek op te nemen om die later uit te geven, dan zou er nog een nuttig gebruik van gemaakt kunnen worden. Maar verder vrezen we, dat het zeer veel schade toet? brengen zal. Het ware te wens-en, dat het sm artelij V gevoelde gemis aan een leven* dige en geestelijke bediening ons tesamen maar mccht uitdrijven tot de troon van Hem, Die alleen arbeiders in de wijngaard kan uitstoten.

B.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen