Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

V. DE BLOEIENDE STAF.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

V. DE BLOEIENDE STAF.

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het geschiedde nu des anderen daags, dat Mozes in de tent der getuigenis inging; en ziet. Aarons staf, voor het huis van Levi, bloeide; want hij bracht bloeisel voort, bloesemde bloesem en droeg amandelen. Numeri 17:8

Wat moest er nu verder met die stat gebeuren? Mozes moest die staf weer voor de ark der getuigenis brengen. Toen zeide de Heere tot Mozes: breng de staf van Aaron weder voor de wederspannige kinderen; alzo zult gij een einde maken van hun murmureringen tegen Mij, dat zij niet sterven.

Evenals de kruik met manna moest deze staf ook in het binnenste heiligdom bewaard blijven. In Hebreen 9 : 4 wordt ons gezegd, dat de staf van Aaron met de gouden kruik met manna zowel als de tafelen der wet in de ark bewaard gebleven zijn. We lezen immers in Hebreen 9: aar achter het tweede voorhangsel was de tabernakel, genaamd het heilige der heiligen, hebbende een gouden wierookvat, en de ark des verbonds alom met goud overdekt, in welke was de gouden kruik, daar het manna in was, en de staf van Aaron, die gebloeid had, en de tafelen des verbonds. Volgens sommige verklaarders moet men dit opvatten, dat de staf van Aaron, niet in, maar bij de ark is bewaard gebleven.

De staf moest in ieder geval in het binnenste heiligdom worden gebracht. En dat heeft ons genoeg te zeggen. Er wordt ons hier in de geschiedenis gezegd, dat die staf daar moest gebracht worden tot een teken voor de wederspannige kinderen. Zo moesten de kinderen Israels door deze staf herinnerd worden aan wat hier plaats gevonden had. De navolgende geslachten zouden hierdoor er ook ten volle van verzekerd worden, dat Aaron en zijn zonen tot het priesterambt door God verkoren waren. Israël was en bleef een wederspaimig volk. Maar de wederspannige kinderen zouden door deze staf herinnerd worden aan de geduchte wraakneming des Heeren over de verwerping van de door God verkoren hogepriester.

Volgens de verklaarders zouden de kinderen Is raëls de gedachtenis aan dit feit van de bevestiging van Aarons priesterschap levendig hebben gehouden door een afbeelding van die staf op him penningen te laten slaan. Maar och, hadden zij de betekenis van het bloeien van Aarons staf recht verstaan, ze zouden de Heere der heerlijkheid niet gekruisigd hebben.

Maar mochten wij nu ook dit wonder van het bloeien van Aarons staf maar eens recht verstaan. Als straks die roede vanuit het binnenste geopenbaard zal worden, dan zal aUe oog Hem zien, ook dergenen die Hem doorstoken hebben. We begrijpen allen wel, dat het inbrengen van die staf in het binnenste heiligdom heenwees naar het ingaan van de grote tegenbeeldige Hogepriester in het binnenste heiUgdom des hemels. Als Christus uit de dood is opgestaan, is Hij nog veertig dagen bij Zijn jongeren op aarde geweest. Hij was niet meer gedurig bij hen, maar bereidde hen voor op Zijn hemelvaart. Tot Maria Magdalena heeft Hij gezegd: Raak Mij niet aan: want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader; maar ga heen tot Mijn broeders, en zeg hun: Ik vaar op tot Mijn vader en uw Vader, tot Mijn God en uw God. Christus' hemelvaart was ook noodzakelijk. Hij moest de weg tot dat binnenste heiligdom voor Zijn kerk ontsluiten. Vanuit de hemel moest Hij Zijn Geest uitstorten en ook moest Hij heengaan om plaats voor de Zijnen te bereiden in het huis Zijns Vaders met de vele woningen. Maar ook moest Hij in de hemel als die grote Hogepriester met Zijn voorspraak voor de Zijnen steeds tussentreden bij de Vader.

Zo ligt daar dus die staf in dat binnenste heiligdom als een gedenkteken. In de tekst wordt gezegd: Alzo zult gij een einde maken van hun murmureringen tegen Mij, dat zij niet sterven. Aaron was hogepriester. Aan zijn hogepriesterlijke waardigheid gaf God dus getuigenis, niet alleen door die staf te doen bloeien, maar door die ook weer te doen inbrengen in het binnenste heiligdom. Zo maakte God een einde aan de murmureringen van het volk. Geen andere weg is er tot het binnenste heiligdom dan in die meerdere Aaron. De murmureringen tegen deze weg moet ook in ons hart gestild worden. Daartoe is het nodig dat wij onze dode staf terugkrijgen.

Het leven ligt buiten ons in dat verheerlijkt Hoofd aan de rechterhand des Vaders. Al is er nu het schaduwachtige heiligdom niet meer, en al was er reeds in de tweede tempel geen bloeien* staf van Aaron meer, die sterf is toch ook^vdor ons als een gedenkteken in het binnenste heüigdom gebracht. Wat heeft dit gedenkteken ons dan te zeggen? Voor Gods volk in de weg der heiligmaking heeft dit gedenkteken zeer veel te zeggen. In die weg moeten de uit God geborenen er achterkomen hoevele zonden er tegen hun wil in hen overgebleven zijn. Maar nu is er een gedenkteken. En waartoe? Wel, opdat zij zovele malen als hun consdëntie hen aan moet klagen en hun hart hen moet veroordelen, niet terug zullen vallen in wettische dienstbaarheid en alzo weer op het spoor der dwaasheid zullen treden, maar door het geloof zuUen zoeken in te dringen door het ontsloten voorhangsel in dat binnenste heiligdom, waar de bloeiende staf van Aaron ligt. Christus is de Zijnen ook tot heiligmaking van God gegeven. Deze Staf bloeit in het heiligdom. Die Staf bloeit eeuwig. Het lichaam kan niet leven buiten het Hoofd. Maar waar het Hoofd leeft, daar kan ook het lichaam niet sterven. Het staat er zo opmerkelijk, dat de Heere tot Mozes heeft gezegd: Breng de staf van Aaron weder voor de getuigenis in bewaring, tot een teken voor de wederspannige kinderen; alzo zult gij een einde maken van hun murmureringen tegen Mij, dat zij niet sterven. In de ware geloofserkenning van deze Hogepriester Ugt het leven voor een mens die in zichzelf niet anders blijft dan een dorre staf. De Staf moest voor de getuigenis in bewaring worden gelegd.

De ark werd de getuigenis genoemd, omdat de twee stenen tafelen der getuigenis daarin werden bewaard. Zo bloeide de staf dus voor de Wet. Christus heeft door Zijn gehoorzaamheid aan de wet het eeuwige leven voor de Zijnen verdiend. En in de geloofsgemeenschap aan Hem zullen zij nu in kinderlijke gehoorzaamheid aan de wet leren leven en alzo gewenste vruchten dragen. Maar zo zuUen die vruchten alleen voortbrengen uit Hem Die de grote Wetvervuller is. Zo zullen zij niet sterven. Sterven moeten zij in hun ganse leven, totdat zij bij de dood alle zonden voor goed en eeuwig zullen afsterven. Maar daar Ugt dan ook juist het eeuwige leven achter. Zo moeten we sterven om te leven. God geve ons dat geheim maar meer en meer te verstaan.

Wat heeft die bloeiende staf van Aaron ons dan toch veel te zeggen! Kennen we reeds iets van de grote betekenis-van die dierbare ver-borgenheid waarop de bloeiende staf van Aaron ons wijst? Korachs vergadering is ons tot een afschrikwekkend voorbeeld gesteld. Ziet toe, dat gij, Die spreekt, niet verwerpt; want indien deze niet zijn ontvloden, die degene verwierpen, welke op aarde Goddeüjke antwoorden gaf, veel meer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Hem afkeren. Die van de hemelen is.

Het wordt ons nog gepredikt, dat er een bloeiende Staf in het heiligdom is. Als er deze Middelaar niet was, er was geen zahgheid. Maar nu is er buiten deze Middelaar dan ook geen zaligheid, We moeten leren, sterven aan alles buiten Hem, om het leven te kunnen vinden in Hem, Zo moet die Persoon ons oimiisbaar worden. We moeten onze dode staf terugkrijgen. En dat altijd maar weer. Dit is een profijtelijk leven. Dit deed de apostel zeggen: Ik leef, doch niet meer ik, maar Christus leeft in mij.

Dit kan ook het verlangen gaande maken naar het leven in de eeuwige gemeenschap met Hem. De Voorloper is ons voorgegaan in het binnenste heiligdom. Hij rust niet eerder dan dat Hij Zijn ganse kerk bij Hem heeft. Straks zal Hij ook vanuit dat binnenste heiligdom te voorschijn komen, want gehjk het de mensen gezet is eenmaal te sterven en daarna het oordeel, alzo ook Christus, eenmaal geofferd zijnde om veler zonden weg te nemen, zal ten andere male zonder zonde gezien worden van degenen, die Hem verwachten tot zahgheid.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 mei 1966

De Wachter Sions | 4 Pagina's

V. DE BLOEIENDE STAF.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 mei 1966

De Wachter Sions | 4 Pagina's