VADERLANDSE GESCHIEDENIS.

Hoofdstuk 30.

De laatste graaf, F Hips Hl (1555). (meer bekend als koning Philips H).

Karel werd opgevolgd door zijn broer en door zijn zoon. Zijn broer Ferdinant werd gekozen tot Keizer van Duitsland en zijn zoon FUips kreeg Spanje en ons land onder zijn beheer. Korünk FUips was 28 jaar oud, toen hij onze graaf werd. In Spanje geboren en opgevoed, bezat hij de stugge aard en het strenge karakter van een Spanjaard, zo heel verschillend met onze landaard. Geen groter, maar ook geen blinder voorstander van de leer der roomse kerk, kon er ergens gevonden worden, dan deze vorst. Hij meende, dat het een Gode weibehagelijk werk was, de ketters te verdelgen. Zo bünd was ook Paulus vóór zijn bekering; hij meende Gode een dienst te dben, toen hij de Christenen vervolgde. De genade Gods leerde hem evenwel het tegendeel. Niets dan de almachtige werking van 's Heeren Geest kon Filips omzetten en van zijn ellendige blindheid genezen. Het was de koning een onverdragelijke gedachte een deel onderdanen te hebben, die ketters waren en ketterij begunstigden.

Vader, wat is ketterij?

Ketterij is een afwijking van de leer der waarheid en invoering van verkeerde begrippen, strijdig met Gods woord. Maar door de blindheid van de mensen en de vijandschap tegen de waarheid, worden de ware volgelkigen van Christus wel eens ketters genoemd en als zodanig behandeld. De gereformeerden waren de ketters niet, maar te Rome was de hoofdzetel van de ketterij.

Op zijn 16e jaar trouwde Filips met Maria, dochter van de koning van Portugal, uit welk huwelijk de ongelukkige Don Carlos voortgekomen is, die waarschijnlijk in de kerker van de Inquisitie stierf. Na de dood van zijn eerste vrouw, gaf Maria van Engeland hem haar hand. De arme Protestanten in Engeland hadden nu een dubbele woede te verduren, want koningin Maria was al een wrede vervolgster. Maar de Heere sneed het leven van die vijandige koningin spoedig op middelbare leeftijd af en gaf enige verkwikking in het midden van de hitte der vervolging. Daarop vroeg Fiüps haar zuster koningin Elizabeth tot zijn vrouw. Maar deze weigerde dat, waardoor zijn woede opnieuw losbrak. De arme Christenen in zijn landen moesten die weigering zuur betalen.

Waar hield Pilip^ zijn verblijf, vader?

Woorhde hij in ons land?

Hij vertrok in het jaar 1559 naar Spanje, na drie jaar in ons land geweest te zijn. In zijn plaats stelde hij over ons land aan zijn halfzuster Margaretha, als landvoogdes en Willem van Oranje als stadhouder van Holland, Zeeland en Utrecht. De Kardinaal de Granvelle was de rechterhand van de landvoogdes; hij en niet zij regeerde eigenlijk. Ter beveiliging van deze kardinaal, liet Filips tegen de wetten van het land, eerst 6000 en na veel verzoeken 3000 man Spaans krijgsvolk achter. Dit deed hij, opdat de kardinaal de gereformeerden beter de wet kon lezen. Tevens kon hij daardoor zijn vonnissen gemakkelijker uitvoeren en een onverdragelijke dwingelandij en gewetensdwang uitoefenen. Nu zou het in kracht en nadruk gelden: Strijdt om in te gaan door de enge poort.

Deden onze voorouders niets om Granvelle uit het land te krijgen?

Veel werd er gedaan, om die man weg te krijgen, want men zag hem aan, als de enige oorzaak van de woede van de koning, hoewel dat in alles niet het geval was.

Filips zelf was een hevige vervolger van de gemeente Gods. Eindelijk toch vertrok Granvelle uit eigen beweging en onze landgenoten riepen hem een blij „vaarwel" toe. Onder al die veranderingen ging het moorden en het vervolgen van de ware belijders voort.

Ik zal jullie iets vertellen van de martelaar Jan Herrewijn,

(in Vlaanderen ter dood gemarteld, 1560). „Zo beloont" zei hij, terwijl hij naar het schavot ging, „de ellendige wereld de dienaars van de Heere Jezus Christus. Vroeger toen ik dronk èn klonk èn dobbelde; toen ik in alle ongehoorzaamheid voortleefde, liep ik in geen gevaar van deze banden. Maar zo gauw heb ik mij niet begeven tot ware vroomheid en godzaligheid, of de wereld is mij een bittere vijandin geworden, die mij nu naar de slachtbank voert. Maar de dienstknecht is niet meerder dan zijn Heer en Meester." Al juichende en zingende Ps. 130, trad hij de doodsjordaan in. In de wereld zult gij verdrukking hebben, volk des Heeren, maar hebt goede moed: „Ik heb d© wereld overwonnen, " roept Christus de Zijnen toe.

Vader, die man stierf met grote blijdschap. Ja, hij zal wel met kracht aan zijn hart ondervonden hebben, wat er in het volgende versje staat:

Gij, englen, legerscharen rein. Haast zal ik bij u boven zijn. En Jezus straks met u aanschouwen. In Zijn volmaakte heerlijkheid, In Zijnen glans en majesteit In Zijne heerlijke gebouwen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen