Gescheurde klederen,

opgehitst door zyn huisvrouw, was er niemand geweest (gelijk men in het eerste boek der Koningen leest), gelyk Achab, die zich verkocht had om af te keren, ja, om te doen dat kwaad was in de ogen des Heeren. Nadat Izébel „gezorgd" had voor de dood van Naboth, hoort hy uit de mond van Elia het oordeel van God. In getrouwheid zegt Elia het vreselijke oordeel aan, dat spreekt van uitroeiing en van te worden weggedaan; die van Achab in de stad sterft, zo laat Elia weten, zullen de honden - die in het veld sterft de vogels eten. En wat was de reaktie van Achab op deze woorden ? Heeft hij gespot met hetgeen hy nu van Elia hoorde ? Of heeft hy Elia nu soms ook van het leven beroofd ? Heeft hij zijn woorden niet geloofd ? Of wel geloofd ? Hij heeft ze in zekere zin geloofd; wat is er gebeurd ? Als Achab dit hoorde, heeft hy zijn klederen gescheurd; als hy het oordeel heeft gehoord, door Elia aangezegd, dan vast hy, ja hy heeft een zak om zyn vlees gelegd. Wat een gezicht, een Achab die zich gaat vernederen, een zeer goddeloze Achab met gescheurde klederen. God weet óók dat Achab zijn klederen heeft gescheurd; Hij heeft het ook gezien, en heeft het niet afgekeurd: Hebt gij het gezien, zo zegt Hy tot Elia de Tisbiet; daarom breng Ik dat kwaad in Achabs dagen nog niet. Achabs-vernedering, konden we er nog maar van gewagen; zelfs slaafse vrees is er bijna niet meer in onze dagen. Op de vernedering, zoals die van Achab staat vermeld, zijn de oordelen nog weer opgeschort en uitgesteld. Maar wy gaan door in verharding, zonder te beseffen dat de vreselykste oordelen Gods ons zullen treffen. En daarin wordt Hy ook verheerlykt, ze zyn wijs en goed; mochten we het ook maar goed leren keuren wat Hy doet. En mochten we uit deze geschiedenis nog de les leren dat ons hart moet scheuren, en niet alleen onze kleren. Het kan in de weg der uitwendige vernedering ver gaan, en men ziet dat maar al te gauw voor zaligmakend aan. Maar Achabs hart scheurde niet, het was als bij zovelen: hij was maar een ogenblik benauwd, vanwege de oordelen. Met alleen uiterlijke vernedering kunnen we niet bestaan; maar het komt op ware verootmoediging des harten aan. Dan gaat het niet zozeer over de gevolgen der zonde, maar over de zonde zelf, Gods deugden zyn geschonden. Koning Achab is na enige tyd vasten weer opgestaan, maar de ware zielsvernedering kan zomaar niet overgaan. Wat dat betreft zou ik u allen de raad willen geven te lezen wat vooral Hooker daarover heeft geschreven. Met die vernedering zouden we in eeuwigheid goed wezen; zonder die vernedering hebben we het ergste te vrezen. Gescheurde klederen, het is goed en nodig, maar tekort; hebben we een gescheurd hart als het eeuwigheid wordt ? Wat zou het zijn als Den Uyl zich mocht vernederen; als we koningin Juliana zouden zien in boeteklederen. Dat is iets wat wij ons haast niet eens kunnen indenken, maar de Heere zou het in een ogenblik kunnen schenken. Bovenal mocht Hy hen en ons een vernederd hart geven; dan krygt een vernederde Borg waarde in ons leven. Op waarheid in het binnenste komt het dus maar aan. Mogen we zo de les uit Achabs vernedering verstaan ?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen