OVERGELEVERD EN OPGEWEKT.

meditatie

„Welke overgeleverd is om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking." Rom. 4 : 25.

Er liggen weer bijzondere dagen van herdenking voor ons. Op Goede Vrijdag herdenken we de kruisdood van de Middelaar. Op de Paasdagen wordt door ons Zijn opstanding herdacht. Welnu, over beide feiten spreekt de tekst die hierboven staat vermeld.

De Middelaar is overgeleverd om de zonden Zijns volks. Als er gesproken wordt over een overleveren, dan doet ons dat aan een misdadiger denken. Een misdadiger wordt door de rechter overgeleverd om zijn verdiende straf te ontvangen. Christus is met de misdadigers gerekend. Door de rechter Pontius Pilatus is Hij aan Zijn vijanden overgeleverd om gekruisigd te worden. Het woord overleveren wijst ons op allen die hebben samengewerkt, al was het ook met verschillende bedoelingen en oogmerken, om Christus te doen sterven aan het kruis. Judas gebruikte ook het woord overleveren, als hij aan de overpriesters gevraagd heeft: „Wat wilt gij mij geven, en ik zal Hem u overleveren ? " Voor dertig zilveren penningen heeft hij daarin zijn werk gedaan. Pilatus heeft ook het woord overleveren gebruikt, als hij tot Jezus heeft gezegd: „Uw volk en de overpriesters hebben U aan mij overgeleverd."

Al deze mensen werden als middel in Gods hand gebruikt om Jezus aan het kruis te hangen, maar niet één hunner heeft Hem overgeleverd om de zonden van Zijn volk, al bracht men ook vele beschuldigingen tegen Hem in, die Hem des doods waardig moesten doen zijn. De apostel zegt in 1 Cor. 2:8: „Welke niemand van de oversten dezer wereld gekend heeft; want indien zij ze gekend hadden, zo zouden zij den Heere der heerlijkheid niet gekruist hebben." We zouden geneigd zijn om te denken dat de apostel daarmee de gruwelijke daad van degenen die Jezus hebben overgeleverd tot de kruisdood enigermate heeft zoeken te verschonen. Maar neen, de apostel spreekt daar over de wijsheid Gods, geopenbaard in de kruisdood van de Middelaar. Deze wijsheid Gods was een verborgenheid die bedekt was voor de oversten der wereld. Om het nog wat duidelijker te zeggen: Degenen die Hem overgeleverd hebben, hebben het heilgeheim niet verstaan, dat Hij gekruist moest worden om de zonden te verzoenen.

Kajafas heeft als hogepriester wel moeten zeggen, dat het nut was, dat één mens zou sterven voor het volk, opdat het gehele volk niet zou verloren gaan. Hij heeft echter ook de inhoud van zijn eigen woorden niet verstaan. Als ambtsdrager kan men veelbetekenende waarheden zeggen, waarvan men de inhoud zelf niet verstaat. Dat is in Kajafas te zien.

Maar zulk een ambtsdrager als Kajafas was Paulus niet. Hij heeft ook de gemeente Gods wel vervolgd en Christus in Zijn gemeente. Maar hij mocht nu de waarheid verstaan en krachtig verdedigen, waar hij zo fel tegen gekant was geweest, namelijk de waarheid van dat de doodschuldige zondaar alleen op grond van Christus' verdienste gerechtvaardigd wordt.

De tekst gewaagd van Christus' gezegende borgtocht. De Vader als de hemelse Rechter heeft Hem overgeleverd. En dat om de zonden Zijns volks. Door de bepaalde raad en voorkennis Gods is Hij overgegeven. In de kruisiging van Christus hebben we dus meer te zien dan wat mensenhanden Hem aandeden. De apostel spreekt in Rom. 4 over die Goddelijke daad van de rechtvaardigmaking des zondaars. Abraham wordt daarin door hem tot een voorbeeld gesteld. In hem is duidelijk te zien hoe de zondaar alleen door het geloof gerechtvaardigd wordt. De gerechtigheid van Christus is hem door God toegerekend en heeft hij door het geloof zich mogen toeëigenen. En zoals Abraham gerechtvaardigd is, zo wordt de zondaar nog gerechtvaardigd. De apostel zegt: „Nu is^het niet alleen om zijnentwil geschreven, dat het hem toegerekend is, maar ook om onzentwil, welken het zal toegerekend worden, namelijk dengenen die geloven in Hem, Die Jezus onzen Heere uit de doden opgewekt heeft."

Hij spreekt dus over een geloof in Hem Die Jezus onze Heere uit de doden opgewekt heeft. De Vader heeft Hem opgewekt. En dat nadat Hij Hem heeft overgeleverd om de zonden. De Rechter heeft Hem overgeleverd en heeft Hem opgewekt. De verzoening gaat van de Rechter uit. De rechter heeft Zichzelf voldoening gegeven.

Niemand onder de gevallen Adamskinderen kon aan God voldoening geven, Strafschuldig zijn we allen door de zonden. De Rechter moet ons veroordelen tot de eeuwige dood. Strafschuldig moeten we ons voor God leren kennen, allereerst al door zoveel dadeHjke zonden, maar uiteindelijk ook reeds door de zonde van onze diepe val. De heerlijkheid waarmede God ons had bekleed, zijn we door de zonde kwijt. We vertonen Gods beeld niet meer.

Goede Vrijdag geeft ons te overdenken, dat wij zelf zullen moeten betalen, tenzij een Ander voor ons betaald heeft. Degenen die zullen mogen geloven in Hem, Die Jezus heeft overgeleverd om onze zonden en Hem uit de doden opgewekt heeft om onze rechtvaardigmaking, hebben God leren kennen als hun Rechter, Die van de zondaar volkomen voldoening eist.

Die God niet als Rechter leren kennen, zullen nooit kunnen weten wat genade is. Het borgtochtelijk kruislijden van de Middelaar wordt thans weer door ons herdacht. Ja, op Goede Vrijdag herdenken we hoe Hij aan het kruis de geest gegeven heeft. Eeuwige liefde heeft zich daarin van de zijde van die dierbare Borg geopenbaard. Voor zondaren, vijanden en goddelozen gaf Hij Zich gewillig in de dood. Zo is Hij de Zaligmaker van zondaren. Als de Zaligmaker van zondaren hing Hij aan het kruis. Boven Zijn hoofd stond geschreven: „Deze is Jezus, de Koning der Joden." Hij is de gewiUige en liefderijke Zaligmaker van de grootste der zondaren. Hij nam de schuld Zijns volks gewillig op Zich. Hij droeg al onze zonden in Zijn heiHg lichaam aan het hout. O volheerlijke en gezegende Immanuël !

Maar de apostel wijst ons in het bijzonder op de liefde des Vaders, die zich in het lijden en sterven van de Middelaar heeft geopenbaard. De Middelaar gaf Zichzelf gewillig over om gekruisigd te worden, maar de Vader heeft Zijn eniggeboren Zoon daartoe gegeven. Zo is de Middelaar door de Vader overgeleverd om onze zonden. De Rechter heeft Zelf voor voldoening gezorgd en heeft Zijn eigen Zoon ten offer voor de zonden gegeven. God heeft van ons niets meer nodig. Komen we met ons eigen werk aandragen, dan is Hij voor ons een verterend vuur. Hebben we het al geprobeerd om God buiten Christus te bevredigen ? Was God te bevredigen, of hebben we onszelf in een vrome weg bevredigd ? Als we onszelf bevredigd hebben, is het voor ons nog geen sterven geworden. Dan hebben we God nog niet behoeven te ontmoeten. Anders zouden we weten dat God toornt tegen al onze beweegoffers. Dan zouden al onze offers als waardeloos weggevallen zijn. Maar dan zouden we ook in een eeuwige wanhoop zijn weggezonken, ware het niet dat God een weg buiten onszelf tot onze behoudenis geopenbaard had. Als dat gebeurt, wordt dan ook de liefde Gods in Christus gesmaakt. Zo wordt de ruimte van het zalig worden bij God vandaan in Christus voor een verloren zondaar ontsloten. God was in Christus, de wereld met Zichzelf verzoenende.

Dat we zo de betekenis van Goede Vrijdag en Pasen eens recht mochten leren verstaan! Christus' gerechtigheid moet de onze worden, door Godelijke toerekening en door een gelovige toeëigening. Hebben we in Christus' gerechtigheid de ruimte van verzoening bij God vandaan al eens gezien ? Dan hebben we gezien dat al ons eigen werk voor God niet in aanmerking komt. Dan kunnen we het met niet minder doen dan met het Offer Dat op Golgotha door God Zelf werd gebracht.

Zal het Goede Vrijdag voor ons worden, dan moeten we op Golgotha komen. Daar aanschouwen we dan de Borg, overgeleverd om onze zonden. Zal het Paasfeest worden, dan zullen we een verbroken zegel moeten zien, een afgewentelde steen en een levende Jezus. Opgewekt om onze rechtvaardigmaking. Hier zegt de Vader: „Grimmigheid is bij Mij niet!" Hier rekent Hij een doodschuldige zondaar de gerechtigheid des Middelaars toe en geeft hem de hand des geloofs om die gerechtigheid aan te grijpen. Zo zal men Zijn sterkte aangrijpen en ervaren: „hij zal vrede met Mij maken; vrede zal hij met Mij maken."

Mocht het zo nu eens Goede Vrijdag en Pasen voor ons worden. Leven we nog in onze natuurstaat, de schuld staat nog op onze rekening. De bloedwreker mocht ons eens op de hielen gaan zitten en ons overal achterna jagen, opdat er voor ons alleen maar verlossing zal kunnen zijn door de dood van de Hogepriester. Vreselijk zal het zijn, als we eeuwig zelf zullen moeten betalen. We zullen Gode het rantsoen niet kunnen geven. In eeuwigheid houdt het betalen niet op. Er is betaald op Golgotha. Buiten die betaling is er voor ons geen verlossing. Geen rust moest er meer zijn voor en aleer we zouden mo­ gen weten dat er op Golgotha voor ons betaald is.

Het geheim zullen we moeten leren verstaan, dat we moeten geloven in Hem, Die Jezus onze Heere uit de doden opgewekt heeft. Die Hem overgeleverd heeft om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardigmaking. Dat is het geloof in een verzoend Rechter, Die nu in Christus geen eisend Rechter meer voor ons is, maar een bevredigd Rechter, ja, een liefderijke Vader. Het geloof mocht ons zo nog eens in het liefdehart des Vaders doen inblikken, om vrede te smaken door het bloed des kruises. „Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onzen Heere Jezus Christus." Dat volgt op het door ons overdachte getuigenis van de apostel in het 1ste vers van het 5e hoofdstuk.

Dat mocht er ook op volgen in ons hart. Amen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen