LOVE’S CATECHISMUS (vervolg)

Van het tweede gebod.

Vr.: Wat is er in dit gebod verboden ?

Antw.: Eerst. In 't algemeen, alle eigenwillige godsdienst, die of van andere gevonden (of in onze eigene hersenen gesmeed is) en die op Gods Woord niet gegrond is. Sommige dienden God onder de gedaante van een viervoetig beest; gelijk de Egyptenaren, want Dagon, betekent een vis. De Grieken schijnende wijzer, dienden God onder de gedaante van een mens, maar dit alles deugt niet. Ten tweede. De bijzondere zonden uit • kracht van dit gebod verboden, zijn deze:

1. Het maken van beelden tot een godsdienstig gebruik, Lev. 19, 4; Exod. 32, 1; Een beeld Gods te maken, is alsof men hem ergens bij wilde gelijken. 2. God te dienen bij of voor een beeld, 1 Kon. 19, 18; 2 Kon. 18, 4.

3. God te dienen op enigerlei wijze, welke in het Woord niet is geboden, hoewel 't een schijn van stichting mag hebben, en dat het tot een goed oogmerk geschiedt. Nochtans zo het in Gods Woord niet wordt bevolen, zo is 't zondig. Num. 15, 39, 40; Deutr. 12, 32; 1 Sam. 15, 15; Matth. 23, 10; Col. 2, 10.

4. Het toestemmen en goedkeuren van afgoderij door tegenwoordigheid, gebaren, spraak, stilzwijgen, 1 Kon. 16, 18; 1 Thess. 5, 22; Rom. 1, 31; Deutr. 7, 25.

5. Met koralen te bidden, of enige bijgelovige gewoonten te onderhouden, om de godsdienst te bedrijven. Jes. 30, 22; Deutr. 12, 30.

6. Dit gebod wordt gebroken door onze tegenwoordigheid aan tijd of plaats te binden. Num. 32, 28, 29.

Vr.: Welk onderscheid is er tussen het eerste en het tweede gebod?

Antw.: Het eerste gebod raakt God Zelf, en het tweede toont de wijze, hoe deze waarachtige God moet worden gediend.

Vr.: Hoe breekt men dit gebod Gods?

Antw.: Door allerlei eigenwillige godsdienst; als ik God op een andere wijze dien, dan Hij in Zijn Woord heeft ingesteld, als in 't bijzonder.

1. Als ik God dien zonder kennis, 1 Cor. 14, 15: Ik zal wel met de Geest bidden, maar ik zal ook met het verstand bidden.

2. Als ik Hem onachtzaam dien, en uit gewoonte, niet uit consciëntie, Jer. 48, 10: Vervloekt zij die, die des Heeren werk bedriegelijk doet.

3. Als ik Hem dien geveinsdeUjk, zonder het hart, Jes. 29, 13: Dit volk nadert tot Mij met zijnen mond, en zij eren Mij met hunne lippen, doch hun hart doen ze verre van Mij.

4. Als ik Hem dien met over-geloof, naar de woorden en overlevering der mensen; gelijk wanneer de mensen de Godsdienst binden aan tijden en plaatsen, alsof de kerk een heilige plaats, en de Pasen een heilige tijd zou zijn.

Van het derde gebod.

Vr.: Welk is het derde gebod? •

Antw.: Gij zult de Naam des Heeren uws Gods niet ijdelijk gebruiken: want de Heere zal niet onschuldig houden, die Zijnen Naam ijdelijk gebruikt.

Vr.: Hoeveel dingen zijn er in dit gebod?

Antw.: wee:1. Eén gebod; 2. Eén straf.

Vr.: Wat verstaat gij door de Naam Gods?

Antw.: De Naam Gods wordt genomen voor God Zelf, voor Zijn eigenschappen. Zijn werken en Zijn Woord.

Vr.: Hoe gebruikt men de Naam Gods ijdelijk?

Antw.:1. Als men van God spreekt zonder vrees en eerbied, Deutr. 28, 58: reest den heerlijken en vreeselijken Naam, den Heere uwen God; gelijk als men zegt: God, O Heere, Jezus Christus, op een oneerbiedige wijze.

2. Als men Gods werken aanschouwt zonder verwondering en dankbaarheid. Psalm 69, 35.

3. Als men Zijn Woord hoort zonder vrucht en aanwas, Ezech. 33, 10.

4. Als men vloekt en zweert, 1 Sam. 17, 43; Jerem. 5, 2.

Vr.: Hoeveel soorten van eden zijn er strijdende tegen dit gebod?

Antw.: Vijfderlei soort als:

1. Complement-en dienstbiedende . eden, als: in geloof, en in waarheid. Bastaard-eden, als: Bij mij zij, bij Go bij Gut, 't welk zoveel is als bij mijn ziel, en bij God.

3. Land-eden, als: bij dit zilver, bij dit Ucht, bij deze kaars. Deze soort eden . zijn eigen aan de Engelse natie.

4. Over-of bijgelovige eden, als te zeggen: bij de mis, bij sint Anna, bij de lieve Vrouw.

5. Lasterlijke eden, als zweren bij de wonden des Heeren, bij Christus bloed, of dergelijke. Dit zijn helse blasfemieeden.

Vr.: Verbiedt dit gebod alle eden?

Antw.: Ja, zweert ganselijk niet, Matth. 5, 36 37; Jac. 5, 20. Alle eden zijn verboden, tenzij men daar toe geroepen wordt, of enige andere noodzakelijkheid aanwezig is.

Vr.: Wanneer heeft men een wettige roeping om te zweren?

Antw.: Als de mensen voor de Overheid geroepen worden, om enige waarheid te bevestigen, en als er geen andere weg kan zijn, om een verschil te beslechten, dan door een eed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen