BEMINNING

Jezus’ troostlied aan de klagende beweener van de levenloze en dode staat der Algemene Kerk!

Meededogende bewener Liefd' dragende bestener Van Mijn vervallen Kerk Kom, zet u aan Mijn voeten Ik zal uw druk verzoeten En tonen 't levensmerk

In zevenduizend zielen Die niet voor Baal knielen Moch kussen zijnen mond Mijn kracht is niet geweken Geen macht kan 't zegel breken Van 't Eeuwige Verbond!

Al zijn de hellespoken Ten afgrond uitgebroken Zij spillen haar geweld Op allen die ten leven Van Mij zijn opgeschreven En in Mijn raad gesteld.

Zij, die haar Christ'nen noemen En op de Waarheid roemen Dat uiterlijke volk Die maar de letter kennen En haar niet laten mennen Door 's Hemels Heil'ge tolk

Die zijn wél dode rompen! Wél vormeloze klompen! Wél lijven zonder kracht Maar Ik zal haast verschijnen Tot troost van al die kwijnen Betrouw, Mijn volk, en wacht!

De springvloed der genaden Daar 't aardrijk in zal baden Naar 's Vaders hoog bevel Dat kan, noch zal niet komen Vóór dat de hand der vromen Is: wég! Ziet Daniël

En Mozes, Mijn profeten Die hebben dit geweten Dan zal Ik Michael Een Geest des levens zenden Tot aan des aardrijks enden 't Veld van Ezechiël!

’t Zal dan van mensen krielen En wedergeboor'ne zielen Gevoed met hemels merg De heiden zal de Joden Dan juichend komen noden Tot Mijnen Heil'gen berg!

Al schijnen zelfs Mijn schapen Met 't dwaze volk te slapen Wacht haast een andren staat En 't blinken van Mijn luister Het allerdroevigst duister Gaat vóór de dageraad!

P. van S. (17 okt. 1743)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen