Hopende en Uitziende

Daniël 7 : 22 enz.

Totdat de Oude van dagen kwam en het gericht gegeven werd aan de heiligen der hoge plaatsen en dat de bestemde tijd kwam, dat de heiligen het Rijk bezaten. Enz.

HOPENDE: We zouden dus nu nog willen zien hoe er aan de heiligen der hoge plaatsen een heerlijke toekomst in het vooruitzicht werd gesteld. Er is in het 18e vers gezegd, dat zij het Rijk zouden bezitten tot in der eeuwigheid, ja tot in eeuwigheid der eeuwigheden. Ik heb juist nog kort geleden met enige aandoening voor mijn ziel gelezen wat Boston in zijn „Viervoudige staat" beschrijft van de eeuwigdurende heerlijkheid der gelukzaligen. Ik zou het alles wel even voor willen lezen wat Boston hierover schrijft, maar dat kan natuurlijk niet. Maar als hij de gelukzaligheid des hemels zeer uitvoerig en aandoenlijk beschreven heeft, wijst hij er ten laatste op, dat die gelukzaligheid eeuwig zal zijn. Hij schrijft dan: „Het Koninkrijk zal eeuwig duren. Gelijk ieder ding daarin eeuwig is, zo zullen de heiligen hebben een ontwijfelbare zekerheid en volle verzekering van de eeuwige gcduurzaamheid van hetzelve. Dit is een noodzakelijk inmengsel in volmaakte gelukzaligheid; want de minste onzekerheid, aangaande de geduurzaamheid van enig goed bij iemand, is niet zonder enige vreze, benauwdheid en pijn en derhalve is ten uiterste onbestaanlijk met volkomen gelukzaligheid. Maar de verheerlijkten zullen nooit vreze hebben, noch oorzaak van vrees van enig verlies, zij zullen altijd met de Heere wezen. Zij zullen allen de volle overreding verkrijgen dat niets bekwaam zal zijn om hen van de liefde Gods af te scheiden, noch van de volle genieting van Hem voor eeuwig. De erfenis in de hemel bewaard, is onverderfelijk; het heeft geen beginsel van verderving in zichzelf, om het aan verval onderworpen te maken, maar duurt voor eeuwig; 't is onbevlekt, niets van buiten kan haar schoonheid bederven, noch ook is er enig ding in hetzelve om die te storen, welke het bezitten. En derhalve zij is onverwelkelijk en verblijft altoos in haar natuurlijke luister en eerste schoonheid".

Alle twijfel zal hier dus voor eeuwig uitgesloten zijn. Jlet ongeloof wordt voorgoed vertreden in de poort, zoals eenmaal die hoofdman van het ongeloof vertreden werd in de poort van Samaria. Christus zal eenmaal zeggen tot degenen die aan Zijn rechterhand zijn: , , Komt, gij gezegenden Mijns Vaders, beërft het Koninkrijk, hetwelk u bereid is van de grondlegging der wereld".

Ik wil nu alleen nog even voorlezen wat Boston daarover schrijft. We lezen zo in dat zeldzame werk van hem: „Hij brengt hen in als de gezegenden van Zijn Vader; zo loopt de roeping van de troon, komt gij gezegenden van mijn Vader, enz. 't Is Christus' Vaders huis, daar zij moeten inkomen; derhalve. Hij brengt hen te binnen dat zij de gezegenden zijn van Zijn Vader; lief aan Zijn Vader, zowel als aan Hemzelf. Dit is 't dat de hemel een huis voor hen maakt, namelijk dat het Christus' Vaders huis is daar zij verzekerd mogen zijn welkom te zullen wezen, zijnde getrouwd aan de Zoon, en zijnde tot datzelfde einde des Vaders keuze. Hij brengt hen in om Zijns Vaders wil zowel als voor Zijn Eigen; zij zijn de gezegenden van de Vader, Die, gelijk Hij is de fontein van de 'Godheid, zo ook de Fontein van alle zegeningen, toegebracht aan de kinderen der mensen. Zij zijn dezen over wie God het goede voor had van eeuwigheid".

UITZIENDE: Och vriend, ik voel wel aan dat u dat een weinigje heeft ontroerd. O dat wonder toch, om van eeuwigheid al in dat liefdehart des Vaders te mogen liggen! Van eeuwigheid een voorwerp van des Vaders liefde te zijn, wie kan dat vatten? Vriend, hier houden voor mij ook de woorden op, als ik u dat voor hoor lezen. Wat zal het toch een eeuwig wegzinken zijn voor die kerk in die Goddelijke liefde! Die liefde des Vaders ligt toch juist zo teer voor de ziel. In die liefde zal men straks in mogen blikken zoals men dat hier nog nooit gedaan heeft. Maar dan zal de eeuwigheid ook niet te lang zijn om dat dierbare Wezen te aanbidden en te verheerlijken. Waarlijk, het gaat ook niet buiten me om, als u me dit voorleest van die geliefde schrijver. Och vriend, het is alles te groot om te geloven. De eeuwigheid is er waarlijk voor nodig om het te bewonderen. Daarom is er zo met nadruk gezegd in het 18e vers: „en zij zullen het Rijk bezitten tot in der eeuwigheid, ja tot in eeuwigheid der eeuwigheden".

HOPENDE: En nu wordt zo in het 22e versgezegdT^TotdaT de Oude van dagen kwam, en het gericht gegeven werd aan de heiligen der hoge plaatsen en dat de bestemde tijd kwam, dat de heiligen het Rijk bezaten". De heiligen der hoge plaatsen zullen instemmen met het oordeel dat de Heere zal doen komen over degenen die aan Christus' linkerhand zullen staan, zoals we al besproken hebben. En dan is de bestemde tijd gekomen, dat de heiligen het Rijk zullen bezitten. Dat Rijk ontvangen ze hier op aarde al, zoals de kanttekening daar ook op wijst. Rome heeft de kerk van Christus niet ten onder kunnen brengen. De kerk der Reformatie heeft de Heere in deze wereld over Rome's macht doen triumpheren. Maar het wacht ook op de bestemde tijd van Christus' wederkomst. De kerk van het Oude verbond heeft lang moeten wachten op Zijn komst in het vlees. De profeet Habakuk stond op zijn wacht en stelde zich op zijn sterkte. En hem werd gezegd: „Schrijf het gezicht en stel het duidelijk op tafelen, opdat daarin leze die voorbijloopt. Want het gezicht zal nog tot een bestemden tijd zijn, dan zal Hij het op het einde voortbrengen en niet liegen; zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen. Hij zal niet achterblijven". En dan is er ook nog gezegd, dat de rechtvaardige door zijn geloof zou moeten leven. Bemoedigend zijn die woorden voor een ziel die uitziet naar de komst des Konings, zoals de gelovigen van de oude dag daarnaar uitgezien hebben. Maar bemoedigend zijn die woorden ook voor het strijdend erfdeel Gods in deze bange en zeer benauwde tijd die aan Christus' wederkomst voorafgaat. Het einde aller dingen is nabij. Straks is de bestemde tijd gekomen. Dan zal de Heere scheppen een nieuwe hemel en een nieuwe - aarde, in dewelke gerechtigheid wonen zal. Och vriend, in deze wereld vol rumoer kunnen we daar toch ook wel eens naar verlangen. Straks behoeft de kerk geen zonden meer te doen en geen zonden meer te aanschouwen.

UITZIENDE: Hier op aarde is en blijft de kerk echter een strijdende kerk. Ik denk dat we daar in het laatste gedeelte van dit hoofdstuk ook nog wel op worden gewezen.

HOPENDE: a, er wordt nog over de tien hoornen van het vierde dier gesproken. We behoeven daar niet precies tien koningen of koninkrijken door te verstaan. Als we het letterlijk willen opvatten, kunnen we dat ook doen. Maar in het bijzonder heeft het ons wat te zeggen, als er staat: , en een ander zal na hen opstaan; en dat zal verscheiden zijn van de vorige en het zal drie koningen vernederen". We hebben daarover ook al wat gezegd bij de beschrijving van het vierde dier in het begin van dit hoofdstuk. Het moet ons heel duidelijk zijn, dat we hier de volle openbaring van de pauselijke macht beschreven kunnen vinden. We hebben ook al wat gezegd van wat we in het 25e vers kunnen lezen, als daar staat, hoe men zal menen de tijden en de wetten te veranderen. Er staat in die tekst ook nog, dat die kleine hoorn de heiligen der hoge plaatsen zal verstoren. Rome is de hoer, die dronken is van het bloed der heiligen. Verder lezen we ook nog in het 25e vers: en zij zullen in deszelfs hand overgegeven worden, tot een tijd, en tijden, en een gedeelte eens tijds". We zien hier een duidelijke overeenkomst met wat we in het boek der openbaring beschreven kunnen vinden. Bij onze bespreking van het boek der Openbaring hebben we gezien hoe hier een door God bepaalde tijd bedoeld wordt. Rome heeft een tijd gehad van een volle openbaring van de pauselijke macht. Verder heeft Rome een tijd gehad waarin ze de kerk des Heeren hevig vervolgd heeft. Er is nu nog een gedeelte des tijds aan Rome gelaten tot het grote eindgericht. En daarover wordt dan ook aan het einde van dit hoofdstuk gesproken, als er staat: Daarna zal het gericht zitten en men zal zijn heerschappij wegnemen, hem verdelgende en verdoende, tot het einde toe". En dan volgt daarop: Maar het Rijk en de heerschappij en de grootheid der koninkrijken onder den gansen hemel, zal gegeven worden aan het volk der heiligen der hoge plaatsen, welks Rijk een eeuwig Rijk zijn zal; en alle heerschappijen zullen Hem eren en gehoorzamen". Als er over Hem gesproken wordt, wordt daar Christus mee bedoeld. Dit doet me zo denken aan wat de apostel zegt in Fil. 2:9-11, waar we lezen: , daarom heeft Hem ook God uitermate verhoogd en heeft Hem een Naam gegeven, welke boven allen naam is. Opdat in den Naam van Jezus zich zou buigen alle knie dergenen, die in den hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn. En alle tong zou belijden dat Jezus Christus de Heere is, tot heerlijkheid Gods des Vaders".

UITZIENDE: Ik kan begrijpen, dat al wat Daniël te zien gekregen heeft, zeer diepe indruk op hem heeft gemaakt. We lezen dat ook aan het einde van dit hoofdstuk, want er staat in het 28e vers: Tot hiertoe is het einde dezer rede. Wat mij, Daniël aangaat, mijn gedachten verschrikten mij zeer, en mijn glans veranderde aan mij; doch ik bewaarde dat woord in mijn hart".

HOPENDE: We hopen daar de volgende keer nog iets van te zeggen en dan aan het 8e hoofdstuk te beginnen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen