DE Bijbelse Geschiedenis. 284

ASA (vervolg)

Vragen 261 t.m. 270.

261. Een volk is bevoorrecht indien hét getrouwe knechten Gods in zijn midden heeft, die hun stem verheffen tegen de zonden en ongerechtigheden en die het terugroepen tot de Wet en de Getuigenis. Als de Heere Zijn gezanten uit een land wegneemt, is zulks een teken dat Hij haar inwoners gaat overgeven aan het oordeel der verharding, hetgeen eindigt in een algehele uitroeiing. We hebben in de vorige hoofdstukken gezien dat onder de regering van de eerste koningen van Juda de profeten des Heeren gedurig optraden en in getrouwheid Jakob zyn ongerechtigheid en Israël zyn overtreding voorstelden opdat zij ontdekt zouden worden aan de wortel van het kwaad dat hen overkwam. Ook onder Asa's regering traden de profeten op. Zijn regering was de eerste jaren voorspoedig. De Heere was met hem en had hem een glansrijke overwinning geschonken over zijn vijanden, de Ethiopiërs. Toen hij met rijke buit beladen van het slagveld terugkeerde, ontmoette hem een profeet. Meestal wordt een zegevierend leger ingehaald door een juichende menigte van volk en worden degenen die een belangrijk aandeel aan de strijd gehad hebben met onderscheidingen geëerd - hier ging het anders. Hier komt de stem van een getrouwe knecht Gods plechtig verklaren wat de Heere gedaan heeft en in Zijn Naam komt er een vermaning om Hém de eer te geven en Hem te zoeken. In 2 Kron. 15 kunnen we dit alles lezen. Toen kwam de Geest Gods op Azaria, den zoon van Obed, aldus vers 1 en hij ging uit Asa tegen, en hij zeide tot hem: Hoort my, Asa, en gans Juda en Benjamin! De Heere is met u-lieden, terwyl gy met Hem zijt; en zo gij Hem zoekt. Hij zal van u gevonden worden, maar zo gij Hem verlaat, Hy zal u verlaten Daarom weest sterk, en laat uwe handen niet verslappen, want er is loon naar uw werk. Zo spoorde hij Asa aan om met de weldaden in de Heere te eindigen en het verder ook van Hem alleen te verwachten. De uitwerking van deze prediking was dat Asa de reformatie, die hij tevoren reeds aangevangen had, krachtig voortzette. We lezen in vers 8 dat hij zich sterkte en de verfoeiselen uit het ganse land van Juda en Benjamin wegdeed.

Daarenboven vergaderde hij al het volk, zelfs ook de vreemdelingen uit Efraïm, Manasse en Simeon die uit Israël in menigte afgevallen waren, te Jeruzalem. Aldaar brachten zij een grote offerande van de buit aan de Heere en zij traden in een verbond, dat zij de Heere, de God hunner vaderen zoeken zouden met hun ganse hart en met hun ganse ziel. Zo was er grote blijdschap, want zij zwoeren met luider stem en met gejuich, desgelijks met trompetten en met bazuinen (2 Kron. 15 : 14).

De tijd van voorspoed bleek evenwel ook voor Asa op de duur een gevaar in te houden, namelijk dat het zelfvertrouwen wordt versterkt en het vertrouwen op God wordt verminderd. Bij de beproeving kwam zulks aanstonds uit. Want wat gebeurde er ? In het 36e jaar van zijn regering wilde de naijverige Baësa, koning van Israël, aan het overlopen van zijn onderdanen naar Juda een eind maken Daartoe bouwde hij Rama. Hierin zag Asa een bedreiging van de vrede en hij bereidde zich ten oorlog. Maar helaas.... dezelfde koning die, toen een veel machtiger leger hem aanviel, op de Heere had gesteund, zocht nu hulp bij de sterfelijke mens. Benhadad de koning van Syrië trachtte hij aan zijn zijde te krijgen. Terstond zond de Heere een van Zijn dienstknechten om hem het verkeerde van zijn pogingen onder de aandacht te brengen. Inplaats echter van verootmoediging, wekte de vermaning de gramschap van de koning op. Hij liet de man Gods, die hem de waarheid 'gezegd had, gevangen zetten. Een dergelijke daad van geweld tegen een profeet des Heeren was tot nu toe in het rijk van Juda niet voorgekomen. Asa maakte zich hiermede aan een grote zonde schuldig. Zo moest de Heere met Zijn straffen komen. Maar ook de slaande hand Gods bracht hem niet op de rechte plaats. Hij werd krank aan zijn voeten en zocht de medicijnmeester om van die kwaal verlost te worden, 2 Kron. 16 : 12. Na een smarteHjk lijden stierf hij. Hoewel de laatste jaren van zijn regering niet zo gunstig waren geweest als de eerste, was het volk toch bedroefd over zijn dood. Dit komt wel uit in de eer, waarmede zij hem begroeven. Bij de overdenking van deze geschiedenis komen v^eer enkele vragen aan de orde en wel in de eerste plaats omtrent het optreden van de profeten. We lezen b.v. van de profeet Azaria in 2 Kron. 15 : 5, dat deze de koning voorhoudt dat Israël een verschrikkelijk benauwde tijd gekend heeft, n.1. een tijd waarin God zelf hen met alle angst verschrikte. Welk tijdperk zou de profeet bedoeld hebben ?

262. Hoe moeten we het gezegde van de profeet: „Er is loon voor uwen arbeid" verklaren ? (vers 7).

263. Noem eens enkele bijzonderheden van de uitwerking die de dienst van de profeet in Asa's voorspoedige tijd had ?

264. Welke zonden openbaarden zich by Asa in het zoeken van hulp by Benhadad in de tijd van beproeving ?

265. Slaagden Asa's plannen op staatkundig gebied ?

266. Betekende de gevangenisstraf die hy de profeet oplegde, een zwaar lijden voor deze man Gods ?

267. Hielden de smarten die Asa later zelf moest uitstaan verband met de marteling van de profeet ?

268. Waarom wordt hem het zoeken van medicynmeesters als een zonde aangerekend ?

269. Heeft Asa lange tijd geregeerd ?

270. Wordt hij tot de godvrezende koningen van Juda gerekend ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen