Kerk, Staat en School (20)

Een blik achter de schermen

Zevenhonderd jaar "SCHWEIZERISCHE EIDGENOSSENSCHAFT" - 1291-1991-

De “Schweizerische Eidgenossenschaft" werd in het jaar 1291 door de zogenaamde "Urkantone", Uri, Schwyz en Unterwalden gegrondvest. Sedert de dertiende eeuw hadden de bewoners van Uri een belangrijke verkeersweg aangelegd over de Sankt Gotthard, knooppunt van Zwitserse Alpenketens op de grens van Uri, Graubünden, Ticino en Wallis (Valais); hoofdbrongebied van Reuss, Rijn, Ticino & Rhone.

In de 13e eeuw hadden de Habsburgs uit

Oostenrijk een grote macht en vrij veel gebied in Noord & Oost Zwitserland onder beheer. Zij wilden ook de Alpenpassen in het verkeer inschakelen. Maar daartegenop kwamen Uri, Schwyz en Nidwalden. Zij sloten in 1291 een "eeuwig verbond", op de Rütli, 'het "Eedgenootschap", ter onderlinge bijstand en bescherming. In 1309 sloot Unterwalden zich daarbij aan en in 1315 werd Leopold von Habsburg met zijn "Ritterheer" - ridderleger-bij Morgarten en bij Sempach in 1386 door de boeren beslissend verslagen. Men spreekt daarom nog tot op de dag van heden vol lof over deze "Bauernkriegern". Jaarlijks herdenkt men de slag bij Morgarten en Sempach.

Luzern, Zurich en Bern werden daarna in de Bund opgenomen; tot 1447 strekte zich dit gebied uit van de Bodensee - meer van Konstanz-tot aan Sitten (Wallis), 1797 van Geneve tot Martinsbruck. Verloren voor de Bund gingen het Eschental, het Val Travaglia, het Veltin, het Graafschap eleven, Bormio en Tre Pievi.

Het bisschoppelijk gebied van Basel in de Jura kwam door het besluit van het Congres van Wenen in 1815 aan Zwitserland. De Bondsstaat Zwitserland bestaat momenteel uit zesentwintig soevereine Kantons, waarvan de officiële talen; Duits (73%) "Schwyzer-dütsch", Frans (21%), Italiaans (5%) en in Graubünden Rhaetoromaans (1%), zijn.

De Zwitsers hebben één gemeenschappelijke overtuiging gevonden over de zaken, die in hun ogen de hoogste goederen zijn: onafhankelijkheid en soevereiniteit en daardoor: vrijheid.

Voor 1848 zorgde ieder Kanton voor zijn eigen krijgsmacht. Tegenwoordig heeft Zwitserland een nationaal leger onder éénhoofdig commando. In "Zeitbild" Informationen, Analysen und Kommentare zur Politischen Lage, Bern, schreef Peter Sager een "Offener Briefan Militars", op 17 December 1990 (gericht aan de Herren Korpskommandanten Senn, Zumstein, Lüthy & Hasler sowie die Herren Cattelan & Knecht).

Daarin sprak Peter Sager, namens zichzelf, zijn familie en in naam van vele burgers van Zwitserland zijn dank uit voor wat deze mannen voor hun land hadden verricht, in krachtige bevoegdheid en met uitstekende vooruitziende blik. Als Nederlander, sedert 1967 woonachtig in La Tour-de-Peilz, wil ondergetekende volgaarne zijn instemming voor 100% daarmede langs deze weg betuigen.

Het Parlement zetelt in Bern, de Bondsstad. Deze stad viert haar 800-jarige jubileum ter herinnering aan het feit dat in het j aar 1191 deze stad door hertog Berchtold V werd gesticht.

De verschillende instanties van het centraal gezag zijn daar ondergebracht, zoals het leger, buitenlandse zaken en vervoermiddelen, zoals P.T.T., spoorwegen etc. Daarnaast bestaat er een coördinerend orgaan voor de betrekkingen tussen de centrale regering te Bern en de Kantons, die nog altijd een sterke mate van autonomie bezitten. Zij beheren hun eigen zaken volgens hun kantonnale instellingen en hun eigen tradities. De Kantons behouden alle eigen rechten, die zij niet vrijwillig hebben opgegeven. Hun financiële autonomie geldt zelfs voor de gemeenten.

Het centrale regeringsorgaan van de Bondsrepubliek is de Bondsraad, die uit zeven leden bestaat. Zij worden niet door het volk gekozen zoals de leden van de Nationale Raad, maar voor vier jaar benoemd door de twee Kamers gemeenschappelijk. Zwitserland doet dikwijls een beroep op het algemeen kiesrecht, maar maakt er geen misbruik van.

Dank zij het "Recht van Referendum" kan het volk besluiten van het Parlement afhankelijk maken van een volksstemming. Indien 30.000 burgers daarop staan, moet een dergelijk besluit aan een volksstemming worden onderworpen. Daarnaast bestaat het "Initiatiefrecht". ledere stemgerechtigde, mits gesteund door 50.000 anderen, kan grondwettelijke wijzigingen voorstellen. Van deze beide mogelijkheden wordt herhaaldelijk gebruikgemaakt.

Neutraliteit is geen dood begrip in Zwitserland. De Zwitsers begrijpen, dat de neutraliteit hun ook zware verplichtigen oplegt. De Zwitserse neutraliteit is een positieve en actieve neutraliteit.

Deze neutraliteit wordt streng doorgevoerd. De Zwitsers bewaken hun soevereiniteit als hun hoogste goed. Zo mogen buitenlanders alléén op speciale vergunningen roerend en onroerend goed in Zwitserland bezitten. Om te voorkomen, dat aandelenbezit van in Zwitserland gevestigde ondernemingen voor méér dan vijftig procent in niet-Zwitserse handen zou komen, heeft men maatregelen genomen.

Immigratie en militaire en politieke neutraliteit droegen veel tot de welvaart bij. Uit Nederland, Italië en Frankrijk waren gedurende de Reformatie duizenden uit eigen land gevluchte Protestanten toegestroomd. Zij brachten nieuwe takken van bedrijf mee, zoals de zijdeïndustrie te Zurich, de lintfabricage te Basel en de horlogemakerij in Geneve en de Jura.

Johannes Calvijn-Noyon 10.7.1509-Genève 27.5.1564-de hervormer, heeft van 1541 af zijn grote hervormingswerk te Geneve verricht. In de kathedraal St.-Pierre te Geneve hield Calvijn veelvuldig zijn predicaties. Een Zwitserse kerkhervormer was Huldrich Zwingli - Wildhaus 1.1.1484-Kappel 11.10.1531-heeft zijn 67"Schlussreden" verdedigd, waardoor in 1523 de Zürichse Raad, na twee openbare godsdienstgesprekken, dezen heeft aangenomen en daardoor de hervorming heeft ingevoerd (Martin Haas-"Huldrich Zwingli"-Theologischer-Verlag-Zürich).

Volgens de zojuist uitgekomen gegevens bedraagt het aantal buitenlanders die in Zwitserland gehuisvest zijn 1.1 mio. In Kanton Geneve ligt het percentage buitenlanders zeer hoog met 33.3%. Daarop volgen Tessin (24.0%), Waadt (22.9%), Basel-Stadt (21.7%), Neuenburg (20.2%), Glarus (18.3%), Zurich (18.2%). Het geringste aantal buitenlanders werd aangetroffen in Nidwalden (6.1%), Uri (6.8%), Obwalden (7.1%), Appelzell (8.3%) en Bern (9.0%).

Wat men de Zwitsers als karaktertrek niet kan ontzeggen, is de hartstochtelijke wens om datgene, wat hun vreemd is, te verstaan; om de ziel van andere volkeren te doorgronden, om de oorsprong van hun zeden en nationale eigenaard na te vorsen, om te leren begrijpen wat anderen van elkaar verwijderd houdt of tot elkaar brengt, de wens tenslotte om datgene bij anderen te vinden, wat een wederzijds begrip en daarmede de vrede kan bevorderen.

Onder de landen die een vooraanstaande rol hebben gespeeld ten tijde van de Reformatie, zoals Schotland en Nederland, neemt ook Zwitserland een in alle opzichten belangrijke plaats in.

1991 viert het Zwitserse volk het 700-jarige bestaan van de Zwitserse Bondsstaat; dit te mogen gedenken is een reden tot verheuging en dankbaarheid.

Deze herdenking heeft in vele opzichten een zonnige kant, anderszins mag niet onopgemerkt blijven, dat haar altijd grote duisternis omringt. Het gaat niet alleen om onafhankelijkheid, soevereiniteit & vrede. Het kan immers niet tegengesproken worden, dat, gelet op het wereldgebeuren en de toestand, het heden en de toekomst zich donker laten aanzien.

Voor de overheid van Zwitserland is een heerlijke taak weggelegd, wanneer zij het volk in Gods mogendheid terugroept tot Gods wet en getuigenis. Dat biedt de enige en onfeilbare waarborg voor het welvaren van het Zwitserse volk. Het staat toch naar Gods getuigenis onbetwistbaar vast, dat, wil het een mens en een volk voor tijd en eeuwigheid wel gaan, zij zich in de weg van wedergeboorte en geloof te richten hebben naar Gods Woord. Hoe fel ook bestreden, het blijft eeuwig waar:

“Tot de Wet en tot de Getuigenis, zo zij niet spreken naar dit Woord, het zal zijn, dat zij geen dageraad zullen hebben".

Winter 1990/1991

La Tour-de-Peilz (Zwitserland)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen