GEEN LEUGEN UIT DE WAARHEID.

Ik heh u niet geschreven omdat gij de Waarheid niet weet, maar omdat gij die weet, en omdat geen leugen uit de Waarheid is.

1 Johannes 2 : 21.

Wat de apostel hier zegt, zegt hij tot de ware gelovigen. Zij bezitten de zalving van de Heilige, waarover de apostel in het vorige vers gesproken heeft-En we hebben ook reeds nagegaan, hoe de apostel zijn brief gericht heeft laan de kinderen, jongeHngen "en vaders in Christus.

De wetenschap waarover de apostel hier in de tekst dus spreekt, is een geloofswetenschap. Er is ook een historiële kennis der Waarheid. Die historiële kennis behoort echter tot het historiëel geloof dat de zondaar geen gemeenschap aan Christus geeft. Niemand kan zeggen Jezus Christus de Heere te zijn, dan door de Heilige Geest. Met een historiële kennis der Waarheid mist men dus de zalving van de Heilige. De Heilige Geest verenigt de zondaar met Christus door het zaligmakend geloof. Zo wordt men Zijn zalving deelachtig en wordt men dus door Christus als die grote Profeet door Zijn Geest verlicht, waardoor men de verborgenheden van het werk der zaligheid bevindelijk mag leren verstaan.

Hoe noodzakelijk is deze kennis, om de leugen van de Waarheid recht te leren onderscheiden. In de tekst die thans onze aandacht vraagt, wordt door de apostel de Waarheid en de leugen weer tegenover elkander gesteld. Geen leugen is uit de Waarheid, zo wordt hier door hem gezegd. Uit de zuivere leer der Waarheid kan geen afwijking van de Waarheid voortkomen. De leugen mag zich net zo schoon voordoen als zij wil, maar zij kan uit de Waarheid niet afkomstig zijn. Een goede boom kan geen kwade vrucht voortbrengen. Uit de ene waarheid vloeit slechts de andere dierbare waarheid voort.

Dat mag Gods volk door de verlichting des Geestes wel eens gewaar worden. En hoe bevestigt dan de ene waarheid weer de andere waarheid! De ziel mag dan soms een aaneengeschakelde keten van de dierbaarste en kostelijkste waarheden aanschouwen.

Hoe sluit dan de ene waarheid precies in de andere! O diepte des rijkdoms, beide der wijsiheid en der kennis Gods! Wat is Gods Woord toch een goudmijn, wanneer het door de verlichting des Geestes eens voor oris mag openvallen.

Maar hoe mag dan toch ook de ziel die dierbare waarheden door het geloof omhelzen, die uit dat Woord haar worden ontdekt. Hier zal het gelden: Eet honing niijn zoon, want hij is goed, en honingzeem is zoet voor uw gehemelte. Zodanig is de kennis der wijsheid voor uw ziel, als gij ze vindt. Ja, hier zal men in praktijk mogen brengere: Bind ze aan uwe hals, schrijf ze op de tafel uws harten. En hier wordt ervaren: Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn en ketenen aan uwe hals. O die dierbare geloofswaarheden toch, die de ziel door de zalving des Heiligen Geestes krijgt te omhelzen! Zo mochten die gelovigen aan wie Johannes zijn zendbrief had gerioht, door die zalving van de Heilige alle dingen weten.

Ze konden dus weten wat leugen en Waarheid was. En toch schrijft de apostel hier tot hun vermaning, opdat zij door de leugen van de opkomende antichristen zich niet zouden laten aftrekken van de Waarheid. Er kan toch zo'n innerlijke zielestrijd ontstaan door al die schijnwaarheden die verkondigd worden en waardoor men ook de ware gelovigen zoekt te verstrikken.

Indien het mogehjk ware, zouden zij de uitverkorenen nog verleiden. Het is dan ook wel te begrijpen, dat historiële belijders der Waarheid de leugen die onder die schijn van waarheid schiiilt, niet door hebben. Zij kermen de kracht der Waarheid bij bevinding niet-Alzo weten zij niet op een zaligmakende wijze wat de Waarheid is.

We horen hier de apostel echter tot de ware gelovigen zeggen: Ik heb u niet geschreven omdat gij de Waarheid niet weet, maar omdat gij die weet. Dat weten van de Waarheid houdt wat in! Dat houdt in, dat men innerlijk ervaren heeft dat die zuivere leer de volle Waarheid behelst. De dierbare grondwaarheden van de leer der zaligheid, heeft men dif.? bij bevinding leren verstaan. Men heelt z'n gevallen staat en zijn totale verdorvenheid en verdoemelijkheid leren kennen. Men heeft door genade mogen ervaren, dat het werk der zaligheid een eenzijdig Goddelijk werk is.

Er is geen andere weg tot de zaligheid overgeschoten dan bij God vandaan, naar dat vrije welbehagen, in die gezegende Middelaar en Zijn volbracht werk. Hier komt niets van de mens bij. Hoe zet de Heere Zijn volk door een weg van smartelijke ontdekking en ontgronding er met al dat eigen werk toch schoon buiten.

Daar weten de nabijkomende Christenen niet van. Geen wonder, dat door hen zulke leringen worden voorgestaan, waarin, al is het nog zo bedekt, aan de mens iets wordt toegeschreven. Maar die de Waarheid mogen weten, hebben die leringen nog wel door. Ze komen niet uit de Waarheid, maar uit de hel. Geen leugen is er uit de Waarheid.

En toch zijn de ware gelovigen menigmaal bange bestrijdtngen door aUe opkomende valse leringen omtrent de Waarheid onderworpen. En ook moet zij ervoor bewaard blijven, om niet voor enige tijd met de leugen te worden meegevoerd. Ze kunnen toch menigmaal niet bekijken, dat de weg die zij bewandelen de weg tot de zaligheid is.

Het blijft maar zulk een veflbo-rgenheid, dat geen opgaande, maar een afbrekende weg de weg tot de zaligheid is. Er is zoveel mooie godsdienst in deze tijd te vinden. Met volle zeilen gaat men de haven der eeuwigheid in, met een schip, rijk belaan, zoals men zelf zegt. Men heeft onderweg dus niets behoeven te verliezen. Men heeft alles lomnen behouden. Over een geplaveide weg heeft men op de eeuwigheid kunnen aanreizen. Onnuttig heeft men de aarde nooit beslagen. Men is schier op alle terreinen tot zulk 'n grote zegen geweest. Och, zulk 'n godsdienst wil er bij elk mens toch wel in. Die begeert Gods volk naar 't vlees ook nog wel. En dan kan men tegelijk nog wel jubelen, dat alles uit genade is. O wat wordt men door zulk 'n godsdienst toch geblinddoekt!

En toch... de weg is zo anders-De apostel schrijft hier aan de ware gelovigen niet alleen tot hun vermaning, maar ook tegelijk tot hun bemoediging, dat zij de Waarheid weten en dus door de leugen zich niet behoeven te laten vervoeren. Al is hun pad ook menigmaal nog zo dmster, er is geen andere weg tot de zaligheid dan die weg waarin er van de mens niets overschiet. Gods weg leidt naar de vernedering van het schepsel. Alle verborgen hoo'gten moeten worden afgebroken. Als God die verborgen hoogten ontdekt, leert men de leugen van de Waarheid wel onderscheiden, ook al hult ze zioh in het kleedje van nederigheid en schijnbare Godzaligheid.

Arglistig is het hart, meer dan enig ding, ja dodelijk is het, wie zal het kennen?

Ontdekkende genade is en blijft ons nodig, opdat we de leugen van de Waarheid onderscheiden mogen. In alles waarin de mens zich verheft (hoe bedektelijk ook) wordt God onteerd en Christus ontkroond. De apostel zal ons in het volgende vers doen horen, hoe de leugen daaraan te kennen is.

V.

M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen