JAARWISSELING

Meditatie

Een Toevlucht van geslacht tot geslacht

Heere, Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht Psalm 90 : 1

De 90e Psalm is het voor ons zo bekende gebed van Mozes, de man Gods.

Bij een begrafenis biedt deze Psalm altijd een geschikte stof ter overdenking. Ook bij de jaarwisseling heeft deze Psalm ons veel te zeggen. Het is immers een Psalm die ons wijst op de kortstondigheid van het leven en op de zekerheid van het sterven.

Deze Psalm spreekt alzo over schuld, toorn en verbolgenheid. God doet de mens wederkeren tot verbrijzeling, als gevolg van de diepe zondeval. Het leven gaat als kaf aan de mens voorbij ook al mag hij sterk zijnde de leeftijd van zeventig jaren en zeer sterk zijnde de leeftijd van tachtig jaren bereiken. En als men onbekeerd sterft, krijgt men bij de dood met een God te doen. Die al onze ongerechtigheden voor Zich stelt en ook zelfs onze heimelijke zonden in het licht Zijns aanschijns.

De inhoud van de 90e Psalm mocht eens diepe indruk op ons maken bij de jaarwisseling. Ja, de bede mocht in ons hart in waarheid verrijzen: „Leer ons alzo onze dagen tellen, dat wij een vfljs hart bekomen." Aan deze bede gaat in de Psalm de vraag vooraf: „Wie kent de sterkte üws toorns, en Uwe verbolgenheid, naardat Gij te vrezen zijt.? " Die met die toorn en verbolgenheid in dit leven kennis leren maken, zullen recht hun dagen leren tellen.

Maar voor zulke spreekt deze Psalm niet alleen over de kortstondigheid des levens, over de zekerheid van de dood en de sterkte van Gods toorn. Deze Psalm spreekt ook over een verzadigd worden in de morgenstond met Gods goedertierenheid en over een juichen en verblijd zijn in al onze dagen. Die Psalm eindigt met de bede: „Laat Uw werk aan Uwe knechten gezien worden, en Uwe heerlijkheid over hun kinderen. En de liefelijkheid des Heeren, onzes Gods, zij over ons; en bevestig Gij het werk onzer handen over ons, ja, het werk onzer handen, bevestig dat."

Waar die Psalm mee begint, daar eindigt die Psalm ook mee. Mozes mocht het werk Gods aanschouwen, dat Hij tot zaligheid der Zijnen verheerlijkt door de geslachten heen, tot het eind der dagen toe. Zo mocht de dichter terugzien en vooruitzien. Hij begint de Psalm met een terugblik, als hij zegt: „Heere, Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht." En waar hij zo mocht terugblikken, daar kon hij ook de Psalm beëindigen met de bede of de Heere Zijn werk aan Zijn knechten zou willen doen zien.

„Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht." Betekenisvolle woorden bij de jaarwisseling in zulk een donkere tijd! Troostvolle woorden voor Gods kerk, ook bij deze jaarwisseling!

Hij wil Zijn kerk nog tot een zelfde Toevlucht zijn, als Die Hij in vorige eeuwen voor Zijn kerk is geweest. Daarom staan de menigvuldige uitreddingen die Hij Zijn kerk altijd heeft bewezen, ons ook niet voor niets beschreven. De kerk heeft nog met dezelfde God te doen.

Bij alles wat wisselt en verandert op deze aarde, verandert Hij niet. Maar als Hij Zijn kerk altijd tot een Toevlucht is geweest, dan zegt ons dat ook dat het met die kerk altijd door de diepten is heengegaan. Daarom hebben al die stormen die altijd in en tegen Gods kerk hebben gewoed en die er over het hoofd van al Gods ware volk altijd zijn gegaan, waarvan de Schrift en geheel de kerk-historie gewagen, de kerk ook van deze tijd nog zoveel te zeggen. God heeft Zijn kerk en Zijn volk in die stormen nooit om doen komen. Dat zal Hij nog niet doen.

Hij is een Toevlucht van geslacht tot geslacht. De kerk mag bij Hem schuilen en in Hem haar sterkte, troost, gerustheid en zekerheid vinden Dan behoeft ze niet te vrezen. Hoeveel vrees en benauwdheid beklemmen veelal de ziel, eer ze zo weer eens in God als haar Toevlucht schuilen mag. Dan moeten alle toevluchten buiten Hem gedurig maar weer wegvallen.

Maar als ze dan in God haar Toevlucht weer eens vinden mag, dan ervaart ze met de oude dichter:

Hoe zeer dat mijn ziel is gekweld,

In God wordt zij gerust gesteld.

De Heere mocht dit Zijn volk in dit nieuwe jaar onder alle wederwaardigheden van dit moeitevolle leven ook maar gedurig willen schenken. Waar zouden we het ook in deze bange tijd toch moeten zoeken buiten deze Toevlucht.?

De Heere mocht Zich ook over ons opkomend geslacht nog genadig willen ontfermen en zo dit geslacht nog tot een Toevlucht zijn. Als God geen Toevlucht was van geslacht tot geslacht, dan kon er ook zeker voor ons in ons kerkelijk leven geen hoop en verwachting meer zijn. Maar het mocht ons gegeven worden om in deze verwachting het nieuwe jaar weer met elkander in te gaan. De Heere gedenke in Zijn gunst onder alle wederwaardigheden en trots alle schuld nog aan onze gemeente, zo in als buiten ons vaderland. In het bijzonder mocht Hij ook onze leraars, studenten en ambtsdragers maar gedurig tot een Toevlucht zijn. En verder geve Hij het al Zijn ware volk met Mozes te mogen geloven en ondervinden:

„Heere, Gij zijt ons geweest een Toevlucht van geslacht tot geslacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen