ZONDAG 3 DE BRON EN OORZAAK VAN HET KWAAD EN BEDERF DES MENSEN.

Echter niet alleen het eerste mensenpaar, miaar ook het ganse menselijk geslacht, dat uit hen voortkomen zou, zou daar deel aan. krijgen. Immers met het beeld Gods gesierd, lag ook de zegen der vermenig-

vuldiging op het eerste mensenpaar. Die zegen der vermenigvuldiging, het geboren worden uit het eerste mensenpaar, was echter op zichzelf nog niet genoeg voor het nageslacht om tot de hogere staart van het eeuwige leven te geraken.

Evenals Adam hadden ze voor zichzelf persoonlijk het eeuwige leven moeten verdienen. Maar nu komt God in zijn Souverein welbehagen in een nadere verhouding door Adam voor ze allen aan te stellen, niet alleen als staxavader, maar ook als vertegenwoordigend hoofd. Adam toch Wias wel verplicht om voor zichzelf de ingeschapen Wet der Mefde te vervullen, maar naar Gods souverein bestel, zou hij dat nu ook gaan doen voor het nog niet in het aanzijn gekomen nageslacht.

Ook voor hen zou hij door het werk der Wet het eeuwige leven verwerven in die nadere verhouding, die immers niet anders is dan het werkverbond, waarbij de Wet met het van bmten door bijzondere openbaring bijkomend proefgebod de regel des levens zou voorhouden.

Zo is God geko^men tot Adam, en Adam heeft in zalige overeenstemming met de Heere het verbond aanvaard en de voorwaarden toegestemd, de belofte v.an eeuwig leven bij gehoorzaamheid, en de eeuwige dood bij ongehoorzaamheid.

O, hij heeft oiok de bedreiging „ten dage als gij idaarvan eet zult gij de dood sterven", ten volle en met vol bewustzijn van het gevaar, aanvaard.

Zo ligt de schuld der overtreding geheel aan Adams en onze kant, en geldt zo, dat de Heere te rein van ogen en te zuiver van hand is, dan dat Hij ooit met enige zonde gemeenschap zou kunnen hebben, en dat Hij de geduchte Wreker is van het kwaad, de overtreding van de in het werkverbond ingevoerde Wet Gods.

En ihienmede zijn we gekomen tot IL

Die oorsprong wordt gelegd op de mens. Zo stond Adam daar dan nu als het Hoofd van het werkverbond in zoete overeenstemming met zijn lieve Maker en Schepper, en heeft hij zich even nog' onthouden van overtreding van het proefgebod.

Van alle bomen des hofs mocht hij vrijelijk eten. Aleen van de boom der kennis van goed en kwaad mocht hij niet eten.

Men heeft wel gevraagd wat voor soort kennis dat geweest zal zijn. 't Zal 'n kennis geweest zijn, waardoor ze niet alleen het goede, maar ook het kwade kenden. Echter tot hun eeuwige schade en ondergang. En, o, het was in elk geval zo, dat die boom de boom van Gods gezag was. Als Adam overtrad, dan zou 'hij Gods gezag aanranden, dan zou hij Majesteitsschennis plegen, en dan zou Hij hem moeten straffen, want dan ging hij ontkennen dat God God was

Dan zou hij zichzelf verheffen tot God met al de schrikkelijke gevolgen van dien. Zo was het proefgebod dus gegeven. Maar •de zonde, de opstand tegen God was al begonnen in de engelenwereld. De duivel met zijn aanhang was nu al gevallen en zou trachten ook de mens van God afvallig te maken. Hij komt bij zekere gelegenheid om de mens van God af te trekken.

O, we mogen de handen wel wringen van weedom, dat Adam gevallen is-We kunnen ook niet zeggen, dat wij het er wel beter afgebracht zouden hebben, want we komen al zondig ter wereld, en niet zodra komt de mens tot bewustzijn, of hij gaat al met gedachten, woorden en werken zondigen.

Ja, met sprekende daden betoont hij het in zijn zondig leven, dat hij Adams val voor goed keurt. En daarom zal de mens ook nooit een bedeksel der schande hebben. Want de Heere zal hem altijd vatten op zijn eigen zondig leven, zijn met lust zondigen. Het droeve feit van' de val ging echter zo toe. Daar komt de vorst der duisternis in het paradijs op de vrouw toe.

Hij heeft zich meester gemaakt van de slang, die tot haar begint te spreken, als instrument van de duivel, 'en haar vraagt: Is het ook, dat God gezegd heeft: Gij lieden zult niet eten van allen boom dezes hofs?

De duivel doet daar verder al niet anders dan liegen, bedriegen en lasteren tegen­ over de vrouw. Want hij trok Gods verbod in twijfel, loochende onbeschaamd de gedreigde straf, en hield voor, dat ze niet sterven zouden door te eten, en lasterde God alsof Hij hun voordeel zou misgunnen en beloofde haar valselijk een goddelijke wijsheid en geluk.

En dan antwoordt de vrouw. Ze geeft antwoord. Had 'ze het maar niet gedaan. Had ze maar gezegd: Ik wü geen gemeenschap met u oefenen. Ze kon toch weten, dat de dieren niet spreken 'kurmen, want de spraak is gebonden aan de rede. En een redeloos dier heeft geen rede, kan niet spreken. Dus heeft ook de slang vóór de val niet van zichzelf uit kunnen spreken. Och, had ze zich maar afgewend, had ze maar gezwegen tegenover de slang, edoch ze begeeft zich op het gevaarlijk pad.

En straks valt ze. Ze ziet de boom aan met de vrucht, dat die begeerlijk is. Och volop kon ze van al de andere kostelijke vruchten eten, nog al kostelijker dan deze.

Dus uit honger was het niet, maar nieuwsgierigheid, hooigmoed, begeerlijkheid waren het die( haar aanzetten. Ze zag dat die boom goed was tot spijze en dat hij een lust was voor de ogen, ja een boom die begeerlijk was om. verstandig te m, aken; en zij nam van zijn vrucht allereerst voor zichzelf, en straks geeft ze ook haar man er van.

Ze doet een greep naar de vrucht van de boom, ze neemt er van; ze eet; en direct is ze gestorven, geestelijk dood voor God geworden. De begeerlijikheid is haar zonde en daarmede had ze God tot leugenaar gemaakt en zich van Hem losgerukt, op de valse' voorspie'geling van de satan.

Maar, zo zou men kurmen zeggen: Waarom heeft de diuivel eerst de vrouw aangetast? Was het omdat zij het zwakkere vat was, zoals men wel gezegd 'heeft Maar daiartegen geldt toch, dat ze vo'hnaakt geschapen is. Dus van zwakker vat kan hier niet gesproken worden. Door dei val is dat wel zo geworden als zwaarder straf O'ver haar. Maar oorsprorikelijk was ze wel tot hulp besteld bij Adam, miaar voknaakt is ook zij geschapen.

Neen de reden kan zijn, dat ze niet het hoofd van het verbo'nd was, en dus niet zo zo grote verantwoordelijkheid had als Adam.

Men zou ook kimnen vragen: Kon ze het dan niet vermoed hebben dat 'het een boze engel was, 'die sprak door de slang? Och immers, ze kon in elk geval wel weten, dat het geen goede engel was, want een goede engel zou God niet zo smadelijk bejegend hebben, maar hen geëerd hebben. Ze had het al dadelijk uit de vraag kunnen opmaken, dat het geen goede engel was.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen