HOPENDE EN UITZIENDE.

Hopende: e willen düs verder gaan met het volgen van de beschrijving die Christus geeft van de schoonheid van Zijn bruid. In het 3e vers horen we hem zeggen: Uw twee borsten zijn als twee welpen, tweelingen van een ree". Er worden dus nu over de borsten van de bruid gesproken. En van; die borsten wordt er gezegd dat die als twee welpen zijn, tweelingen van een ree. In Hooglied 4:5 fts door Christus reedis hetzelfde gezegd. We kunnen dus nu niet terugvallen op wat we reeds hebben besproken.

Onlangs hebben we al opgemerkt dat er nu in het laatste gedeelte van het Hooglied nog wel eens teksten zijn te vinden die gelijkluidend zijn met teksten uit het eerste gedeelte van het Hooglied, zodat de bespreking van het laatste gedeelte niet zoveel tijd meer in beslag zal nemen. We willen maar even kort opmerken, dat we de ware kerk aan deze borsten kunen kennen. Woord en Sacramenten zijn immers ook wel de borsten van de kerk te noemen.

Ook het Oudb-en Nieuwe Testament, de twee gedeelten waarin de Schrift uiteenvalt, zijn die twee borsten van de kerk. Maar nu wordt hier niet alleen van de bruid als dé kerk in haar geheel gesproken, want inuners hebben we hier in het HoogKed door de bruid ook nog weer dat meer de particuliere gelovige te verstaan. Het getuigenis van Christus dat we hier vinden, wijst ons op geestelijke wasdom die er bij de bruid mag te vinden zijn. In Hooglied 8 wordt er ook nog gesproken over een Meine zuster die geen jborsten heeft. De zuster mag echter in staat zijn om aan anderen geestelijk voedte geven, . We hebbenl daar echter al uitvoerig over gesproken, dus komen daar nu niet op terug.

Uitziende: Ook in de volgende tekst komen er dingen voor die we reeds besproken hebben. In die tekst gaat het over de hals van de bruid. Het 4e vers immers luidt als volgt: „Uw hals is als een elpenbenen toren; uwe ogen zijn als de vijvers te Hesbon, bij de poort van Bath-Rabbim; uw neus is als de toren van Libanon, die tegen Damaskus ziet". In het 4e hoofdstuk is er gezegd: „Uw hals is als Davids toren, die gebouwd is tot ophanging van wapentuig, waar duizend rondassen aan hangen, altemaal zijnde schilden der helden". Ik meen wel, dat we bij de bespreking van dat vers hebbeo opgemerkt dat het de hals is die het hoofd aan het üchaam verbindt. Gelukkig dat de bruid zulk een hals heeft! Christus is immers het Hoofd en de kerk is Zijn lichaam.

Hopende: Zonder hoofd kan men niet leven. Een arm of een been kunnen we wel missen al valt het ook niet mee om zulk een lichaamsdeel te moeten missen. We moeten immers altijd met medelijden zien op zulke

mensen, die door het ontbreken van zulk een lichaamsdeel niet gelijk als anderen hun werk kunnen doen. Toch kan men bij het ontbreken van zulk een lichaamsdeel wel in leven blijven. Maar zonder hoofd kunnen we niet leven. Maar dan ook niet zonder hals, want de hals zal het lichaam aan het hoofd moeten verbinden. En als we het ware geloof missen dat de ziel met Christus verenigt, zijn we geestelijk dood. We leven dan nog in gemeenschap met de eerste Adam en dat betekent dat we geestelijk dood zijn.

Uitziende: De bruid ontvangt dus haar leven alleen uit het Hoofd. En dat door de hals. Van die hals nu wordt hier gezegd, dat die als een elpenbenen toren is. Het geloof is een allesoverwinnend geloof. Bij de bespreking van Hooglied 4 hebben we daar ook al wat van gezegd. Ik denk dat we daarom düs nu het verdere gedeelte van de tekst maar moeten zien te bespreken.

Hopende: Er wordt verder in de tekst gezegd: „Uwe ogen zijn als. de vijvers te Hesbon, bij de poort van Bath-Rabbim". Die ogen zijn zoals de kanttekening zegt, de ogen van het verstand en het geloof. En die ogen zijn vol wijsheid en kennis des Heeren, gelijk dfe vijvers vol zijn van klaar en zuiver water, klaar zijnde om de Waarheid te zien en om hun eigen en anderer gang en wegen aan te merken, zoals de kanttekening opmerkt. Er wordt over de vijvers te Hesbon gesproken, omdat dat zulke schone vijvers met zuiver water schijnen te zijn geweest. En dan wordt er ook nog bij gezegd: „bij de poort van Bath-Rabbim". Dat was een poort waar vele mensen uit-en ingingen. De vijvers van Hesbon waren dus welbekend en trokken de aandacht van de zovelen die dagelijks in-en uitgingen door die poort. En zo blijven nu ook die ogen van verstand en geloof van de bruid niet verborgen. Het zal openbaar komen, dat de bruid door diepe ontdekkende en afbrekende wegen practicaal onderwijs heeft opgiedaan en een geestelijke kennis verkregen heeft waar de wijsheid der wereld door beschaamd wordt. Zo zal men die vijvers meer moeten bewonderen dan de academische geleerdheid waar velen mee op stap gaan.

Hier moet men zich afvragen: „Zijn niet aUe dbze, die daar spreken, Galüeërs? " De apostel kon zeggen: „En wij spreken wijsheid onder de volmaakten; doch een wijsheid niet dezer wereld, noch der oversten dezer wereld, die te niet worden; maar wij spreken de wijsheid Gods, bestaande in verborgenheid, die bedekt was, welke God te voren verordineerd heeft tot heerlijkheid van ons, eer de wereld was”.

Dat zijn dus de vijvers te Hesbon. We moeten echter nu weer afbreken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen