Hopende en Uitziende

Daniël 7 : 10b en 11.

het gericht zette zich, en de boeken werden geopend. Toen zag ik toe vanwege de stem der grote woorden, welke die hoorn sprak; ik zag toe, totdat het dier gedood en zijn lichaam verdaan werd, en overgegeven om van het vuur verbrand te worden.

HOPENDE: et is toch een ernstig onderwerp, vriend, waar we de laatste keren over hebben gesproken. Maar dit onderwerp heeft ons juist voor deze tijd zoveel te zeggen, want we behoeven er echt niet aan te twijfelen dat we niet ver meer van het einde aller dingen zijn verwijderd. Ik las juist deze week in het boek van Boston over de viervoudige staat des mensen hoe het met de wereld gesteld zal zijn als Christus op de wolken des hemels komen zal. En nu zou ik graag u dat even willen voorlezen. Hij schrijft het volgende: Jezus Christus de Rechter, nederdalende van de hemel in de lucht, 1 Thess. 4:16, 17, zal komen op de wolken des hemels met grote kracht en heerlijkheid, Matth. 24 : 30. Dit Zijn komen zal een krachtige verrassing zijn aan de wereld, dewelke gevonden zal worden in een diepe zorgeloosheid; dwaze maagden slapende en de wijze sluimerende. Daar zal dan veel overdaad en ongebondenheid zijn in de wereld, weinig matigheid en wachthouding; eengrote aandrang van bezigheden, maar een grote schaarsheid van geloof en heiligheid".

UITZIENDE: Ja vriend, ik heb dat ook weleens gelezen in dat zeldzame werk van Thomas Boston. En ook in andere oude schrijvers kan men hetzelfde lezen. En u hebt zoeven met nadruk voorgelezen, dat er zal zijn een grote aandrang van bezigheden. Vriend, als ik zoiets lees, dan moet ik het maar bewonderen dat die oude godzalige knechten zoveel hemels licht gehad hebben om zo over de eindtijd te schrijven. Als ze nu hun ogen eens zouden opslaan in deze wereld, dan zouden ze de waarheid van hun woorden bevestigd zien, maar op zulk een wijze als zij zich daar ook geen voorstelling van hebben kunnen vormen. Het leven in deze wereld wordt me toch steeds meer zo bang. Er is een drukte in het wegverkeer gekomen die beangstigend is. En het schijnt wel alsof de mens ook daarin steeds roekelozer en onverschilliger wordt. Maar iedereen schijnt het ook even druk te hebben, al is het dat er ook veel werkeloosheid is. Het aantal stichtingen en instellingen neemt ook steeds meer toe, als gevolg ook van de grote zedeverwildering die er gekomen is. Om nog wat te plaatsen tegenover de ongerechtigheden die er bedreven worden en de verschrikkelijke gevolgen daarvan, wordt er van ons ook steeds meer tijd geëist, waarbij dan ook het slopende van lichamelijke en geestelijke krachten niet ontbreekt. Waar worden we niet mee beziggehouden? De duivel weet wel dat hij nog maar een kleine tijd heeft en hij heeft daarom een grote toorn.

HOPENDE: Och vriend, het is zo waar wat u zegt, dat het leven ons bang gaat worden in deze wereld. Boston schrijft dus ook zo over de overdaad en ongebondenheid. Daar heeft hij toch ook een waarheid mee gezegd. En dan die zorgeloosheid waarover hij schrijft, geeft toch ook genoeg te denken. Hij schrijft het nog zo voorzichtig, dat de dwaze maagden zullen slapen en de wijze sluimeren. Gods Woord zegt ons dat zij allen in slaap gevallen zullen zijn. Maar er zal natuurlijk toch wel onderscheid zijn in dat slapen, en daar doelt Boston dan ook op. Er is daarover ook nog wel genoeg te zeggen. De dwaze maagden worden ook maagden genoemd. Ze hebben ook wel een lamp van een rechtzinnige belijdenis en gaan ook wel uit, de Bruidegom tegemoet, maar ze weten toch niet goed wat het zijn zal als die boeken straks geopend zullen worden. Ze hebben met de rechtvaardigheid Gods nooit kennis gemaakt in hun leven. Daarom durven ze met godsdienstige praatjes ook wel ongebonden te leven. Bij de wijze maagden ligt dat toch wel anders. Door zoveel dingen waar ze ook mee bezig worden gehouden, zullen ze sluimerende zijn. Toch zien ze wel dat het zo op het einde aan gaat. En als Boston schrijft over een grote schaarsheid van geloof en heiligheid, dan gaan ze niet vrijuit. Ze zijn zich dat wel bewust. Maar anderzijds denken ze toch wel met ontzetting aan die dag waarop de boeken zullen worden geopend.

UITZIENDE: Daarom zal het voor hen ook zo'n wonder zijn. als het in die grote dag dat andere boek zal worden geopend, dat des levens is. We hebben daar al iets over gezegd bij onze bespreking van het boek der Openbaring. Dat boek zal hier op aarde al voor ons geopend moeten zijn geworden. Maar dan zijn de andere boeken ook voor ons geopend geworden. Dan heeft de Heere Zich door ons doen kennen als een alwetend God en dan zijn we uit het boek der Wet schuldig verklaard geworden, terwijl het boek van onze consci^ntie tegen ons heeft moeten getuigen. Toen hebben die boeken geen weg van ontkoming voor onze ziel meer doen overblijven. Maar welk een wonder is het dan toch ook voor ons geweest, als dat boek des levens voor ons is geopend. Dan hebben we onze naam in dat boek zien staan. We hebben dan uit genade nog zalig kunnen worden, maar ook mogen geloven dat God ons liefgehad heeft met een eeuwige liefde. Vriend, ik heb dat boek wel eens open mogen zien gaan, maar dat boek moet toch nog wel meerdere keren voor ons geopend worden. En als het geopend wordt, dan wordt het wonder steeds groter. En wat zal het toch een wonder zijn, als bij de dood ook dat boek voor ons geopend wordt. We zijn ertoe gekomen om de profetie van Daniël met elkaar te bespreken. En ik kan u zeggen dat mijn hart in die profetie van Daniël verklaard ligt. Misschien zullen we onze bespreking van deze profetie niet meer ten einde brengen. Toen ik jong was, heb ik begeerd dat ik de dag van Christus' wederkomst nog beleven zou, want het is de Heere bekend dat ik die dag van Zijn verschijning toch heb liefgekregen, maar toen ik er jaren geleden al iets van kreeg te zien door welk een vreselijke tijd het op het einde aan zou gaan, heb ik aan de Heere gevraagd of ik dan toch nog een poosje het graf in zou mogen, opdat ik dat alles niet zou behoeven te beleven. En de woorden waar de profetie van Daniël mee besluit, hebben me toch wel wat te zeggen gekregen: , , Maar gij, ga heen tot het einde, want gij zult rusten en zult opstaan in uw lot, in het einde der dagen". Maar vriend, ik ga als een arme Lazarus op mijn einde aan, en als ik nu maar werkelijk een arme Lazarus zal mogen zijn. O, het zal dan toch zo'n wonder zijn, als dat andere boek zal geopend worden, dat des levens is!

, HOPENDE: Vriend, daar zal de eeuwigheid voor nodig zijn, om dat te bewonderen. Maar we zijn nu nog in de tijd en we zullen proberen om met onze bespreking verder te gaan. We lezen in vers 11: „Toen zag ik toe vanwege de stem der grote woorden, welke die hoorn sprak; ik zag toe, totdat het dier gedood en zijn lichaam verdaan werd en overgegeven om van het vuur verbrand te worden". In vers 8 is er al van die kleine hoorn gezegd, dat er ogen in die hoorn waren als mensenogen en een mond, grote dingen sprekende. De kanttekening zegt hiervan, dat het godslasteringen en smaadwoorden zijn, die deze kleine hoorn zou uitspreken. Het is wel heel duidelijk dat met die kleine hoorn de pauselijke macht bedoeld wordt. We hebben maar te lezen wat er in 2 Thess. van de antichrist beschreven staat. In de Roomse Catechismus wordt de waardigheid van de Roomse priester aldus beschreven: , , Terecht worden zij daarom niet alleen engelen, maar ook goden genoemd, omdat zij de macht en de hoogheid van de onsterfelijke God onder ons bezitten". En er wordt verder dan ook nog gezegd, dat de hun verleende macht, om door consecratie de ouwel in het lichaam en het bloed onzes Heeren te veranderen en de zonden te kunnen vergeven, alle menselijke verstand en bevatting te boven gaat. Dat wordt al van de priester gezegd. Van de paus wordt in oude Roomse geschriften gezegd: , , De Roomse Paus neemt op deze wereld niet slechts de plaats in van een mens, maar die van de waarachtige God". In heel oude geschriften zijn zulke uitspraken te vinden.

UITZIENDE: Het geeft ons toch ook wel wat te overdenken, als er van die kleine hoorn wordt gezegd, dat die grote dingen sprak. De paus behoeven we natuurlijk ook weer niet zo ver te zoeken. Het is nooit te zeggen wie de mens door zijn diepe val geworden is. Hij heeft God gelijk willen zijn. Daarom is het ons zo nodig dat die kleine hoorn met die grote woorden ons van binnen ontdekt wordt. Maar als die kleine hoorn met die grote woorden door ons in ons eigen hart wordt gevonden, maken ze ons niet zoveel meer wijs. De mens zal uit zijn woorden geoordeeld worden. Alle godsdienst die niet uit God is, doet er zich aan kennen dat men er de hoogte mee ingaat. Het zuivere Godswerk is ontdekkend en daarom ook de mens vernederend. Och vriend, als we terugzien op ons leven, dan moeten we ook wel erkennen dat we soms nogal grote woorden hebben gebruikt. Wat het leven in de wereld en de zonden betreft, moet men zich later daarover diep schamen, maar ook moet men zich wel schamen over de grote woorden die men in een godsdienstige weg heeft gesproken. Dan moet men ook met Job wel zeggen: „Zo heb ik dan yerhaald, hetgeen ik niet verstond, dingen die voor mij te wonderbaarlijk waren, die ik niet wist". O die paus

van binnen! Wat loopt het toch laag met de mens af! Ze hebben mij ook wel eens de paus genoemd. Nu, daar hebben ze niets te veel aan gezegd. Mensen die van de paus verlost zijn, zijn volgens mij te benijden. Alleen ben ik er niet jaloers op.

HOPENDE: Het loopt met de paus laag af. Het dier zou gedood en het lichaam verdaan worden, volgens de tekst. Ja, het zou overgegeven worden om van het vuur verbrand te worden. Daar hopen we nog wel wat meer van te horen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen