De offeranden Gods

Deze woorden, door de Heilige Geest ingegeven, zijn door David in psalm eenenvijftig geschreven. De zaken ervan, door diezelfde Geest geleerd, aan hen die door God tot God worden bekeerd, mocht de Heere naar Zijn soeverein welbehagen, ook nog verklaren in onze zo geesteloze dagen, in een zaligmakende overtuiging, bij aanvang, en in de stand, zoals bij David, bij voortgang.

Wat horen we het weinig: een gebroken hart, gekneusd, vermorzeld, verbrijzeld, grote smart, een waar berouw, een oprechte schuldbeleving, met een hartelijk verlangen naar vergeving. Dat zijn Gods offers, die Hij bijzonder gebiedt, waarop de in de wet geboden offerande ziet; dat offer is Hem duizendmaal meer aangenaam, dan alle brandoffers en slachtoffers tesaam.

God eiste als blijk van liefde en gehoorzaamheid, en als type van Christus, offers op gezette tijd, maar die konden de schuld toch niet wegdragen; als zodanig had God daarin geen enkel behagen. De offeranden Gods zijn een gebroken geest; dat offer is nooit door Hem veracht geweest.

Christus' offer heeft de zonde weggenomen, daardoor alleen wordt verzoening bekomen; maar het breken van het hart vanwege de zonde, als dat er in waarheid mag worden gevonden, is als het ware een door God Zelf bereid lam, dat Hij van al de Zijnen steeds gaarne aannam. Wat gebroken is, wordt door ons meestal veracht; een gebroken hart is echter waar God op wacht.

In het doden van ons vlees heeft Hij behagen, in een hart, door waar schuldbesef verslagen; een hart, dat voor Gods Woord buigt en beeft, en dat de zonde als schuld voor God beleeft; een gans verbroken geest, een gebroken hart, in ware verootmoediging en ware zondesmart.

Een Gode meer welgevallig offer is er niet, dan dat men Hem een boetvaardig hart aanbiedt; wie met de tollenaar op eigen borst mag slaan, in waar berouw, ziet God met welgevallen aan. David, zo staat tussen de regels geschreven, zou wel duizenden rammen hebben willen geven. voor de zonde die hem zoveel droefheid baarde; maar ter verzoening hadden die geen waarde.

De offerande Gods mocht er bij hem ook wezen, maar alleen door Christus' offer is hij genezen. De vreugde over ontvangen genade, die sluit bij Gods kerk de smart over de zonde niet uit; ja, hoe meer bewustzijn daarvan wordt gevonden, hoe meer leed men gevoelt over zijn zonden.

En een zo diepe zondekennis duurt niet even: als het goed is tot het einde van zijn leven; dan mag Gods volk gebroken, en tóch genezen, vol van smart, maar tegelijk getroost wezen. Dat we het ook in deze tijd nog mochten merken, dat Gods Geest die genade nog wilde werken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen