VRIENDEN IN ENGELAND

„Ik moet bekennen, dat wij niet afwisten van uw organisatie, maar wij stellen er werkelijk groot belang in te vernemen, dat uw vereniging gevormd is, om de Nederlandse Statenvertaling te bewaren. Ons genootschap is gevormd in 1831 en een van deze regels is steeds geweest, dat de Schriften, verspreid in de Engelse taal, in de Oude Vertaling moeten zijn". Dit schrijft ons rev. T. H. Brown, secretaris van het Trinitarian Bible Society. Naar aanleiding van een gerucht, dat ons bereikte, nam onze secretaris contact met hem op en het doet ons genoegen uit het antwoord van deze predikant te vernemen, dat er in Groot-Brittannië nog een bijbelgenootschap is op oude basis. De volledige naam is „Trinitarian Bible Society voor de verspreiding van protestantse vertalingen van Gods Woord".

Dit genootschap verdedigt niet alleen de oude Engelse vertahng, maar zorgt ook voor bijbelvertalingen op de zendingsvelden. In meer dan zestig landen worden bijbels gebruikt, die door dit genootschap gedrukt'zijn.

Ook de gemeenten in Spanje, die in contact staan met de Spaanse Evangelische Zending, maken van deze bijbels gebruik waartoe ook prof. G. Wisse heeft aangedrongen.

„Wij dragen er zorg voor", schrijft rev. Brown, „in welke taal dan ook alleen betrouwbare vertalingen te verspreiden en wij beschouwen de Griekse Textus Receptus als een meer betrouwbare basis, dan de moderne kritische edities van de Griekse tekst, die de laatste honderd jaar regelmatig zijn verschenen. In vele artikelen in ons blad en in andere kerkelijke bladen in dit land en daarbuiten hebben wij getracht de aandacht te vestigen op de gebreken der moderne vertalingen”.

„Deze artikelen hebben belangstelling gewekt in Autralië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten, Canada en vele andere landen, maar wij vrezen, dat velen, die de waarheid van Gods Woord begeren te handhaven, niet voldoende ingelicht zijn. Het is ook zeer betreurenswaardig, dat zovele rechtzinnige christenen zo gemakkelijk de moderne vertalingen aanvaard hebben, omdat zij onbekwaam zijn de dwalingen te onderscheiden, die zij bevatten, en omdat zij ten onrechte aannemen, dat modteme bijbelgeleerden het bij het rechte eind moeten hebben en de oude vertalingen verkeerd zijn.

De hele zaak wordt al zo lang voorgesteld o« zo'n misleidende wijze, dat zelfs velen van Gods volk bedrogen zijn”.

„Van tijd tot tijd krijgen wij brieven van ern. stige, rechtzinnige christenen in allerlei landen die spreken van diepe bezorgdheid over dé vrijzinnige neigmgen van vele genootschappen die zich bezig houden met de uitgaaf en verspreiding van de Heilige Schrift.

Zij vragen inlichtingen over de grondslag en de werkzaamheden van ons genootschap, te geloven vast, dat er nog velen zijn, die niet met ons verbonden zijn, maar toch hetzelfde standpunt ijonemen en onze eerbeid en achtins voor de Heihge Schrift als het goddelijke, gein' spireerde, onfeilbare, gezaghebbendfe Woord van God delen. Het is onze begeerte gemeenschap te hebben met allen, die een indnik hebben van de grote behoefte in de wereld aan het zuivere Woord van God en hun middelen en pogingen daartoe te coördineren".

Er is in Groot-Brittanië een veel groter, bekender bijbelgenootschap: het Brits en Buitenlands Bijbelgenootschap. Dit genootschap is te vergelijken met het Nederlands Bijbelgenootschap. Deze genootschappen missen echter een grondslag. Zij stellen zich alleen maar ten doel bijbels te verspreiden. Het doet er niet toe in welke vertaling. Onzerzijds om een uitspraak gevraagd, antwoordde mr. F. L. S. F. Baron van Tuyll van Serooskerken, de algemeen secretaris van het Nederlands Bijbelgenootschap, ons heel duidelijk (in een schrijven d.d. 4 oktober): „Het is niet aan het Bijbelgenootschap, om een uitspraak te doen over de vraag, welke vertaling de meest zuivere overzetting van Gods Woord is”.

De vrienden in Engeland begrepen echter al vroeg, dat een bijbelgenootschap er van doordrongen moet zijn het zuivere Woord Gods te verspreiden, dat een kracht Gods ter zaligheid is een iegelijk, die gelooft. In 1831 dienden zij op de jaarvergadering van het Brits en Buitenlands Bijbelgenootschap een voorstel in, om zo'n grondslag te aanvaarden, dat er enige zekerheid zou zijn, dat de leiding in handen vaa rechtzinnigen zou zijn. Toen dit voorstel werd verworpen, verheten zij dit bijbelgenootschap en stichten zij het Trinitarian Bible Society. Rev. Bro'vm schrijft: „Ons genootschap is altijd gesteund door gemeenten en personen, die nog enige achtkig hebben voor de gereformeerde belijdenis. Onze begeerte is te blijven in de oude paden en de louter uitwendige schijn van eenheid, die alleen door compromis verkregen kan worden, te vermijden". Vanzelfsprekend werkt zijn genootschap dan ook niet mee aan de wereldorganisatie van „Verenigde Bijbelgenootschappen".

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen