Terzijde (2)

Verboden boek

Waarom neemt de heer Den Uyl het ons kwalijk dat wij voor ons doen en laten in het maatschappelijke leven uitgaan van de Heilige Schrift? In feite omdat de Bijbel niet alleen ons uitgangspunt is, maar wij bij de Bijbel ook wensen te blijven.

Als voorbeeld kiezen we de homofilie, omdat de heer Den Uyl zelf vooral dat punt noemde waarom hij het meest op de SGP gebeten is. Wie de Schrift eerlijk onderzoekt, kan onmogelijk tot een andere slotsom komen dan dat homofiel gedrag in Gods Woord ten stelligste veroordeeld wordt als zonde. Daar kan geen eerlijk mens onderuit.

Maar wat zegt nu iemand als het CDAkamerlid mevrouw Kraayeveld (als staatssecretaris in 1981 verantwoordelijk voor de indiening van het beruchte voorontwerp Wet Gelijke Behandeling, de zg. antidiscriminatiewet) ? In een interview van NRC-Handelsblad met haar erkent zij volmondig, dat de Bijbel zo over homofilie spreekt, maar dan laat zij er in één adem op volgen: „Het gezag dat de apostel geniet, is natuurlijk ontzettend groot. Ook bij mij, hoor. Maar aan de andere kant: Paulus was ook een mens van zijn tijd, hoor."

Zo wordt het gezag van Gods Woord krachteloos gemaakt.

Wanneer wij ook zo zouden doen, zou de heer Den Uyl er stellig geen enkel be­ zwaar meer tegen hebben dat wij ons uitgangspunt nemen in de Bijbel. Je werpt iets op; er komt discussie over; dan moet je bereid zijn je mening zo nodig te veranderen. Twintig jaar geleden zal mevrouw Kraayeveld, evenals alle gereformeerden, homofiel gedrag ongetwijfeld nog als zondig beschouwd hebben. De Schrift noemt het immers zo? Maar er kwam discussie over; er verschenen boeken; er kwamen tv-uitzendingen en langzamerhand gingen steeds meer mensen zeggen dat het eigenlijk helemaal niet erg was, en mevrouw Kraayeveld raakte ervan overtuigd en kon het ook niet meer als zonde zien; ja Paulus zegt het wel, maar die was ook een mens van zijn tijd, hoor. (Wie toont hier nu echt, dat zij een mens van haar tijd is? ) Zo doen wij niet, en de Heere geve dat wij bij dat standpunt onwrikbaar zullen blijven staan. Wat de Bijbel ons leert dat zondig is, dat is voor ons zondig en dat blijft zondig, ook al zal de hele wereld ons vertellen dat het helemaal niet slecht is. Wij onttrekken ons niet aan de discussie, zoals de heer Den Uyl beweert; wij zijn bereid rekenschap af te leggen van ons standpunt en naar anderen te luisteren; maar wij zeggen wel bij voorbaat dat, wat anderen ook te berde kunnen brengen, wij nooit kritiek op wat Gods Woord ons leert zullen accepteren. In 1966 is de grote stormloop tegen de christelijke zede begonnen. Twintig jaar geleden stond het voor de overgrote meerderheid van ons volk nog vast, dat overspel, prostitutie, pornografie, homosexualiteit, ongehuwd samenleven en ga maar door, slechte zaken waren die door de overheid zoveel mogelijk van het publieke erf moesten worden geweerd. Maar stormenderhand heeft een nieuwe moraal zich deze twintig jaar van hoofden en zinnen meester gemaakt.

Evenwel, de meningen van mensen kunnen veranderen, maar Gods Woord verandert niet. Goed is niet wat de mensen bij meerderheid van stemmen beslissen dat goed is. Alleen dat is goed wat de Heere in Zijn Woord ons onderwijst dat zo genoemd mag worden. En kwaad is niet wat de meeste mensen kwaad vinden, maar ook dat wordt voor ons bepaald door Gods getuigenis. 1

Dèt is in wezen de steen des aanstoots. De moderne mens wil zelf uitmaken, in discussie met elkaar, wat goed en wat kwaad is. Voor ons liggen de beslissende normen voor goed en kwaad niet in de democratische discussie. Voor ons liggen die verankerd in de wil van God, Zijn wetten gelijk Hij die geopenbaard heeft in Zijn Woord. Daarvan willen wij geen duimbreed wijken. De Heere zegt het. Punt uit. Al worden wij dikwijls in de praktijk van het leven gedwongen, vanwege de hardigheid des harten, afwijkingen van de norm te tolereren, de norm zelf verandert voor ons niet.

Wanneer de heer Den Uyl dat vasthouden aan het Woord van God „a-democratisch" noemt, heeft hij gelijk. Maar wij kunnen niet anders. Het bepalen wat goed en wat kwaad is, is nu eenmaal de mensenkinderen niet gegeven. , , Wee dengenen die het kwade goed heten en het goede kwaad, die duisternis tot licht stellen en het licht tot duisternis, die het bittere tot zoet stellen en het zoete tot bitterheid. Wee dengenen die in hun ogen wijs en bij zichzelven verstandig zijn" (Jes. 5 : 20, 21).

Hoelang zal ons echter nog een plaatsje gegund worden in een maatschappij, die in meerderheid de christelijke zede losgelaten heeft? Daarover D.V. een volgende keer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen