II. DE VLEESWORDING VAN CHRISTUS.

meditatie

Zondag 14.

Wij mogen nu onder dat Evangelie der vervulling leven. De beloften van het Oude Verbond zijn in vervulling gegaan. Deze zondagsafdeling doet ons nu bij dat heilrijke en betekenisvolle feit van Christus' geboorte stilstaan.

We zijn bezig aan de behandeling van het tweede gedeelte van onze twaalf geloofsartikelen, namelijk van God de Zoon en onze verlossing. Tot verlossing van een arm, verloren zondaar kwam Hij in de wereld. Maar die komst getuigt niet alleen van de liefde des Zoons; ze getuigt ook van de liefde des Vaders en van de liefde des Heiligen Geestes. De Vader heeft de Middelaar immers het lichaam toebereid. En ook zegt het antwoord ons in deze zondag, dat de eeuwige Zoon van God, de ware menselijke natuur, uit het vlees en bloed der maagd Maria, door de werking des Heiligen Geestes, aangenomen heeft. Hij is immers ontvangen van de Heilige Geest en geboren uit de maagd Maria. Dit belijden we in onze twaalf geloofsartikelen.

Die heilige ontvangenis is in het bijzonder van zulk een grote betekenis. De Middelaar moest niet alleen waarachtig mens zijn; Hij moest ook rechtvaardig mens zijn. Veelal wordt er alleen maar over de geboorte van de Middelaar gesproken, als het Kerstfeit wordt overdacht. Voor de ware kerk krijgt de ontvangenis van de Middelaar al zulk een onuitsprekelijke waarde. We hopen daar nog wel op terug te komen, als we u bij onze tweede gedachte hebben te wijzen op het nut van Christus' vleeswording. Nooit zou er een weg van zaligheid geweest zijn, als die niet in die heilige ontvangenis van de Middelaar, zowel als in Zijn vleeswording zelfs geopend was. Hij moest zonder zonde zijn, opdat Hij de zonden der Zijnen op Zich zou kimnen nemen.

Maar hoe hebben we Hem dan nu ook weer als die enige Middelaar u aan te wijzen. Geen engel had ooit middelaar kunnen worden. Al zou een engel mens geworden zijn, hij zou de last van de toorn Gods nooit hebben kunnen dragen. De eeuwige Zoon van God moest mens worden, zoals hier in het antwoord gezegd wordt. Er staat hier van Hem, dat Hij waarachtig en eeuwig God is en blijft. Hij bleef dus Wie Hij was en Hij werd wat Hij niet was. Hij moest God blijven, want als God moest Hij de menselijke natuur in het doordragen van Gods oneindige toom ondersteunen. En toch was Hij waarlijk mens. Hij was mens als ieder ander. Hij heeft, zoals het antwoord ons zegt, de ware menselijke natuur, uit het vlees en bloed der maagd Maria aangenomen. Hij was dus haar voldragen vrucht en zo haar vlees en bloed. O wonder aller wonderen toch ! De Vader heeft Hem dus het lichaam toebereid en ook is KBj mens geworden door de werking des Heiligen Geestes. Maar ook staat er hier wat in het antwoord, wat toch in het bijzonder wel onze opmerking hebben moet, want er staat dat Hij die menselijke natuur Zelf aangenomen heeft. Wij zijn geheel zonder ons toedoen geboren. Maar van Christus kan dat niet gezegd worden. Als een Goddelijk Persoon nam Hij geheel vrijwillig de menselijke natuur aan in Zijn heilige ontvangenis en nederige geboorte. Zo moeten we Hem als die gevnllige Verlosser van doodschuldige zondaren bij Zijn geboorte in de wereld zien komen. „Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zaUg te maken." Hij heeft de hemel willen verlaten, hoewel Hij vanzelf als God overalomtegenwoordig is gebleven, om deze lage aarde te betreden, die om onzentvwl vanwege de zonde vervloekt is. Als een Goddelijk Persoon daalde Hij op deze aarde neer en heeft Hij in de menselijke natuur hier 33 jaren willen verkeren. Hij heeft willen komen in deze wereld vol ellende, in een wereld die in het boze ligt. In de diepste armoede werd Hij geboren. Het grootste paleis zou voor Hem niet groot genoeg geweest zijn, daar Hij de Koning der koningen en de Heere der heren is. Maar Hij Die Zich met de wolken bedekt als met een kleed, is verschoven bij de beesten. Geen plaats was er voor Hem in de herberg. In een beestenstal moest Hij geboren worden, in een kribbe gelegd, in doeken gewonden. Welk een diepe vernedering toch !

Hier zinkt men in verwondering weg, als men in de geest eens in die stal gebracht wordt. Daar brengt God immers Zijn volk ! De wijzen uit het Oosten zochten het in Jeruzalem, maar zij moesten in Bethlehem zijn. En wij zoeken het allen uit onszelf in Jeruzalem, want die weg der zaligheid in die diepe vernedering van de Middelaar is ons zo verborgen. Maar voor zulk een Zaligmaker moet er ook plaats komen in ons hart. Voor een Zaligmaker Die zulk een weg heeft moeten gaan tot verlossing van een diep gevallen Adamskind. Dan is er in geen andere weg meer behoudenis te vinden. De Middelaar moest geboren worden in een beestenstal, omdat de mens zo diep gezonken is door zijn verschrikkelijke val. De mens is door die val minder dan de beesten geworden. In een onmetelijk diepe afgrond van ellende heeft hij zich neergestort. Een afgrijselijk monster is hij door de zonde geworden. Daar ligt hij, van God gescheiden en vervreemd, in een staat van eeuvngdurende vijandschap tegenover zijn Schepper. Nooit is het te zeggen hoe goddeloos hij door die val geworden is. Maar zo moet hij zich nu ook leren kennen, opdat die Middelaar hem onmisbaar en dierbaar zal kunnen worden. Die Zich zo diep vernederd heeft, dat Hij onder de armoedigste omstandigheden in Bethlehems stal geboren is, maar Die daar nu ook in die kribbe lag als het Heilige Dat uit Maria was voortgekomen.

En zou het dan geen wonder zijn, als men die Middelaar daar mag zien liggen voor zulk een schuldig en ellendig schepsel ? De apostel zegt ervan: „Want gij weet de genade van onze Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijne armoede zoudt rijk worden." Neen, het wonder is niet te vatten, als men het voor zichzelf eens geloven mag, dat die Goddelijke Persoon deze weg voor zulk een mens heeft willen gaan. Hier zinkt men evenals de herders vol verwondering bij de kribbe neer. Dat is Kerstfeest vieren ! Zo wordt er geen Kerstfeest gevierd op al die plaatsen van ijdele vermaken, ook al vnl men daar nog wel gods-

dienstig zijn en al zingt men daar het hoogste lied uit over de Verlosser, Die voor zondaren in de wereld kwam. Met al dat oppervlakkig Kerstfeest vieren verstaat men niets van de grote betekenis van die wondervolle vleeswording van Christus. In de Roomse kerk mag men een kindje wiegen, maar men ziet in de Geborene in Bethlehems stal niet de waarachtige God. Al belijdt men nog wel dat Hij de Zoon van God was, men weet niets van het aanschouwen van die Persoon in Zijn Goddelijke heerlijk­ heid. Maar zo mag Gods volk Hem zien, al is het dat men Hem in Bethlehems stal ziet liggen in de staat van Zijn diepe vernedering. Dat maakt nu ook juist het wonder uit, dat zulk een Goddelijk Persoon Zich in de menselijke natuur zo diep heeft willen vernederen. Maar dan zal men ook weten welk een nuttigheid men bekomt door Zijn heilige ontvangenis en geboorte. Daar hebben we u thans in de tweede plaats nader bij te bepalen.

(Wordt vervolgd)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen