Waarom niet...

In hoeveel gezinnen met opgroeiende kinderen klinkt het niet regelmatig: Waarom mag dit niet...? Bijna iedereen mag het... Eén van die onderwerpen betreft het dragen van een lange broek door meisjes en vrouwen. Helaas blijkt men in de rechterflank van de gereformeerde gezindte hier steeds gemakkelijker over te gaan denken. Op de reformatorische scholen voor voortgezet onderwijs is men als meisje in de klas vaak een eenling wanneer men buiten schooltijd geen broek draagt. Ook onder ons is een omslag te bespeuren. Voor speciale gevallen ziet men er absoluut geen kwaad meer in, want... dan is een broek toch veel degelijker... En... men draagt toch een 'damespantalon' en geen jongensbroek.

In onze afwijzing staan we gelukkig nog niet alleen. In het blad "Friendly Companion" van de Strict Baptists in Engeland stond onlangs een artikel dat we vertaald aan u willen doorgeven. Voor de goede orde, de Strict Baptists zijn de 'navolgers' van de onder ons bekende J.C. Philpot. In leer en leven staan ze dicht bij ons, hoewel zoals bekend, over het leerstuk van de doop verschillend wordt gedacht. Hier volgt het artikel.

Broeken - Niet voor christenmeisjes

"Het kleed eens mans zal niet zijn aan een vrouw en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken" (Deut. 22 : 5).

Voor degenen die het engels (enigszins) machtig zijn, geven we de tekst ook in die taal weer. Dit maakt de tweede vraag duidelijker.

"The woman shall not wear that which pertaineth unto a man" (Deut. 22 : 5).

Enkele weken geleden maakte een groep jongeren van de Strict Baptists een wandeltocht. In de loop van de middag zei een volslagen onbekende, een vrouw van middelbare leeftijd, tot hen: "Zijn jullie van een of andere kerk? " Toen ze hoorde dat ze dat waren, zei ze: "Dat dacht ik al, omdat alle meisjes rokken dragen."

Dat was natuurlijk een prachtig getuigenis, maar zou het ook van toepassing zijn voor alle bijeenkomsten van onze jonge mensen? Vijfentwintig jaar geleden was het bijna ongehoord dat onze Strict Baptist meisjes in het openbaar verschenen zonder een rok te dragen. Hoe is het eigenlijk gekomen dat sommige van onze meisjes en jonge vrouwen zijn begonnen om broeken te dragen?

Veel verontschuldigingen worden er gemaakt - maar God heeft heel duidelijk

gesteld dat de twee sexen door hun kleding onderscheiden behoren te worden.

Vraag: Maar wanneer duizenden en duizenden meisjes broeken dragen, dan kan een broek toch niet meer beschouwd worden als kleding welke uitsluitend voor de man bestemd is?

Het is waar dat wanneer je op zaterdag ergens heen gaat je nauwelijks meer een rok ziet. Maar de Bijbel zegt dat het verkeerd is voor een vrouw iets aan te hebben dat behoort bij een man (Deut. 22 : 5).

Vraag: Wat betekent 'behoort' ('pertains') bij een man?

Het betekent iets dat neigt tot, voornamelijk gebruikt wordt door, of algemeen geacht wordt bij een man te behoren. Wat is het 'kenmerkende' van een man bij openbare gelegenheden? Een persoon die een broek (pantalon) draagt. Broeken behoren bij mannen.

Vraag: Maar zowel jongens en meisjes dragen sweaters en shirts, we dragen jacks en sokken, enz. en niemand maakt hiertegen bezwaar. Waarom dan zo afgeven op broeken?

Gezond verstand zegt ons dat alle menselijke lichamen, zowel mannelijke en vrouwelijke, door God volgens hetzelfde basisontwerp werden geschapen, dat wil zeggen we hebben benen, armen, schouders, enz. Wanneer onze lichamen gekleed moeten worden, moeten er daarom zekere overeenkomsten zijn in wat door beide sexen wordt gedragen. Maar vanwege kleur, ontwerp, of model is een kledingstuk van een meisje gewoonlijk vrouwelijker, lichter, aardiger en fijner. Op het eerste gezicht zijn meisjesbroeken en jongensbroeken nauwelijks van elkaar te onderscheiden.

