Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

TOELICHTING OP DE DORDTSE KERKENORDENING.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

TOELICHTING OP DE DORDTSE KERKENORDENING.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

(vervolg)

Artikel 77. De regel voor de afsnifding.

Het artikel is al van het begin der hervorming opgenomen geweest in de kerkelijke verordening. Zo al in de kerkorde van Embden in 1577, art. 31. Het dagtekent dus al van de eerste Nederlandse kerkenordening. Voor dien was er al over gehandeld in den brede op het Convent van Wezel. Ja het gaat al terug naar de kerk van Geneve en de strijd van Calvijn te dien opzichte voor de handhaving van de kerkelijke tucht. De Dordtse Synode van 1574 hield zich er ook bezig mee, en bepaalde, dat men niet lichtvaardig tot excommunicatie zou overgaan. In dezelfde geest herhaalde de Dordtse Synode van 1578 in art. 92-101 het in hoofdzaak bepaalde van Embden, dus weer met de vermaning om getrouw maar niet te haastig tot afsnijding te komen. Dan worden ter Middelburgse Synode, 1581 art. 77 overgebracht op vr. 39 van de particuliere vragen, om gemakkelijker de approbatie van de toenmalige overheid te verkrijgen. Maar in 1586 ter Haagse Synode kwam het artikel weer terug in de kerkorde als art. 70. In de kerkorde van 1618-1619 is het dan onveranderd als art. 77 opgenomen.

Art. 77 wijst verder de kerkrechtelijke regel aan van het verloop van de tucht na de in art. 76 aangewezen kleine ban óf afhouding van het H. Avondmaal, en stippelt nu nader uit hoe het nu verder gaat in de kerkelijke tuchthandeling naar de afsnijding, die art. 76 al mede aanwees. Art. 76 sprak zelf al van de kleine en de grote ban, de afhouding van het Avondmaal en de afsnijding uit de gemeente. Maar in art. 77 wordt het verloop tussen beide nader aangewezen.

Aleer men dan tot afsnijding komt, zo wil het artikel, zullen er een drietal afkondigingen in de gemeente van de kansel plaatsgrijpen. Ten eerste zal men de hardnekkigheid van de zondaar openlijk in de gemeente te kennen geven, dus de gemeente in kennis stellen met het geval. De nadruk valt hierbij op de hardnekkigheid van de zondaar, zijn onboetvaardigheid om de zonde te bekennen en te belijden en voor God en de gemeente (de kerkeraad als vertegenwoordigend de gemeente) in de schuld te komen.

Voorts wordt in de afkondiging de zonde verklaard, alsook de naarstigheid aan de zondaar bewezen in het bestraffen en onthouden van het H. Avondmaal en de menigvuldige vermaningen. Daarmede geeft de kerkeraad openlijk rekenschap voor het oog van de gemeente van de rechtmatigheid om met de tucht voort te gaan. Daarbij zal de inkleding van die verklaring van die aard zijn, dat aUeen medegedeeld wordt, dat N.N. tegen een van de met name' te noemen geboden van de Wet heeft overtreden, waar zoals Voetius al opgemerkt heeft de aard van de zonde en niet het nadere hoe en wat, moet verklaard worden.

In sobere woorden verklaart de kerkeraad dan in de afkondiging van de kansel hoe hij naarstig is geweest in het bestraffen en vermanen al vóór Tiet Avondmaal is ontzegd moeten worden; hoe dit ook is geschied en daarna nog vele vermaningen ten koste gelegd zijn geworden, maar alles te vergeefs was. Dan volgt de vermaning aan de gemeente om hem aan te spreken en voor hem te bidden. De kerkeraad vermaant en wekt de gemeente op tot meewerken en meeleven in zo gewichtvolle zaak, waarbij men persooidijk als belijdend hd der gemeente krachtens het algemene ambt der gelovigen doo^ aanspraak en gebed de zondaar zal mede helpen te behouden.

Die plicht ligt zo op de vrouwen als de mannen, ja op het ganse gehoor, en dus ook op onmondige leden der gemeente, voor zover daartoe in staat, en de gelegenheid er toe is. Althans de Synode van Middelburg in 1581 stelt dat al vast in de part. vragen no. 92 als daar op de vraag dienaangaande geantwoord wordt, dat het te verstaan is niet alleen van de gemeente alleen, maar van al degenen, die tot het gehoor komen.

Na de aanwijzing van de regel van het verloop van de afhouding van het Avondmaal naar de afsnijding uit de gemeente, gaat het artikel voort om de nadere bijzonderheid van de drie trappen voor te houden. Zodanige vermaningen zullen er drie geschieden.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 augustus 1965

De Wachter Sions | 4 Pagina's

TOELICHTING OP DE DORDTSE KERKENORDENING.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 augustus 1965

De Wachter Sions | 4 Pagina's