Boekbespreking

”Goddelijke liefde, of de gewilligheid van Jezus Christus om zondaars te behouden, J. Bradfort, Uitg. ”De Schatkamer”, Alblasserdam, 1994; 186 blz. ƒ 45, 00.

Bovengenoemde uitgeverij heeft het werkje van de Engelse martelaar John Bradford (1510-1555) opnieuw gekopieerd en uitgegeven. John Bradford werd in 1553 huiskapelaan van koning Eduard VI waaronder de protestanten vrijuit de zuivere waarheid van Gods Woord mochten belijden. Doch deze koning heeft maar kort geregeerd (1547-1553), en werd opgevolgd door zijn zuster Mary Tudor of wel 'Bloody Mary'. Deze heeft getracht de kerkhervorming, die onder koning Eduard had plaatsgevonden, ongedaan te maken, en bracht de Engelse kerk weer onder gezag van de paus.

De heftige vervolging van de Protestanten, die haar de bijnaam 'de Bloedige' bezorgde, maakte veel slachtoffers, o.a. John Bradfort. Tijdens zijn gevangenschap schreef hij zijn beroemd geworden brieven waarvan enkele zijn opgenomen in het boekwerkje wat we thans te bespreken hebben. Hij wordt ook genoemd in de 'Historie der Martelaren'. Hierin lezen we, dat men zeer beducht was voor deze brieven. De secretaris Bourne zei tot hem: "Ons is medegedeeld, dat hij tijdens de duur van dit parlement meer kwaad gedaan heeft door zijn brieven en vermaningen, die hij aan hen richtte, die hem in de gevangenis bezochten, dan hij deed door zijn predikaties, toen hij nog vrij was." De kanselier zei ondermeer tijdens de rechtszitting tot de onderschout: "Zie vooral toe, dat hij geen brieven schrijft, want wij geven hem aan een strenger toezicht over dan wij vroeger deden.”

We hebben dit even meegedeeld om onze lezers een indruk te geven hoe beducht men was voor deze door hem geschreven brieven. Kort daarna werd hij veroordeeld om levend verbrand te worden, omdat hij geen afstand wilde doen van de zuivere leer van het Evangelie. Hij is te Londen verbrand op 10 juh 1555.

In dit opnieuw uitgegeven werkje zijn ook brieven van Bradford opgenomen die hij geschreven heeft aan andere martelaars die ook om het geloof verbrand zijn, zoals aan Nicolaas Ridley (166), bisschop van Londen, die tegelijk met Hugo Latimer te Oxford verband is in 1555, en aan John Philpot (175), de zoon van een beroemd ridder, die ook in hetzelfde jaar verbrand is. Ook zijn er enkele brieven opgenomen die niet door John Bradford geschreven zijn. Al deze brieven zijn te lezen van bladzijde 135-186.

Behalve deze brieven vinden we in dit kleine boekwerkje nog drie traktaatjes. Het eerste bevat drie samenspraken: Tussen Christus en een tollenaar; Christus en een Parizeer; en die tussen Christus en een twijfelmoedig christen (1-72).

Het volgende handelt over de drieërlei staat van een waar christen, in de natuur, in de genade, en in de heerlijkheid (73-95).

Daarna volgt een korte verklaring over 'Het rechte kenmerk van een waar christen' (96- 102).

Ten slotte kunnen we vanaf bladzijde 103 tot 134 lezen over 'Des christens Tabor', waarin gewezen wordt op wat een godzalige wandel inhoudt.

Tevens is nog 'De zwakke ademtocht' van een amechtige ziel in haar geestelijke flauwte door N. Barentsonius opgenomen.

Werkelijk bij het lezen van deze 44 verzen, die gezongen kunnen worden op de wijs van Psalm 79, mochten we ons hart toch een ogenblikje ophalen. Hoe kon deze Goese predikant het innige zieleleven duidelijk in dichtvorm omschrijven!

Kortom het is een zeer lezenswaardig en uitstekend verzorgd boekje in de oude druk van 1762.

Toch vinden wij de prijs van ƒ 45, 00 wel bijzonder hoog.

We weten dat er ook mogelijkheden zijn om oude werken te hertalen en die voor een klein bedrag beschikbaar zijn. Misschien kan daaraan ook gedacht worden door de uitgever?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen