I. De christen in volle wapenrusting

Meditatie

"Voorts, mijne broeders! wordt krachtig in den Heer e, en in. de sterkte zijner macht, enz." Efeze 6 : 10 - 20.

Inleiding.

Paulus was nu in banden; maar zijn gevangenschap was toch niet zo streng, dat hem het gebruik van pen en papier ontzegd was. Het schijnt, dat God hem wel enigermate gunst heeft doen vinden in de ogen zijner vijanden: Paulus was Nero's gevangene, maar Nero was nog veel meer Gods gevangene. En zolang God nog een werk te doen had voor Paulus, heeft hij hem, beide aan het hof en in de gevangenis, vrienden doen vinden. Laten de vervolgers de heiligen vrij in de kerker werpen. God kan hun een gevangenbewaarder verwekken, die hun genegen is en hun gunst betoont.

Maar hoe brengt deze grote apostel nu zijn tijd door in de gevangenis ? Niet - met het vervaardigen en uitgeven van smaadschriften tegen hen, die hem daar hadden gebracht, ofschoon zij de slechtsten der mensen zijn. Dat is een soort van ijver, waarmede de heilige lijders uit die tijd zeer weinig bekend waren. En ook evenmin in politieke raadslagen om door lage vleierij, of zondig toegeven aan de eisen der groten van die dagen, uit zijn tegenwoordige treurige toestand te geraken. Er zijn sommigen, die er geen bezwaar in zouden hebben gevonden, om iedere loper te gebruiken, die hun de deur kon openen, elk middel zouden hebben aangegrepen, dat hun de weg kon banen tot de vrijheid, zonder er zich om te bekreunen of die weg ging door dè deur of door het venster; maar deze heilige beminde het leven en de vrijheid niet genoeg, om ze ook maar ten koste van de minste schade voor het evangelie te willen kopen. Hij had te veel kennis verkregen aan een betere wereld, om zich de genieting der tegen­ woordige tot zo dure prijs te willen verzekeren, en daarom bekommert hij zich niet om hetgeen zijn vijanden hem zullen doen, wel wetende, dat hij - of zij dit al of niet bedoelden - toch naar de hemel zou gaan. Neen! wat hem zwaar op het hart lag, was de zorg voor en over de gemeenten van Christus, en als een getrouw rentmeester arbeidt hij om vóór zijn verscheiden orde te stellen op het huis Gods. Wij lezen van geen brieven of smeekschriften, die naar het hof zijn gezonden om zijn vrijheid te bewerken; maar wel van vele brieven aan de gemeenten, om haar te helpen en aan te moedigen om te staan in de vrijheid, waarmede Christus haar vrijgemaakt heeft. Niets stelt ons zo zeer in staat om de duivel en zijn handlangers te kunnen weerstaan, dan om, niettegenstaande al hun woeden tegen ons, al het goed te doen, dat wij kunnen, waar of in welke omstandigheden wij ons ook mogen bevinden.

De duivel zou Paulus even goed met rust hebben kunnen laten als hem te kwellen, want niet zodra hij komt in de gevangenis, of hij begint te prediken, en wel zó, dat Satan's gevangenisdeuren er van openvliegen en de arme zondaren vrij uitgaan. Zeer gelukkig was het voor Onesimus, dat Paulus naar de gevangenis was gezonden. God had voor Paulus een boodschap, die hij aan hem en aan anderen moest brengen, een boodschap, waaraan de duivel wel nooit heeft gedacht. En hij predikt niet slechts in de gevangenis, maar, ten einde de duivel alle schade en nadeel toe te brengen, die in zijn vermogen zijn, zendt hij zijn brieven aan de gemeenten, opdat zij, smakende en ziende welke geest hem bezielde in zijn verdrukking, en lezende van zijn geloof, en "hoe hij bereid is om geofferd te worden, des te meer zouden bevestigd worden. En onder dezen was Efeze niet het minst in zijn gedachten, gelijk gij zien kunt uit zijn tweejarig verblijf in hun midden. Hand. XIX : 17, evenals uit zijn ontbieden van de ouderlingen dier gemeente naar Milete bij gelegenheid van zijn laatste reize naar Jeruzalem, Hand. XX : 17, om afscheid van hen te nemen, daar hij hun aangezicht in deze wereld niet meer zien zoude. En de droevige indruk, die dit hartbrekend afscheid op deze ouderlingen, ja op de gehele gemeente, welke door hen met die treurige tijding bekend was gemaakt, had achtergelaten, moest Paulus, thans in de gevangenis, wel opwekken om aan deze gemeente te schrijven, dat zij, zoveel van zijn geest, ja van de geest des evangelies bezittende ter hunner opbouwing en vertroosting, de tijding van zijn dood met grotere kalmte en gelatenheid behoorden te vernemen. In het eerste gedeelte van deze brief klimt hij hoog op, en verwijlt bij de verborgenheden des geloofs. In het laatste gedeelte, daalt hij, naar zijn gewoonte, af tot de toepassing, en daar zien wij, hoe hij al deze waarheden als het ware samengeperst tot een krachtige vermaning, ten einde hun hart des te meer te doen ontvlammen en hen met kracht en macht te bewegen om "te wandelen waardiglijk der roeping, " Hoofdstuk IV : 1, hetgeen dan geschiedt, wanneer des Christens leven zó doorzichtig is, dat de genade des evangelies uitblinkt in de kracht der heiligheid in alle zijn levensbetrekkingen, evenals een kaars in een glas van kristal, en niet in een donkere lantaarn, die wel licht geeft aan de éne zijde maar aan de andere zijde duister is. Daarom behandelt en bespreekt hij de onderscheidene betrekkingen van echtgenoot en huisvrouw, van ouders en kinderen, van meesters en dienstknechten, aan wie allen hij deze waarheden voor ogen houdt en op het harte bindt.

En thans, nadat hij nu aan een iegelijk zijn eigen plaats heeft aangewezen ten opzichte van de plichten, die zij, ieder voor zich, hebben te vervullen, en nadat hij, als een verstandig en bekwaam veldheer allen in gelederen en orde heeft gerangschikt, plaatst hij zich, als het ware, aan het hoofd dezer Efezische legerscharen en houdt 4e volgende rede, welke geheel vervat is in krijgskundige termen en bewoordingen, gelijk dit het meest past bij de roeping des Christens, dewelke is een voortdurende krijg te voeren tegen de wereld en tegen de overste der wereld. De rede zelve bevat twee delen.

Ten eerste: Een korte, doch liefelijke en krachtige bemoediging, Efeze VI : 10.

Ten tweede: verschillende aanwijzingen om deze krijg voorspoedig te voeren, waarbij hier en daar ook enige beweegredenen gevoegd te zijn. Efeze VI: 1-20.

Wij beginnen met het eerste.

De apostel begint hier zijn rede met het woord van bemoediging tot de krijg:

”Voorts mijne broeders! wordt krachtig in de Heere, "hetgeen het beste middel is om hen te bereiden voor de bevelen of aanwijzingen, die daarna zullen volgen. Een ziel, die gans overstelpt is van angst, ternedergeslagen is door vrees voor naderend gevaar, is niet in de rechte gestalte of stemming om naar raad te luisteren. Het is zeer moeilijk om een leger, dat wegens een plotseling opgekomen paniek, of wel uit vrees voor gevaar, op de vlucht slaat, weder te verzamelen en in goede orde te rangschikken, voordat die vrees weder voorbij is, daarom begint de apostel met hun moed in te spreken: ' 'Vf'ordt krachtig in den Heere''. Alsof hij wilde zeggen: Er zijn wellicht neerslachtige zielen, die zich de moed voelen ontzinken, omdat zij hun vijanden zo sterk zien, en zich zelven zo zwak gevoelen: zo talrijk, terwijl zij zelven zo gering zijn in aantal; zó wel toegerust, terwijl zij zelven ontbloot zijn en ongewapend; zo bekwaam en afgericht ten oorlog, terwijl zij zelven nog zo onbedreven zijn in het hanteren der wapenen. Laten deze of dergelijke gedachten u- niet versagen; maar treedt voort met onverschrokken moed, en wordt krachtig in den Heere, op wiens werkingen het volle gewicht rust van de krijg, en niet op uw bekwaamheid of kracht. Het is niet het minste deel van des leraars zorg en bekwaamheid in het recht snijden van het Woord, dat hij des Christens plichten op zulk een wijze voorstelt en zijn hoorders aan het hart legt, dat hij door derzelver gewicht hun geest niet ter neder drukt door het te leggen op de schouderen van het schepsel, in plaats van het leggen op de kracht en mogendheid des Heeren, gelijk ons dit hier door de apostel wordt geleerd. Wij hebben in'dit vers; ; (onder-v-ier hoofden of afdehngen). «I^^, ; .i^i-.-S'lA: :

Ten eerste: een gemeenzame benaming: "mijne broeders''.

Ten tweede: een vermaning: ' 'wordt krachtig''. Ten derde: een waarschuwend bevel, verbonden of toegevoegd aan deze vermaning: ' 'in den Heere". Ten vierde: een bemoedigende uitbreiding dier aanwijzing: ' 'en in de sterkte zijner macht", of in zijn machtige sterkte.

Wordt vervolgd.

1644-1679 te Lavenham

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen