Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De excommunicatie bij Torwood (vervolg)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De excommunicatie bij Torwood (vervolg)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De eerste keer duurde Karels regering maar kort. Maar in 1660 kwam hij definitief aan de macht. Tot 1685 heeft hij het land doen zuchten onder de vervolgingen.

Hij had gezworen het protestantisme, de religie die hij in zijn hart haatte te handhaven en tot op de letter te houden, maar het duurde niet lang of hij begon de covenanters te onderdrukken. Met een bijna feilloos instinct wist hij voor bestuurszaken mannen uit te kiezen die met een dodelijke haat begiftigd waren tegen het protestantisme. Hij maakte een verbond met de Franse koning Lodewijk XIV en beloofde hem rooms-katholiek te worden. Zijn levenswandel kenmerkte zich door een grote lichtzinnigheid en een gro*^ bandeloosheid.

(Vervolg op blz. 173)

(Vervolg 'De excommunicatie bij Tonuood’)

In 1680 werd hem bij Torwood het oordeel over zijn daden aangezegd door een vervolgde predikant. Hij werd op de hoogte gesteld van het vonnis, uitgesproken over zijn verbondsbreking; over de hoererij waarin hij vele buitenechtelijke kinderen gewonnen had en over andere schandelijke zaken.

Karels excommunicatie

Het waren ronde, sobere woorden waarmee Karel geëxcommuniceerd werd. Cargill zei: 'Ik, een dienaar van Jezus Christus, autoriteit en macht ontvangen hebbend van Hem, excommuniceer en werp in Zijn Naam en Zijn Geest uit de ware Kerk en geef over aan de Satan: Karel II, koning enz. En dat omwille van de volgende goddeloosheden:

1. Vanwege zijn grote verachting van God, in aanmerking genomen dat, nadat hij beleden had zijn eigen zonde, en zijns vaders zonden, evenals zijn moeders afgodendienst, waarbij hij zich plechtig verbonden had tegen hen, in de declaratie van Dumfernline, de 16e augustus 1650; dat hij niettegenstaande dit alles, zoals hij ook openlijk zelf erkend heeft, verder gegaan is dan allen die voor hem geweest zijn.

2. Vanwege het grote onrecht, dat hij, nadat hij op z'n minst tweemaal plechtig het Covenant ondertekend had, het nochtans onbeschaamd verworpen heeft, het heeft verstoten en bevolen het door de handen van de beul te verbranden.

3. Omdat hij herroepen heeft al de wetten betreffende de handhaving van de godsdienst, en de Reformatie, beoogd in dat Covenant; waarbij hij acten vervaardigde om het tegendeel te bewerken. En zo is hij ook nog steeds arbeidende om het rooms-katholicisme in deze landen ingang te doen vinden.

4. Omdat hij de legers bevolen heeft om Gods volk te vernietigen, terwijl dat voor zijn gerechtvaardigde verdediging stond, en opkwam voor zijn privileges en rechten, tegen de tirannie en de verdrukking en ongerechtigheden van mensen. En vanwege het bloed dat hij vergoten heeft op de velden en op de schavotten en zeeën, van het volk van God met betrekking tot de godsdienst en de gerechtigheid (hoewel het bereid was hem in alle zaken gehoorzaam te zijn, als hij geregeerd en geheerst had volgens zijn eed), meer dan alle koningen van Schotland die voor hem geweest zijn.

5. Omdat hij steeds een vijand geweest is en een vervolger van de ware protestanten; een begunstiger en helper van de papisten, zowel thuis als in het buitenland, en hij heeft met het uiterste van zijn macht de verplichte uitvoering van de wetten tegen hen verhinderd.

Tenslotte: Om alle andere zaken voorbij te gaan, zijn grote en verschrikkelijke onreinheid van hoererij en bloedschande, zijn dronkenschap, zijn huichelen tegen God en de mensen, en zijn verbreken van beloften.'

Het einde van Karel II

Cargill had destijds in zijn verdediging van de excommunicatie opgeroepen om te letten op het einde van Karel II.

In februari 1685 werd de koning ziek. Geen gewone ziekte. Toch duurde het nog enige dagen voor hij stierf In die tijd sprak hij geen woord over zijn vrouw, de koningin, wel riep hij op om de actrice waarmee hij toen in overspel leefde te onderhouden. Kort voor zijn dood liet hij de roomse priester Huddleson roepen. Deze paste de laatste sacramenten toe. En Karel stierf

Het gerucht dat hij vergiftigd was, en dus geen natuurlijke dood gestorven was, ging al spoedig rond. Enige artsen zouden daarom het lijk hebben willen onderzoeken, maar toen ze kwamen bleek dat de gehele maag al verwijderd was. In het lichaam vonden ze vreemde zwarte vlekken.

Een rooms chirurg sprak onomwonden uit dat Karel vergiftigd was. Hij had beter kunnen zwijgen, want niet lang daarna stierf hij zelf een onnatuurlijke dood. Cargill's woorden: 'Als deze mannen de gewone dood der mensen sterven, dan heeft God nooit door mij gesproken, ' werden in het sterven van koning Karel II bewaarheid.

Nakomelingen had Karel velen, maar geen van hen was een wettig kind. Hij werd daarom opgevolgd door de hertog van York, Jacobus VIL

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 januari 2003

De Wachter Sions | 8 Pagina's

De excommunicatie bij Torwood (vervolg)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 30 januari 2003

De Wachter Sions | 8 Pagina's