Vraag: Maar bij sommige aktiviteiten is het toch betamelijker voor meisjes om een broek te dragen'? Wat te zeggen van wandelen, klimmen, fietsen, enz. ?

De mens wil zich altijd verontschuldigen en probeert zijn handelingen te rechtvaardigen. Hoe ging een vroegere generatie hiermee om? Zij gingen ook wandelen, een trektocht maken, roeien, fietsen, en werkten in winkels, fabrieken, ziekenhuizen en deden praktisch alles wat we nu doen. De moraliteit was in een vorige generatie veel hoger dan nu het geval is. Wanneer zij zich konden behelpen, kunnen wij het ook, als we maar willen.

Het is moeilijk om anders te zijn. U zult God nodig hebben om staande te blijven. In Psalm 119 : 115 lezen we: "Wijkt van mij, gij boosdoeners, dat ik de geboden mijns Gods moge bewaren". Geve God u Hem te volgen, wat het ook kosten mag. Tot zover het artikel.

Hoeveel uitzonderingsgevallen hebt u na het lezen van dit Strict Baptist artikel nog over? Of denkt u nog steeds dat schaatsen door meisjes en vrouwen in een lange broek of een 'trainingspak' geoorloofd is? Het is toch veel fatsoenlijker, want als men valt dan... Bovendien beschermt het tegen de kou en men krijgt minder snel blaasontsteking. Wanneer men in andere jaargetijden een (zeer) korte rok draagt, gelden blijkbaar andere criteria. Kan ook werken op de boerderij echt niet (meer) gekleed in een rok?

Maar, zeggen sommigen, in Deut. 22 : 11 lezen we "Gij zult geen kleed van gemengde stof aantrekken, wollen en linnen tegelijk", en daar doet niemand wat op uit. Jullie zijn wel erg selektief bezig...

In dit verband wijs ik u op het gestelde van ds. G.H. Kersten (Korte Lessen over Kort Begrip, 19e druk, p. 22). "De ceremoniële en burgerlijke wetten van Israël hebben dus afgedaan, al ligt er in al die wetten ook een zedelijke norm, die voor alle eeuwen geldt. (curs. V). Doch zo zij aan het schaduwachtige volk gegeven waren, gelden zij niet meer". In Deut. 22 : 5 ligt duidelijk een zedelijke norm, "want al wie zulks doet, is den HEERE uw God een gruwel". In Deut. 22 : 11 wordt dit er niet aan toegevoegd. In Deut. 22 : 9-11 wordt over verschillende vermengingen gesproken. M. Henry is ook duidelijk in zijn verklaring hierover. "Er schijnt in deze dingen generlei zedelijk kwaad te

zijn en daarom maken wij er geen gewetensbezwaar van om tarwe en rogge op eenzelfde akker te zaaien, paarden en ossen tezamen voor de ploeg te spannen, en klederen te dragen van half garen, half wollen stof".

Het is onze oprechte wens dat onder ons de eenvoudigheid bewaard moge blijven (1 Tim. 2 : 9). De (godsdienstige) wereld om ons heen wordt steeds onverdraagzamer tegenover degenen die nog naar Gods Woord trachten te leven. Kerkmensen nemen vaak de term 'wettisch' in de mond om hun gedrag te rechtvaardigen wanneer ze hierover worden aangesproken. We mogen ons door dit zwaarklinkende excuus niet laten afschrikken.

Het ware te wensen dat voor ons allen mocht gelden wat we van Mozes beschreven vinden in Hebr. 11 : 25, 26. "Verkiezende liever met het volk Gods kwalijk behandeld te worden, dan voor een tijd de genieting der zonde te hebben; Achtende de versmaadheid van Christus meerderen rijkdom te zijn dan de schatten in Egypte; want hij zag op de vergelding des loons".

V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen