CHRISTUS’ KOMST EN ONTVANGST IN DE WERELD.

III. Hij was in de wereld, en de wereld is door Hem gemaakt, en de wereld heejt Hem niet gekend. Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Maar zovelen Hem aangenomen hebben, die heejt Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven. Johannes 1 : 10—12

Zijn komst in de wereld was niet tevergeefs. Die zou tevergeefs geweest zijn, als het zq was als de algemene verzoeningsdrijver het voorstelt. Men denkt een ruim Evangelie te verkondigen, maar als het zo was als men in dat zogenaamde ruime Evangelie aan de mensen voorstelt, werd er niemand zalig. Christus zou dan voor alle mensen in de wereld gekomen zijn en Zich voor de zonden van alle mensen opgeofferd hebben, maar het zou verder van de mens afhangen of hij deel zal krijgen aan die door Christus verworven zaligheid. De mens moet tot Christus komen en in Hem geloven, , volgens de algemene verzoeningsdrijver. Wat een arm Evangelie! Neen dit is geen Evangelie. Gelukkig mogen wij een ander geluid laten horen. Christus' komst in de wereld is niet te vergeefs. Die komst is naar Gods eeuwige raad, tot zaligheid der uitverkorenen. Voor hen is Hij als het grote Licht in deze wereld gekomen. Het Ucht moet voor hen opgaan in de duisternis. En dat, opdat zij allereerst hun ellendige staat recht zullen leren kennen. Zo zullen ze weten dat zij van nature geen kinderen Gods, maar kinderen des tooms en der vervloeking zijn. Ze zullen zien hoe zij in deze wereld geleefd hebben, want de mens van nature is zonder God in deze wereld en leeft zijn eigen leven uit, hetzij hij goddeloos of godsdienstig is. Dat zal hij zien als God zijn blinde zielsogen opent voor de staat waarin hij verkeert. Dan worden de zonden hem voor ogen gesteld die hij bedreven heeft van der jeugd af aan.

O hoe heeft hij dan tot nog toe in deze wereld geleefd. Maar dan ziet hij ook waar zijn reis in deze, wereld naar toe gaat en waar die op eindigen zal. Hij zal echter ook zien hoe hij in deze wereld gekomen is. In zonde ontvangen en in ongerechtigheid geboren. Maar dan kan toch ook de dienst der zonde en der wereld hem niet meer bekoren. Zijn ogen worden geopend voor het verderf dat in deze wereld is. Zo leert hij de ijdelheden der wereld ontvheden. Hij ziet daarin zo duidelijk de hel tot openbaring komen. Het gaat in de dienst der zonde en der wereld met hem op een eeuwige rampzaligheid aan. Nu ziet hij het dan ook pas recht hoe het leven van elk mens van nature niet anders dan een wandelen in de duisternis is.

Maar hoe benauwd wordt het zulk een mens dan ook in deze wereld. Boven zich ziet hij niet anders dan de brandende toom en gramschap Gods en onder zich niet anders dan een gapende afgrond. Zo is hij in de wereld om met de wereld ten verderve te gaan.

Voor zulk een mens is echter de Middelaar in de wereld gekomen. Voor hem kwam Hij in de wereld, ook als een kind des toorns. Neen, niet vanwege een onheilige ontvangenis, maar vanwege de toerekening van Adams schuld aan Hem in de plaats der uitverkorenen. Hij moest de toom Gods voor de Zijnen dragen. En dat gedurende de ganse tijd Zijns leven op de aarde, maar inzonderheid aan het einde Zijns le-vens. Hij is al de bittere vruchtgevolgen van de zonde in de wereld onderworpen geweest. En dan 2^1f zonder zonde zijnde. Zo heeft Hij voor de Zijnen in des afgronds donkere nacht moeten indalen, om die afgrond voor hen te sluiten.

Maar Hij moest ook opvaren ten hemel, om ze de weg te openen tot gelukzaligheid in de gemeenschap van een drieënig God. Daar wordt hier in de tekst van gesproken, als er staat: Maar zovelen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in .Zijn Naam geloven.

Dat aarmemen van Hem is dus een aannemen van Hem door het geloof. Daarom staat er ook zo bij: namelijk die in Zijn Naam geloven. Er komt een ogenblik voor hen, dat de ziel bestraald wordt door dat blijde licht der verlossing. Dan zullen ze dat Lam Gods mogen aanschouwen. Dat de zonden der wereld wegneemt. Dan zien ze hoe God vanuit de hemel een weg geopend heeft naar deze lage aarde in de zending van Zijn Zoon. Zo zien ze in Hem een weg geopend, waardoor een erfwachter van de eeuwige rampzaligheid gesteld kan worden tot een erfgenaam der eeuwige gelukzaligheid. Om die dus van een duivelskind weer tot een kind Gods te maken.

Het wil toch immers wat zeggen, als er staat, dat Hij ze macht gegeven, heeft kinderen Gods te worden. Dat woord macht wil zeggen dat Hij ze een wettig recht daartoe gegeven heeft. Ze worden om Christus' wil, dat wil zeggen, op grond van Zijn verdiensten, tot kinderen Gods aangenomen.

Is dat geen grote zaak? Neen, voor de oppervlakkige roemer in Jezus niet. Die neemt Hem aan met een ingebeeld geloof. Die spreekt God vrij als zijn Vader in Christus aan. En dat moet dan een groot geloof betekenen. Maar men beseft in het minst niet wat het zeggen wil, om van een duivelskind tot een kind Gods gesteld te worden.

Die uit God geboren zijn, zullen dat echter wel beseffen. Zij worden kinderen Gods door een nieuwe en hemelse geboorte. Echter is hun de geestelijke wasdom nodig om tot de toeëigenende daad van zulk een weldaad als het geestelijke kindschap te kunnen komen. Wat voor hen te groot geweest is omi te geloven, dat zullen ze op Gods tijd mogen geloven. Hij heeft ze macht gegeven kinderen Gods te worden. In elke geloofsoefening ligt reeds een toeëigenende daad. Daarin Ugt een toeëigening van de grootste weldaden die door Christus verworven zijn. Zo zal men Hem aannemen met al wat door Hem verworven is. Men neemt Hem aan als de Zaligmaker der ziel. In Hem vindt men een volkomen zaligheid. Hoe dierbaar wordt Hij voor de ziel. En zo neemt de ziel Hem dan ook door het geloof aan als het beminnelijkste Voorwerp Dat er ooit te vinden is. Zo is het geloof door da liefde werkende. Christus is de gelovigen dierbaar. En in zulk een aannemen van Hem door het geloof, valt dan ook alle slaafse vreze weg en kan geen Wet met al haar vloekspraken de ziel verschrikken. De ziel die door het geloof op Christus mag zien, vindt alles in Hem wat nodig is tot de zahgheid. En in het gelovig zich wenden tot Hem en aannemen van Hem, ligt dan ook een volkomen afzien van eigen schuld, doemen vloekwaardigheid. Dan is het heil dat in Christus ontsloten wordt, ook weer niet te groot om zich toe te eigenen. Het wonder is wel eeuwig groot, dat er zulk een heil voor een doemwaardig schepsel in die Persoon te vin-den is, maar voor het geloof is het toch ook weer niet te groot. Door Hem zijn we kinderen Gods en alzo erfgenamen van een eeuwige gelukzaligheid. En in het gelovig aannemen van Hem, eigent men zich dan ook niet minder dan die volle zaligheid toe die in en door Hem te vinden is. Daarom staat hier in de tekst: Maar zovelen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden.

Toch is de wasdom des geloofs ook weer de ziel omnisbaar. In het gelovig aannemen van Christus als vmcht van Zijn openbaring is het wel zo ruim voor de ziel geworden, dat ze ook aan haar geestelijk kindschap niet twijfelde. En welk een vaderlijke liefde Gods kan ze daarin ook al gesmaakt hebben, zodat ze de eerste Persoon zelfs vrijmoedig als haar lieve Vader in Christus aangesproken heeft. Later ontbreekt echter die ziel weer die macht en dus die geloofsvrijmoedigheid. Dan vraagt men zichzelf af: „Hoe heb ik toch zo mim durven spreken? " Dan ziet men dat men de bewuste aanneming tot kinderen nog mist.

(Wordt vervolgd)

V.

M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen