Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

God vertroost in verdrukking (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

God vertroost in verdrukking (3)

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Meditatie

Die ons vertroost in al onze verdrukking

2 Kor 1: 4a

Geliefde lezer,

De weg naar de hemel is voor degenen die daarop wandelen een weg van verdrukking, waarop geleerd wordt dat het zaligworden een nauwelijks zaligworden is (1 Petr. 4 : 18). Het woord 'nauwelijks' wil hier zeggen, dat het gepaard gaat met vele verdrukkingen, benauwdheden en vervolgingen, waardoor de weg naar Sion een nauwe weg wordt genoemd (Matth. 7 : 14). Toch zijn deze verdrukkingen niet gegeven om hen ongelukkig te maken, maar juist gelukkig! Elifaz zegt daarvan tot Job: Zie, gelukzalig is de mens, denwelken God straft; daarom verwerpt de kastijding des Almachtigen niet (Job 5 : 17). In de ogen van een werelds mens zijn diegenen gelukkig die geen kruis en druk hebben. Echter in de ogen des Heeren zijn Zijn verdrukte zonen en dochters gelukzalig. Christus, de Leidsman van de verdrukte wandelaars naar Sion handelt altijd wijs met hen. Ik weet, dat degenen die verdrukt worden zich niet gelukkig voelen, maar ellendig en neergebogen, tenzij Christus Zich aan hen openbaart, en zij op Hem mogen leunen en steunen.

Een kruis zonder Christus te hebben is mogelijk, maar het hebben van Christus zonder kruis is onmogelijk (Joh. 16 : 33).

Zonder een geheiligd kruis zal men nooit de kroon der zaligheid verkrijgen. Die de grootste genade ontvangen, worden het zwaarst verdrukt. Die veel de zoetheid van Christus mag ontvangen, zal geen vreemdeling blijven van druk, smaad en hoon. Wanneer de Heere de roede gebruikt om Zijn volk te kastijden, kleeft er ook altijd honing aan. Zie, zo vertroost de Heere Zijn bedrukt erfdeel, zodat zij bij tijden hun hoofd uit de gebreken mogen opheffen. Indien Christus hun hoofd opheft, dan is het kruis wel hetzelfde kruis gebleven, echter dragen zij het kruis anders, en wel vrolijk achter de grote Kruisdrager.

Vrienden, u zult u vervolgens afvragen waarom degenen die een geheiligd kruis opgelegd krijgen gelukkig zijn. Wel, omdat zij met hun kruis ook Christus erbij hebben! Zie, daarom krijgt Paulus' woord waarde voor kruisdragers: Die ons vertroost in al onze verdrukking. Verdrukkingen zijn de gezegende middelen in Zijn handen om Zijn wijs beleid uit te voeren en Zijn heerlijk doel te verkrijgen.

Het beoogde doel is de verheerlijking van Zijn Naam en om hun ziel gelukzalig te maken. Gelijk de duif van Noach naar de ark terugvloog, zo neemt een verdrukte ziel in nood en smart de toevlucht tot Christus. De verloren zoon kwam tot zichzelf door middel van het inleven van zijn gebrek, en riep uit: Ik zal opstaan en tot mijn vader gaan (Luk. 15 : 18), en zo wil de Heere Zijn zonen zegenen met geestelijk gebrek opdat zij zullen hongeren naar Zijn gerechtigheid (Matth. 5 : 6).

Verder acht de Heere de verdrukkingen nodig om de geestelijke wandelaars te spenen aan de wereld, om hen van zichzelf en anderen te leren afzien, en om hen meer en meer aan Christus gelijkvormig te maken. Dit mocht Paulus, zelf een van deze geestelijke wandelaars op weg naar het hemelse Sion persoonlijk ondervinden, en wist tevens dat dit ook het geval was met Gods volk te Korinthe. Daarom kon hij ook met vrijmoedigheid schrijven: Die ons vertroost in al onze verdrukking.

Ziet u, hij zegt ons en onze verdrukking.

Hij sloot zichzelf er bij in. Hij en de gelovigen te Korinthe behoorden allen tot de strijdende Kerk, het uitvaagsel der wereld en aller afschrapsel (1 Kor. 4 : 13), een sekte die overal tegengesproken wordt (Hand. 28 : 22), verachte fakkels (Job 12 : 5), beroerders van Israël (1 Kon. 18 : 17), en voorwerpen van spot (Klaagl. 3:14). Indien Paulus zelf vreemdeling was geweest van deze verdrukkingen, dan had hij de verdrukte leden van Christus' Kerk te Korinthe niet kunnen aanvoelen en begrijpen, noch hen kunnen voorzien van troostelijke woorden en versterkende adviezen. Daarom was het voor hen zeer tot versterking dat Paulus een metgezel was in hun ellende en hij hen in al hun verdrukking verstaan kon. Wanneer wij het aandurven om aan iemand onze nood te vertellen, dan kunnen we al snel be-merken of deze hetzelfde heeft ondervonden of niet, of dat iemand probeert te luisteren en helpt mee te denken. Iemand die bijvoorbeeld een gezin met kinderen heeft, kan moeilijk aanvoelen wat het voor echtparen inhoudt die kinderloos zijn. Iemand die altijd sterk en gezond is, kan degene die zwak van lichaam en geest is moeilijk begrijpen. Ellendiger is het wanneer men in plaats van begrip te tonen, verkeerde conclusies trekt, zoals dat zij zich aanstellen, te veel aandacht willen hebben of te lui zijn, en daarom hard moeten worden aangepakt. Zo geldt dit ook ten opzichte van de verdrukking van de geestelijke wandelaars. Iemand die van de geestelijke strijd een vreemdeling is, kan nooit recht aanvoelen wat deze strijd voor hen inhoudt. Men maakt dan verkeerde conclusies uit onbegrip of zelfs uit jaloezie, en spreekt daarom een hard oordeel uit. Men zegt dan dat zij de godsdienst te zwaar opvatten, of nog erger dat de verdrukkingen bewijzen zijn van grove zonden te hebben bedreven, zoals Job door zijn drie vrienden beschuldigd werd. Echter zijn dezulken slechte raadgevers, omdat zij deze ellendigen niet wijzen op de balsem in Gilead en de Heelmeester aldaar (Jer. 8 : 22). Nee, dan was Paulus een andere raadgever, ja, een goede raadgever! Hij maakt geen verkeerde conclusies, maar wijst de verdrukten aan waar de ware troost alleen te vinden is. Echter blijkt het duidelijk dat Paulus van zichzelf afwees, omdat hij hen zelf ook geen troost kon geven. Daarom schrijft hij in ons teksthoofdstuk over de enige Bron van alle vertroostingen: Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, de Vader der barmhartigheden, en de God aller vertroostingen. Die ons vertroost in al onze verdrukking (3, 4).

Wat een zielsbevindelijke kennis had Paulus toch van de drie Goddelijke Personen ontvangen! Hij wijst hen er op dat God de Vader, de Fontein van alle barmhartigheden en vertroostingen is. Daarmee geeft hij te kennen dat de Vader van Christus, hun Verbondsgod en hun Vader in Christus is. En de vertroostingen die zij van Hem door Christus hadden, waren hun geschonken uit vrije genade. Vrienden, wat een troost is dat voor ver­

drukten, voor door onweer voortgedrevenen en ongetroosten, dat de eeuwige Verbondsgod Zelf voor vertroosting heeft gezorgd. Daarom prees Paulus God de

Meditatie vervolg

Vader voor de vertroostingen die zij hadden ontvangen door Christus, de Vertroosting van Israël, en door de Heilige Geest, de Trooster Die hen vertroost door het heilig evangelie. Al kende Paulus dezelfde geestelijke strijd als de verdrukte Kerk te Korinthe, nochtans kon hij zichzelf en hen niet recht vertroosten.

O vrienden, daarom wijst hij als een rechtgeaard leraar van zichzelf af, en wijst hen op God de Vader Die Zelf voor het grote Middel van vertroosting heeft gezorgd. Wie anders is dit dan Christus de medelijdende Hogepriester? O, wat heeft het die dierbare Heere gekost om de vertroostingen voor Zijn ellendigen te verwerven!

Volk des Heeren, weet toch dat elke vertroosting die u ontvangt in uw verdrukking gekocht is door Zijn dierbaar hartenbloed. Zie niet op uw kruis en druk, maar op uw Jezus, den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs (Hebr. 12:2).

Hij heeft om de vreugde, die Hem was voorgesteld voor u het kruis verdragen en de schande veracht. We wensen u toe, dat de Heere uw harten richt tot de liefde Gods en tot de lijdzaamheid van Christus (2 Thess. 3 : 5). Zo vertroost een Drie-enig God de geestelijke wandelaars in al hun verdrukking. Werkelijk, Hij is het Die ons vertroost in al onze verdrukking!

Lezers, in hoeverre mogen we hier kennis van hebben? Een ieder heeft verdrukking op aarde. Ach, kon ik u recht jaloers maken op Christus, Die voor Zijn volk de Schutsheer, de enige Steun en Toeverlaat is. Weet, dat u verdrukkingen ondervindt om uw zonde wil. Mocht u door genade leren onderworpen te zijn aan Gods beschikking. Twist niet met de Heere over uw verdrukkingen, maar vraag of Hij hen als middelen wil gebruiken tot uw eeuwig zielenheil. We zullen nu niet verder schrijven, maar begeren dat Christus deze woorden wil doen inslaan in uw hart, als een nagel in een vaste plaats.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 augustus 2000

De Wachter Sions | 8 Pagina's

God vertroost in verdrukking (3)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 24 augustus 2000

De Wachter Sions | 8 Pagina's