Uit de Bron (54b)

Door de Schelfzee

”En de Egyptenaars zullen weten, dat Ik de HEERE ben, wanneer Ik verheerlijkt zal worden aan Farao, aan zijn wagens en aan zijn ruiters.”

”Alzo verloste de HEERE Israël aan dien dag uit de hand der Egyptenaars; en Israël zag de Eg5rptenaars dood aan de oever der zee, " lezen we in Gods Woord.

Die vorst Faro's legermacht In de Schelfzee t' onder bracht; Want Zijn gunst, alom verspreid, zal bestaan in eeuwigheid. (Ps. 136:15)

Hoe duidelijk zien we in deze geschiedenis dat alle vijanden van de Heere het eens van Hem zullen moeten verliezen. Hij zal hen eens voor Zijn aangezicht voor eeuwig wegdoen. Maar voor Zijn kinderen zal Hij blijven zorgen en hen eens opnemen in de eeuwige heerlijkheid.

In de ondergang van de eerste wereld, in de verwoesting van Sodom en Gomorra en in de vernietiging van Farao's leger laat de Heere ons zien Wie Hij is voor Zijn vrienden, maar ook voor Zijn vijanden.

Zijn wij door genade al een vriend van de Heere geworden? Kunnen wij zingen:

Gij, Gij zult vreselijke dingen Ons, in gerechtigheid, Doen horen, en ons blij doen zingen Van 't heil, voor ons bereid. (Ps. 65:3)

Laten we niet vergeten, dat ook wij door de Rode Zee zijn doorgegaan. Luister maar naar wat het Doopformulier ons zegt in het gebed: "Gij, Die de verstokte Farao met al zijn volk in de Rode Zee verdronken hebt, en Uw volk Israël droogvoets daardoor geleid, door hetwelk de doop beduid werd.”

Door de doorgang in de Rode Zee wordt dus de doop afgebeeld.

Toen wij gedoopt werden, stelde de Heere ons apart en scheidde ons af van de Eg5rptenaars, dat wil zeggen van hen die geen rekening houden met de Heere en Zijn dienst. Hij bracht ons al jong in de kerk en gaf ons Zijn Woord.

Door dat Woord wijst Hij ons de weg der zaligheid. Laten we dat grote voorrecht niet vergeten en de Heere vragen of al Zijn bemoeienissen ons tot bekering mogen leiden, opdat wij niet met de Egyptenaars voor eeuwig moeten omkomen.

Groot was de blijdschap van de Israëlieten, dat ze aan Farao's vervolging ontsnapt waren. Hoe wonderlijk had de Heere gered.

Zij zongen tot eer van de Heere liederen en geloofden in Mozes, Zijn knecht. De mannen zongen eerst en de vrouwen onder leiding van Mirjam, de zuster van Mozes en Aaron, vielen in met een tegenzang, terwijl trommel en fluit bespeeld werden.

De Heere had grote wonderen gedaan. Hem kwam alle lof en dank toe.

God baande door de woeste baren En brede stromen ons een pad; daar rees Zijn lof op stem en snaren, Nadat Hij ons beveiligd had. Hij zal eeuw uit eeuw in regeren; Zijn oog bewaakt het heidendom; Hij zal d' afvalligen verneêren; Hij keert hun trots' ontwerpen om. (Ps. 66:3)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen