Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hoeveel verbonden zijn er ? (9)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hoeveel verbonden zijn er ? (9)

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het vorige artikel stelden we dat alles wat de Heere in Zijn Woord ons gebiedt valt onder de wet van het werkverbond. Ook de eis van geloof en bekering vallen onder de eis van die heilige wet. Een ieder is gehouden zich tot de Heere te bekeren en al kan de mens dit niet meer, toch handhaaft de Heere Zijn eis. En door de wet is de kennis der zonde.

Hoe anders is dit bij de drieverbondenleer. Men is daar als dopeling in het genadeverbond, al heeft dit nog geen eeuwigheidswaarde zolang men dit verbond door geloof en bekering niet inwilligt. Maar niettemin is men in het genadeverbond en de verbondsweldaden van Christus (o.a. de zaligmakende beloften des levens) komen hen toe. Men wordt aangezet om te pleiten op de zaligmakende beloften die ons geschonken worden en werkzaam te zijn met datgene wat Christus reeds wilde doen om zich te bekeren en te geloven. Hij heeft in Zijn liefde een hand naar ons uitgestoken om ons te redden en^ die uitgestoken hand dient door geloof en bekering aangegrepen te worden. Deze eis is dus meer een eis vanuit het Evangelie. Met die genade-eis moet de mens pleitend en zoekend werkzaam zijn om voor eeuwig gered te worden. De belofte roept tot geloof om tot verbondssluiting over te gaan.

We zien hier dat het Evangelie eigenlijk kenbron van ellende wordt: Gods grote bemoeienissen in Christus met de bondeling moeten hem aanzetten en uitdrijven om biddend, ja pleitend werkzaam te zijn. Dit is nu een verschil met de tweeverbonders. Die leren dat de wet kenbron van ellende is en niet het Evangelie. Vaak hebben oude schrijvers tegen deze "evangelische" overtuigingen en bekeringen gewaarschuwd. Ds. Th. v.d. Groe noemt de zgn. evangelische bekering een valstrik van de duivel en ds. Detmar waarschuwt in ongeveer dezelfde bewoordingen in een preek van hem tegen dergelijke bekeringen. Veel zou hierover te schrijven zijn, maar laat ik alleen enkele zinnen aanhalen uit "De gezonde gelovige" van Thomas Shepard.

Op blz. 68 (Houten - 1987) zegt hij: "Wat aangaat het Evangelie te prediken vóór de wet om onze ellende aan te tonen; het is waar, dat op het Evangelie te zien het voorname einde is, nochtans moet gij de middelen gebruiken, eer gij het einde kunt bereiken, door de verkondiging van de wet en des zondaars rampzalige staat in het verachten van het Evangelie". En op de volgende blz.: "Indien de bedienaars des Evangelies het geneesmiddel willen prediken vóór zij de ellende hebben aangewezen, wee dezer eeuw..." enz. Wie het boek heeft, moet maar eens lezen wat Shepard hiervan schrijft. Bovendien is het werkzaam zijn met en het pleiten op de belofte een geloofswerk, zoals o.a. ds. G.H. Kersten opmerkt. Niet voor niets is de kerkelijke strijd dan ook gepaard gegaan met de voorstelling van wet en Evangelie: eerst de wet en dan het Evangelie. Maar door allerlei uitdrukkingen heeft men deze door de Schrift bepaalde orde omgekeerd om de mensen vanuit het Evangelie tot kennis van hun ellende te brengen.

Ds. Shepard zegt iets eerder op blz. 40 dat bij sommige mensen Gods genade hun hart gesmolten schijnt te hebben. Daarop zegt hij echter dat we de regel van Gods Woord moeten handhaven en die regel is dat de mens eerst verslagen en bewogen moet zijn over zijn zonden, eer de genade recht begrepen en Christus aangenomen kan worden (zie blz. 41). Op blz. 45 vraagt hij: "Gij zult zeg­ gen: kan de zoetheid van Christus in het Evangelie en gevoel van genade geen scheiding maken van de zonde, zonder dat er enige verbrijzeling is? Ik antwoord: Gevoel van genade en Christus' zoetheid, meen ik, dat voornamelijk dienen om de ziel tot Christus te brengen: Ik heb u getrokken met goedertierenheid, Jer. 31 : 3, maar verbrijzeling of gevoel van zonde dient bijzonder in de hand van Christus om de ziel van de zonden af te wenden... Christus kan niet werkelijk zoet zijn, tenzij de zonde eerst bitter gemaakt is...", aldus Th. Shepard. Op blz. 47 zegt hij: "Christus bezoekt nooit iemand, dan alleen dezulken die hun ellende gevoelen. Zegt gij, iemand kan tot Christus komen, zonder dit te hebben; ik zeg nog eens, laat dit zijn, want Hij heeft onderscheiden navolgers, nochtans zal Christus niet tot hem komen, noch Zichzelf aan hem geven. Ik ben niet gekomen om te roepen rechtvaardigen, maar zondaars tot bekering". Het zijn scherpe woorden uit de mond van Th. Shepard, die overduidelijk zijn.

Ten overvloede wijs ik in dit verband op het mooie boek van Johannes Visscherus: "De wenende Christus" genaamd, van de stichting "Uit Bethlehems Bornput". U moet op blz. 43 en 44 eens lezen wat hij daar over de geopenbaarde wil van de Heere schrijft. Onder meer schrijft hij: "God eist van de mens geloof en gehoorzaamheid. Die zijn Hem ten hoogste aangenaam. Maar Hij wil alle mensen de genade en krachten niet geven om te geloven en Zijn bevelen te gehoorzamen. Ook is Hij het niet verschuldigd en heeft het nergens beloofd." Duidelijk stelt ook deze schrijver dat de beloften en genade-toezeggingen alleen zijn voor hen die zich door genade bekeren, maar niet voor alle hoorders, zoals de drieverbonders dat voorstaan.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 juli 1997

De Wachter Sions | 8 Pagina's

Hoeveel verbonden zijn er ? (9)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 juli 1997

De Wachter Sions | 8 Pagina's