VADERLANDSE GESCHIEDENIS.

Hoofdstuk 17.

Gravin Margaretha, (1345)

Margaretha was de dochter van graaf WUlem III, bijgenaamd de goede. Zij was getrouwd met keizer Lodewijk van Beieren. Nadat zij gehuldigd was, keerde zij naar Duitsland terug en stelde haar zoon Willem in haar plaats aan.

Willem vond het niet prettig, om langer als waarnemer van zijn moeder te regeren. Daarom vroeg hij. óf zijn ontslag, óf voor zich zelf het bewind te voeren. Keizer Lodewijk was m-tussen gestorven. Omdat Margaretha nu bang was, dat de opvolger van haar echtgenoot haar als gravin niet zou willen erkennen besloot zij haar zoon voor goed aan te steUen, mits deze haar een jaargeld zou uitkeren van 10.000 oude schilden; een oud schild wordt berekend op twee gulden en zestig cent, dus moest Wülem 26.000 gulden' opbrengen.

Willem had nu van zijn moeder een uitgeput arm land gekregen, dat die som, volgens het oordeel van velen, onmogelijk op kon brengen. Hij wilde daarom de grafelijke waardigheid' neerleggen. Maar, het volk wüde van de regering van een zwakke gravin niet weten. Het eiste, dat Willem, die nu eeimiaal het bestuur in handen had, graaf zou bUjven. Margaretha herroept haar afstand en wil zich als gravin van Holland en Zeeland doen gelden. Droevige verdeeldheden waren het gevolg van zulke handelingen. Elk had zijn partij. Het vuur van twist begon te branden. Veel bloed zou er stromen en een vernielende oorlog van 141 jaar kon pas een eind maken aan de zo erg bekende Hoekse (de partij van de moeder) en Kabeljouwse (Willems partij) twisten.

Holland mocht door geen vrouweUjke personen bestuurd worden. De edelen, die de regering van een vrouw verkozen boven die van een graaf, zagen Margaretha graag aan het bestuur. Maar het andere gedeelte van de natie werd liever door een graaf geregeerd, die dé edelen niet ontzag, maar recht en gerechtigheid handhaafde. Dat Margaretha niet in aUes is vrij te pleiten, zal men wel moeten toestemmen; maar dat Willem, hoe goed en recht ook zijn zaak mag geweest zijn, zich niet als een onderworpen zoon heeft gedragen, is duidelijk. Het zou beter geweest zijn, wanneer hij zijn zaak overgegeven had in de hand van Hem, Die recht en gerechtigheid oefent, dan de wapens op te nemen tegen Margaretha, de zoon tegen zijn eigen moeder! wie schrikt er niet voor?

Met deze gebeurtenis ging dé regering uit de Henegouwse familie over in de Beierse, daar Willems vader keizer Lodewijk van Beieren VIas, reeds gestorven op 11 oktober 1345.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen