DE GEZONDMAKING VAN JERICHO’S FONTEIN DOOR ELIZA.

2 Koningen 2 : 19 - 22.

Eliza zeide: Brengt mij een nieuwe schaal en legt daar zout in. En nu zei Eliza niet dat het een grote of e°n kleine schaal moest zijn, of er weinig Osf veel zout in gelegd moest worden. De schaal moet nieuw zijn en het zout moet er ingelegd worden om die fontein te gaan reinigen. Er zijn inderdaad verschillende schalen. De een is van grotere omvang dan de ander. De ene schaal is ook dieper dan de andere. De ene schaal kan dus meer zout bevatten dan een andere. Doch in het genadeleven zal het er maar op aankomen, of de Heere wat nieuws bij ons is begonnen. Of wij een nieuw hart hebben verkregen. Of de Heere Zijn wonderen van genade bij aanvang heeft willen beginnen. Of wij het zout der genade als een diep schuldig en alles verbeurd hebbend schepsel hebben verkregen. Dan zal de Heere zelf wel zorgen dat er verdieping en voortgang in het genadeleven zal gevonden worden. Ik hoor iemand bij mij zeggen: O, als ik toch maar een klein kruimeltje zout mag bezitten. Ik kan het soms helemaal niet meer bekijken. Als het maar ooit waar werk des Heeren is geweest. Als ik mij toch maar niet bedrieg voor de nimmer eindigende eeuwigheid. Het hart is zo arglistig en bedorven. En die onvruchtbaarheid is zo afschuwelijk. Daar zit ik dagelijks mee te tobben. En hoe langer hoe meer kom ik aan de weet dat in mij, dat is in mijn vlees, geen goeds woont.

En toch zou ik niet durven ontkennen dat de Heere nooit naar mij omgezien heeft. Ontkennen dat de Heere nooit genade heeft verleend zou ik toch ook niet durven. Daar is het wonder te groot voor geweest. Dan zou ik de ere Gods tekort doen. Mag ik u dan eens wat vragen?

Welzeker, vraag maar gerust. Nu, waarWelzeker, vraag maar gerust. Nu, waar hebt gij dan uw korreltje zout vandaan gehaald? Zou u mij dat kunnen zeggen? Jawel. Dat is mij toch niet vreemd gebleven. Dat heb ik niet van mijn Vader of Moeder gekregen. Maar dat zout dat ik heb mogen verkrijgen, komt uit het eeuwig welbehagen des Heeren.

Dat komt uit het zout-verbond dat God in de stilte der eeuwigheid met Zijn lieve Zoon, als hoofd van het verbond der genade, heeft willen oprichten. Dat zout der genade heeft Christus zo duur verworven. Daarvoor heeft Hij de pers alleen getreden. De schuld Zijns volks volkomen voldaan. Een eeuwige gerechtigheid heeft Hij willen aanbrengen. De toorn Gods heeft Hij volkomen uit-en doorgedragen. De helse angsten en smarten heeft Hij doorstaan. De dood heeft Hij vernietigd. Het eeuwige leven verworven. Van dat zout der genade is nu niets van ons bij. Daar is ook niets voor het vlees bij.

Niets voor de eigengerechtigde en rJets voor de vro-me Farizeër. Niets voor de wereldwijsheid. Het is voor de wijzen en verstandigen verborgen, maar de Heere heeft het Zijn kinderkens geopenbaard.

Die arme kruipers in het stof, die geen raad weten met het kwade water en de onvruchtbaarheid des lands, die worden toegeroepen: Brengt Mij een nieuwe schaal en legt daar zout in. Het zout is voor de hopeloze, reddeloze en radeloze in zichzelf.

Het bederfwerende, het smakelijke, het geneeskrachtige is alleen te vinden in het Borgtochtelijk werk van Christus. In het welbehagen des Vaders, in de verdienste van de Zoon en in het toepassend werk des Heiligen Geestes.

De gezondmaking van de fontein ligt dus geheel buiten de mannen der stad zelf.

Zij mogen een nieuwe schaal met zout daarin brengen, maar het wonderwerk heeft Eliza aan zichzelf gehouden. Hij is van God gezonden met het doel om wonderwerken te verrichten. En dat zal Hij nu gaan doen. Hier is werk voor Eliza.

Hier is plaats voor zijn profetische bediening. Hier is behoefte aan gezondmaking der fontein. Bij u ook al?

Zo ja, dan zult gij er ook wel iets van varstaan, dat Eliza door zijn opdracht een levende hope bij de mannen der stad heeft gewekt, dat er een mogelijkheid bestaat dat die onreine fontein toch nog eens een keer gereinigd zal worden. En dat onvruchtbare land toch nog eens vruchtbaar gemaakt zal worden. Dat werd toch innerlijk begeerd. En veel meer bij diegenen die aan hun zielekwaal zijn ontdekt geworden. Die met hun onvruchtbaarheid te kampen hebben. O, wat kan er een begeerte ontstaan, dat zulk een wonder nog eens mag gebeuren. En als de Heere dan Zelf bevel geeft om een nieuwe schaal en zout te brengen, welnu dan gaat de hoop herleven. En de grond der hope ligt in Zijn woord, ja in Zijn Ambtelijke bediening, waartoe Hij van de Vader gezonden is. Waartoe Hij vrijwillig in de wereld is gekomen. Alle hoop zal bij de marenen der stad wel afgesneden zijn geweest. En toen Eliza kwam is het vuurtje van binnen gaan branden en zijn zij uit de nood gedreven tot Eliza heengegaan met hun klacht.

Zeker met een hope dat zij geholpen zouden worden. Anders zouden zij toch zeker niet tot Eliza zijn uitgegaan. Doch zij hadden geen grond voor hun hope.

R.

A.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen