Alleen Christus’ bloed maakt onderscheid

Meditatie

Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan.

Exodus 12:13b.

Geliefde lezer,

We leven thans weer in de lijdensweken waarin we mogen overdenken wat het Christus gekost heeft om de geschonden deugden Gods te verheerlijken en Zijn Kerk op rechtsgronden zalig te maken. Daartoe heeft Christus Zijn bloed willen storten om Zijn Kerk te verlossen uit het Egypte der zonde. De apostel Paulus heeft het zo kernachtig geschreven, dat zonder bloedstorting geen vergeving geschiedt (Hebr. 9 : 22).

Hoe duidelijk is het afgebeeld in de geschiedenis van onze tekstwoorden, dat zonder bloedstorting de dood heerst. Zoals we weten verkeerde het volk van Israël in Egypte. Farao wilde het volk niet laten trekken, ondanks dat reeds negen plagen het land en haar inwoners geteisterd hadden. Thans zal de laatste en verschrikkelijkste plaag komen, die de verstokte Farao zou vermurwen om in te stemmen met de uittocht van Israël. Alle eerstgeborenen in Egj^pteland zouden gedood worden, van de mensen af tot de beesten toe (vs. 12). De eerstgeborenen vertegenwoordigden het gehele gezin.

Alle eerstgeborenen in Egypteland staat er geschreven. In Egypteland woonden zowel de Egjrptenaren als de Israëlieten, dus er was geen onderscheid. Zij allen waren zondaren, en lagen onder het oordeel des doods. We kunnen wel stellen, dat zowel het volk van Israël als dat van Egjrpte de dood verdiend hadden. Ook het volk Israël kon voor de Heere niet bestaan. Geldt dit ook niet van alle mensen? Wij zijn allen verloren en verdoemelijke schepselen voor God. Paulus schrijft dat er niemand verstandig is, en niemand die God zoekt (Rom. 3 : 11).

Doch de Heere maakte onderscheid waar geen onderscheid was door een uitzondering te maken: "Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan".

Ziet u dat alleen het bloed der verzoening onderscheid maakte? Zij moesten niet boven hun deuren schrijven: Israëlieten, doch er moest bloed bestreken zijn.

De naam en afkomst waren dus geen oorzaak dat de engel des verderfs voorbij zou gaan. Dit geldt echter ook voor ons. Alle uitwendige voorrechten, en het hebben van godvrezende ouders of voorouders kunnen ons echt niet zalig maken, doch alleen het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde (1 Joh. 1 : 7). Een ieder die zich in Egjrpte buiten de bedekking van het bloed zou begeven, zou een kind des doods zijn. Daarom gaf de Heere de Israëlieten opdracht een lam te slachten, en het bloed daarvan te nemen en met een hysopkwast de zijposten en de bovendorpel van hun deuren bestrijken. Dat bloed was een teken van de door de Heere beloofde verschoning. Alleen bij het zien van het bloed zou de Heere, Die het gericht zou uitvoeren door middel van een engel, deze huizen voorbij gaan. Doch ook in de huizen van de Israëlieten zou de dood heersen! Nee, niet de inwoners ervan, maar het paaslam zou gedood worden in hun plaats. Zijn dood zou hun leven zijn, zijn bloed zou hen bevrijden van de gewisse dood. Is hier niet duidelijk sprake van Christus, het Lam Gods, Die door de plaatsbekledene kracht van Zijn offerande Zijn geestelijk en uitverkoren Israël verlost van het drievoudig oordeel des doods? Het geslachte paaslam zag op Christus en Zijn dood. Hij is het onbevlekte en onbestraffelijke Lam, Die Zijn bloed heeft gestort tot losprijs voor Zijn uitverkoren Kerk (1 Petr. 1 : 18). Ook zij hebben het leven verbeurd en verzondigd, en daarom is Christus naar het welbehagen des Vaders in de volheid des tijds op deze aarde gekomen om Zijn leven af te leggen en Zijn bloed te storten tot verzoening van hun zonde. Dat bloed heeft alleen waarde voor God. Dit bloed is de enige losprijs dat de schuld van Zijn Kerk heeft betaald. Dat bloed is het enige middel waardoor God de Vader, als Handhaver van het Goddelijk recht Zijn Kerk zal verschonen, en anders niet. Dat bloed wordt dan ook door de Schrift genoemd het dierbaar bloed van Christus (1 Petr. 1 : 19). Hoe dierbaar was het bloed van het paaslam voor de Israëlieten in Egypte, hetwelk hun tijdelijk leven verschoonde. Doch het bloed van het grote Paaslam, Christus, verlost van de eeuwige dood! Hoe dierbaar wordt het bloed van Christus voor een zondaar, die zich schuldig leert kennen, en met het vonnis des doods instemt. Niets is voor een zondaar meer verborgen dan Christus en de waarde van Zijn bloed en gerechtigheid.

Een ieder die iets van dit dierbaar bloed gelovig ontdekt mag krijgen, heeft al reeds aanvankelijk geleerd dat er geen betaling mogelijk is door eigengerechtigheid en het verrichten van godsdienstplichten.

Indroevig is hetgeen we de laatste tijd weer opnieuw kunnen vernemen van sommige dwaalleraars, die smalend spreken van deze leer als 'de bloedtheologie'.

Zij achten dit bloed niet dierbaar, maar verachten het, en kunnen met hun eigen werk wel zalig worden. Deze arme blinde leidslieden loochenen de leer van de verzoening door voldoening. We lezen echter niet in Gods Woord dat er onder de Israëlieten geweest zijn, die Gods bevel niet hebben opgevolgd om bloed te strijken op de zijposten en bovendorpel van de deuren van hun huizen. Een bewijs dat zij allen overtuigd waren van de noodzakelijkheid er van, en dat Gods Woord waarheid was: "Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan".

Doch thans durft men dit openlijk tegen te staan en anderen daarin voor te gaan. Indien zij volharden in het kwaad en Christus dierbaar bloed blijven verachten, zo zal de verderfengel ook hen niet voorbij gaan! Doch dit geldt ook voor een ieder die onder de leer van Gods Woord verkeert, en aan wie dat dierbaar bloed van Christus niet aan de zijposten van hun hart en geweten is bestreken. Indien wij Christus' bloed niet hebben dan hebben we ook Christus niet, en zijn we geen nieuw schepsel. We zijn dan nog in Adam verdoemelijk voor God, en elk ogenblik in gevaar dat de verderfengel ons leven zal afsnijden. Wanneer de nacht des doods voor ons is aangebroken, en de Heere komt om gericht te oefenen, en ziet het bloed niet, dan zal Hij ons niet voorbijgaan, maar ons brengen in de plaats van eeuwig ach en wee! Wat is dan de mens buiten Christus nameloos

Meditatie vervolg

arm. De ogen des Heeren doorlopen de ganse aarde, en Hij weet waar degenen wonen, die gerekend worden in Adam te zijn, alsook degenen die aangezien mogen worden in Christus. Gelijk de Heere in Egypteland zag waar het bloed van het lam niet bestreken was, zo ziet de Heere dus ook onder onze lezers voor wie dat bloed van Christus niet dierbaar is.

Vrienden, beeft en siddert, wanneer u nog leeft voor eigen rekening. Houdt u niet op de been met wat godsdienst, en sust uzelf niet in slaap. De Egyptenaren hebben gezien dat de Israëlieten het bloed op de zij posten en bovendorpel van de huizen bestreken, en zullen ongetwijfeld hen hebben uitgelachen. Zij zijn ondanks de prediking die hiervan uit is gegaan, rustig naar bed gegaan om te slapen, want we lezen in vers 30 dat Farao en al de Eg5T)tenaren bij nacht opstonden! Zo kunt u ondanks de prediking van de noodzakelijkheid van Christus' bloed nog rustig slapen, doch indien dit zo blijft zal het een eeuwige nacht worden. Mocht de Heere er in mee komen, opdat de woorden: "Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan", u als doodschuldige zondaars uit zal drijven tot de Heere om genade. Hoe nodig is het dan toch om door God aangezien te worden in Christus, waarvan al Gods ware volk met David instemt: "O God, ons Schild, zie en aanschouw het aangezicht Uws Gezalfden" (Ps. 84 : 10). We hopen daar nog nader op in te gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen