Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VADERLANDSE GESCHIEDENIS.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VADERLANDSE GESCHIEDENIS.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Hoofdstuk 68. Eind van het bestand. Samenzwering tegen de prins (1621-1623).

De twaalfjarige wapenstilstand was voor onze landgenoten voorbijgevlogen. De militaire handelingen van de prins na het bestand waren op lange na zo mooi niet als in vorige jaren. De aanslagen op 's-Hertogenbosch en Goch liepen ongelukkig af, maar bij Bergen op Zoom dwong Maurits de Spaanse overste Spinola het beleg op te breken. Even na het bestand werd de vaart op West-Indiƫ zo belangrijk, dat men een handelsovereenkomst met die vreemde vorsten sloot. Terwijl al in 1619 de stad Djakarta op het eiland Java veroverd was. De half verwoeste stad werd herbouwd, kreeg de naam Batavia en werd de hoofdstad van al onze Oost Indische bezittingen.

Het jaar 1623 mocht met recht een gedenkjaar heten. De Heere zorgde voor een bijzondere wijze voor het leven van prins Maurits. Enige mensen hadden een samenzwering gesmeed waarvan ik jullie iets nader zal vertellen.

Op 7 februari wilde drie personen naar het dorp Rijswijk gaan, waar de prins zich toen bevond, met de bedoeling zijn hoogheid bij het uit-of instappen van het rijtuig aan te vallen, en op de een of andere manier van het leven te beroven. Op een korte afstand van die plaats zouden zich meerdere personen bevinden, om de afloop af te wachten en de moordenaars te hulp te snellen, wanneer de dienaren van de prins hen zouden gevangen nemen.

AUes, meenden men, zou naar wens verlopen. Maar de getrouwe Wachter Israels, Die van geen slapen noch sluimeren weet, vervulde de harten van vier personen, die wel gehuurd waren maar niets van de aanslag wisten, met zoveel vrees, dat zij naar de prins gingen en hem bekend maakten, dat zij voor een onbekende aanslag gehuurd waren en ieder van hen al drie honderd gulden vooruit had ontvangen. De prins begaf zich onmiddellijk van Rijsvnjk naar Den Haag. Vier personen, die meer van het verraad wisten werden direkt gevangen genomen en de samenzwering werd ontdekt.

De hoofdpersonen waren de beide zonen van Van Oldenbameveld, de afgezette predikant Slatius en enige anderen. Zodra de mislukking van het snode plan hxm ter ore kwam, namen zij de vlucht. Sommigen ontkwamen de rechters, maar anderen werden gepakt en naar verdienste gestraft.

Ik zal jullie iets van hen vertellen.

De afgezette predikant Slatius ontvluchtte. Hij had zich in een boerenjas gewikkeld, en de hoed erg diep op het hoofd gezet. Niet ver van Coevorden gaat hij een herberg binnen en vraagt een kan bier. Juist zaten daar enige soldaten bij het vuur, die op een bode uit Groningen wachtten, die wat lang weg bleef. Zij gaan eens naar buiten, om te zien of de lang verwachte man nog niet komt. Ondertussen betaalt Slatius zijn gelag, laat de voUe kan staan en gaat weg. De soldaten komen weer binnen en zien, dat de man in die boerenjas gewikkeld, vertrokken is en de kan vol bier heeft laten staan. De wachtmeester vindt dit erg vreemd en stuurt twee van zijn manschappen de reiziger achterna die hem spoedig achterhalen. vSlatius stond verwonderd en werd genoodzaakt weer naar de herberg te gaan. Hij zei, dat hij een oogarts was en Jan Hermans heette.

Dringend smeekte hij de soldaten hem toch te laten gaan, omdat hij in de omtrek van Amsterdam een doodslag begaan had. (De Heere sloeg hem met verdwaasdheid). Dit gezegde versterkte de achterdocht van de soldaten nog meer.

Hij werd naar Coevorden gebracht, men liet te Amsterdam onderzoeken of er door een zekere oogarts Jan Hermans een doodslag begaan was. Maar het was allemaal bedrog, men vond niets. De zaak kwam aan het licht, men ontdekte, dat het Slatius was. Zij brachten hem naar de gevangenis, hij moest voor het gerecht verschijnen en ontving op 4 mei 1623 het doodvonnis. Op het schavot gekomen, merkte men niet dat hij enige gebaren tot bidden maakte.

(Wordt vervolgd)

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 februari 1969

De Wachter Sions | 4 Pagina's

VADERLANDSE GESCHIEDENIS.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 7 februari 1969

De Wachter Sions | 4 Pagina's