Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

NOG EENS OVER INENTING ALS VOORBEHOEDMIDDEL

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

NOG EENS OVER INENTING ALS VOORBEHOEDMIDDEL

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een lezer van de Wachter deelde ons al even geleden in verband met onze artikelen over de inenting als voorbehoedmiddel, enige nadere bijzonderheden mede, waarvan we het volgende ^graag opnemen.

In „De Banier" van 11 februari 1954, zo schrijft hij, koimt een interessant artikel voor over het verband tussen inenting en kinderverliamming, welk artikel is ontleend aan het nummer van-december 1953 van het maandblad „De Natuurgeneeswijze". Hierin wiordt o.a. gesteld dat sommige deskundigen menen verbiand te hebben ontdekt tussen verschillende inentingen en kinderverlamming, diat Dr. Bilfinger reeds in 1910 aarjtoonde dat in talrijke gevallen na behandelkug met een serum tegen diphterie, Mnderverlaomiming optrad, dat Dr. med. Ingeborg Schmidt-Röschmann kinderverlamming een vergiftigingsziekte heeft genoemd, met als vooimaam, ste o, orzaak de verschillende inentingen en voorts dat na invoering van immunisatie tegen diphterie en kinkhoest met behulp van gecombineerde inentingen in Australië in februari 1945 men in 1946 rdet minder dan 1106 gevallen van kinderverlaim'ming registreerde tegen 15 in 1944.

Voorts is het van alge^mene bekendheid en helemaal niet ongewoon, dat men na inenting, en speciaal die tegen pokken, enkele dagen of zelfs weken ziek wordt, waarbij gevallen zelfs voiorkomen miet dodelijke afloop. Nog in 1958, en wel in een dagblad van 25-11-1958, kwam het volgende bericht voor; „In de nacht van maandag op dinsdag is te Roermond overleden de uit Rijssen afkoimstige militair' G. Langenhof. Hij was ingeënt tegen po'kken, kreeg encefahtis en overleed aa, n de , gev, olgen daarvan.

De legervoorlichtingsdienst deelt ons mede, dat dit het tweede sterfgeval na vaccinatie teigen pokken is sinds 1954. De m, ogelijkheid bestaat edhter, dat niet alle , gevallen gepubliseerd worden. Althans Wierden in 1951 binnen 10 dagen drie sterfgevallen gepubliseerd.

Op 22-5-1951 meldden de dagbladen n.1. het overlijden van de militairen G. de Boer uit Steenwijk en K-H. Sulvius uit Zevenaar, terwijl op 30-5-1951 het overlijden van de militair J. Hof uit Assen bekendgemaakt werd. In al deze drie gevallen betrof het encefalitis (hersenvliesonsteking), ontstaan na inenting telgen pokken. In een artikel over het zogenaamde Salk vaccin voorkomend in het Utrechts Nieuwsblad van 29-4-1955 wordt het volgende opgemerkt:

„In alle staten vain de V.S-is 'n uitgebreid

onderzoek igaaode naar iixentinigen, nu 9 en mogelijk 13 kinderen, die ingeënit waren me't 'het in Californië geproduceerde Salk vaccin, kinderverlamiming hebben gekregen. Eén (volgens A.F.P. twee) van de kinderen is overleden. Twee jonigenis. van 7 jaar'heeft men in ijzeren lo'nigen moeten leggen”.

„In Washington maakte de Amerikaanse openbare gezondheidsdienst bekend, dat zij 'haar goedkeiurinig blijft hechten aan het Salk vaccin, dat vervaardigd wordt door Elililly Co., hoewel een kind dat met dit preparaat was ingeënt, kinderverlamming heeft [gekregen. In Columbus, Georgia, verklaarden de autooriteiten van de gezondheidsdienst, dat een jongen van 6 jaar polio heeft gekregen, 4 dagen nadat hij een inenting had gekregen met Salk vaccin.

Nog een feit.

In 1950 waren alle nieit-jgevaocineerde militairen in Soeriabaja volledig van de buitenwereld geïsoleerd, toen er in de omgeving van die stad pokken voionkwaimen. Zij, die dat meegemaakt hebben zullen het zich zeker nog wel herinneren.

De niet-gevaccineerden leverden namelijk (zo werd het namelijk voorgesteld) een gevaar op voor 'anderen, dus voor de landere müitairen, die al vele imalen ingeënt •waren. Wat gebeurde echter! De kapitein van de „Zuiderfcruis", waarmede alle nietgevaccineerde müitairen (ca 250 naan) in 1950 uit Indië werden afgevoerd, verklaarde aan het eind van de reis, dat 'hij nog niet eerder een troepentranaport had meegemaakt waairbij er zo weüiig zieken aan bo'ord waren, als tijdens deze reis.

Daaruit blijilct ook weer, dat de Heere Zelf de grote Bewaarder is.

We nemen dit alles mede op vanwege de grote ernst van het gevaar, dat bij inenting als voorbehoedmiddel aanwezig is, in aansluiting aan wat we tevoren dienaangaande schreven.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 juni 1963

De Wachter Sions | 4 Pagina's

NOG EENS OVER INENTING ALS VOORBEHOEDMIDDEL

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 21 juni 1963

De Wachter Sions | 4 Pagina's