DE BIJBELSE GESCHIEDENIS 139.

Samuëls geboorte.

Vragen 781 t/m 790.

781. De geboorte van Samuel was, evenals die van Simson, wonderbaar. Zij waren beiden Nazireër van hun geboorte afaan, beiden waren met de Geest Gods toegerust om als richters en verlossers van Zijn volk (vooral uit de macht dfer Filistijnen) op te tredbn, beiden worden genoemd in de rij der geloofshelden en toch was er een grote tegenstelling tussen deze twee kinderen Gods. In Simson zagen we de grootst dtenkbare lichaamskracht met al die aanklevende zwakheden van het vlees; in Samuel zien we de openbaring van het zieleleven, dat zich van der jeugd afaan mag oefenen in gemeenschap' met God en dat hem zijn hele leven sterkte geeft, niet in vleselijke kracht, maar dbor de macht van het gebed. Hij was de laatste richter en tegelijk de eerste van de reeks profeten, die onder Israël optraden tot aan de ballingschap toe. Zijn naam be-' tekent: van God' gebeden. Hij werd geboren als een kind des gebedfe. Vóór zijn geboorte werd hij al aan db Heere toegewijd en heel zijn leven geeft geen ander beeld te zien, dan hetgeen in zijn naam Ugt uitgedrukt. De dichter zegt er van:

Ook was Samuel Op Gods hoog bevel Biddend voor Zijn volk Als een hemeltolk.

Zijn vader was een zekere Elkana, geboortig uit Efratha of Bethlehem. Hijwoonde te Ramathaïm-Zofim, een andbre naam voor Rama. In het plaatsje Rama is Samuel geboren, daar heeft hij gewoond en gewerkt; daar is hij ook gestorven en begraven.

Deze Elkana had twee vrouwen, Hanna en Peninna geheten. De laatste was met kinderen gezegend, db eerste niet. Dit zal wel de reden geweest zijn, waarom Elkana naast Hanna nog een tweede vrouw nam. Van jaar tot jaar ging hij op naar het feest dbs Heeren te Silo, waar sedert de tijd van Jozua de Tabernakel stond, om te aanbidden en om te offeren. Van het vlees, dat er van het offer overbleef, gaf hij aan Peninna en haar zonen delen, maar aan Hanna gaf hij een aanzienlijk deel. Hanna werd echter getergd door Penirma, hetgeen haar zozeer krenkte dat zij weende en niet kon eten. We zien hier weer dat er veel verdriet in het huisgezin van Elkana veroorzaakt werd om reden hij twee vrouwen getrouwd had, hetgeen een overtreding was van de oorspronkelijke instelling van het huweUjk zoals de Heere Jezus zegt in Matth. 19 : 5 en 8:

„Van den beginne is het alzo niet geweest". Wat een kwaad heeft het niet gesticht in het gezin van Abraham en van Jakob en nu, hier in dat van Elkana. Zo worden ook Gods kinderen dikwijls geslagen met (fe stokken, die zij zelf gemaakt hebben. Sommige dWaalgeesten, zoals de Wederdopers en de Mormonen, hebben wel getracht om het hebben van meer dan één vrouw op grond van het gedrag van de bijbelheiligen te verdedigen maar geheel ten onrechte. Ook onder Israël was monogamy (het huwelijk tussen één man en één vrouw) regel hetgeen bUjkt uit Ps. 128, Spr. 12 : 4, 19 : 14, 31 : 10. Dat de aartvadbrs en andere bij-, beUieiügen daarvan zijn afgeweken, heeft de Heere toegelaten vanwege de hardigheid hunner harten en daarom heeft de Christelijke kerk de polygamy dan ook terecht verboden. De uitspraak van de apostel in 1 Tim. 3 : 2 „ener vrouwe man" betekent dan ook niet dat een ambtsdrager getrouwd moet wezen, ook niet dat hij na de dood van zijn eerste vrouw geen tweede huwelijk mag aangaan, maar dat hij niet meer dan één vrouw tegelijk mag hebben.

De verdrietigheden, die Hanna overkwamen, brachten haar tot het gebed. Zij nam de toevlucht tot de Heere. Bitterlijk bedroefd zijnde, weende zij zeer en zij beloofde een gelofte Vbor het aangezicht dbs Heeren en zeide: „Zo Gij éénmaal de ellende Uwer dienstmaagd aanziet, en mijner gedenkt, en Uw dienstmaagd niet vergeet, maar geeft aan Uwe dienstmaagd een mannelijk zaad, zo zal ik dat den Heere geven, al de dagen zijns levens, en er zal geen scheermes op zijn hoofd komen." De Hogepriester Eh, die op een stoel bij een post van db Tabernakel zat, had het doen van deze vrouw gadegeslagen en hij, die zijn zonen om hun gruwelijke gbddeloosheid niet eens zuur aanzag, had over Hanna dadelijk zijn bestraffing klaar en zijn oordeel geveld.

Omdat haar lippen zich slechts bewogen en hij haar stem niet hoorde, dacht hij dat zij zich bij db offermaaltijd te buiten was gegaan aan sterke dirank.

Hij was blijkbaar in die diepgezonken tijd meer gewoon om de goddeloosheid dan het gebed bij het heiügdom te aanschouwen. In. ieder geval ziet hij Hanna's biddien aan voor het gelispel van een beschonkene. Hij sprak haar scherp aan:

„Hoe lang zult gij u dronken aanstellen? Doe uwen wijn van u." Deze misslag van Eli zal Hanna's beproeving verzwaard hebben, maar zij mocht zich nederig en toch met vrijmoedigheid verantwoorden. „Neen, mijn heer", zegt ze, „ik heb noch wijn, noch sterke drank gedronken, maar ik heb mijn ziel uitgegoten voor het aan-. gezicht des Heeren. Acht toch uwe dienstmaagd niet voor een dochter Belials; want ik heb tot nu toe gesproken uit de veelheid van mijn gedachten en van mijn verdriet". Toen zag EU aanstonds zijn verkeerde opvatting in en sprak hij haar vriendelijk en bemoedigend toe. De woordbn van Eli - inzonderheid db zegen die hij over haar uitsprak - hadden zuUc een uitwerking op de vrouw, dat zij een geheel ander uiterlijk kreeg. Haar droefheid week, zij kon weer eten en zo ging zij verruimd op weg naar haar huis. God heeft haar gebed verhoord. Zij mocht zich na enige tijd verheugen in db geboorte van een zoon, die zij Samuel noemde en in een lofzang mag zij de weldadigheden dbs Heeren prijzen en Hem erkeimen als dieGod, Die de nooddruftige uit de drek verhoogt maar de goddelozen doet zwijgen in de duisternis.

Zo zien we dat de geboorte van Samuel wonderlijk en godverheerlijkend geweest is en derhalve belangwekkend genoeg om onze volle aandacht te hebben. Wij verzoeken u aan de hand van de vragen nog op enkele bijzondbrhedbn acht te geven. Ten eerste: Uit welke stam was Elkana afkomstig?

782. Wat waren offermaaltijden?

783. Welke feesten werden er te Silo gehouden?

784. Wat zou de reden geweest zijn, dat Peninna Hanna voortdurend tergde met haar onvruchtbaarheid? .

785. Deed haar man nog pogingen om haar te troosten?

786. Hanna deed een gelofte. Mocht een vrouw in Israël een gelofte doen?

787. Wat zou de uitdrukking „laat uwe dienstmaagd genade vinden in uwe ogen" in 1 Sam. 1:18 betekenen?

788. Hanna bad met onhoorbare stem. Geeft de Heilige Schrift geen voorschriften omtrent de houding en de gebaren tijdens het bidden?

789. Met welke lofzang vertoont de lofzang van Hanna overeenkomst?

790. Wat betekent: mijn hoorn is verhoogd" in 1 Sam. 2:1?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen