Noodzakelijk onderwijs om de wegen van de Goddelijke regering niet nieuwsgierig te onderzoeken maar ootmoedig te aanbidden (17)

Meditatie

Het is Gods eer een zaak te verbergen, maar de eer der koningen een zaak te doorgronden. Spr. 25:2

Geliefde lezer,

De wegen van de Goddelijke regering zijn hoog, diep, wijs en ondoorgrondelijk, en daarom zijn zij voor ons eindig en verduisterd verstand niet te bevatten. De Schriftuurlijke leer is dan ook geen begripsleer maar een geloofsleer. Zolang wij dit met ons menselijk inzicht proberen te verstaan, zullen we uitvinden dat het naar ons oordeel een lab5Tdnt en een duister geheel is. Wat zijn wij toch blind in 's hemels wegen, en grote dwazen om het licht van Gods Geest niet nodig te hebben. Niets ter wereld kan het zware en dikke voorhangsel voor Christus' genademiddelen wegschuiven dan Gods hand, en niets anders dan het ware geloof doet de God der middelen kennen tot zaligheid. Ach, werden we een blinde in onszelf, we zouden Jezus' bezoek nodig hebben, en op Zijn vraag: at wilt gij, dat Ik doen zal? , antwoorden: eere, dat ik ziende mag worden. Het gevolg zou zijn dat we Hem met verwondering zouden zien en vereren (Luk. 18:41-43).

We hebben reeds verschillende malen stilgestaan hoe de Heere de zwijgende genademiddelen sprekende maakt. Behalve de genademiddelen geldt dit ook van Christus, de Gód der middelen. We kunnen wel stellen dat Christus de meest verborgen Persoon is, omdat het dikke voorhangsel Hem verborgen houdt. Indien wij zo gezet zouden zijn om te weten waar Christus Zich bevindt, als de Amerikanen gezet zijn om te weten waar Osama Bin Laden en Saddam Hussein zich bevinden, er zou nog verwachting voor ons zijn. Och, dat we toch uit zuivere motieven Christus zouden zoeken, we zouden de grote rijkdom van Christus' woord gelovig verstaan: ant die Mij vindt, vindt het leven, en trekt een welgevallen van den HEERE (Spr. 8:35). Waarlijk, Christus is het Leven, en Hij is in ons oog het meeste waard van alles wat we bezitten. En toch moeten we met smart constateren dat die dierbare Heere het minst wordt benodigd en het meest wordt tegengestaan.

Vrienden, is Christus voor ons de meest dierbaarste en begeerlijkste zaak? Heeft de Heere u verwaardigd om Christus aan uw ziel te openbaren? Ook in dezen zijn onze tekstwoorden van toepassing: et is Gods eer een zaak te verbergen, maar de eer der koningen een zaak te doorgronden. Hoewel Christus door Zijn Woord Zich aan allen bekend maakt, vrezen we dat Hij voor de meeste lezers tot zaligheid verborgen en daarom niet beminnelijk is. De Heere heeft Zijn eigen eer op het oog als Hij Christus voor zondaars verbergt, omdat de verheerlijking van Zijn deugden boven hun zaligheid gaat. Velen kennen Christus wel uit kracht van opvoeding en onderzoek, maar weinigen tot hun zaligheid. Echter behoeft niemand onkundig van Christus te blijven, daar Hij ons allen toeroept: endt u naar Mij toe, wordt behouden alle gij einden der aarde; want Ik ben God en niemand meer (Jes. 45:22). Iedereen wordt uitgenodigd om tot Hem te komen en door Hem behouden te worden. Echter uw blindheid en vijandschap doen u niet tot Christus gaan, maar juist Hem tegenstaan. In plaats dat u de tijd neemt om tot uzelf te komen en zich tot Jezus te wenden, wendt u zich van Hem af en veracht Zijn vriendelijke nodiging. Ach, dat u zulk een rijke prediking voor arme zondaars toch niet blijft verachten! U zult uzelf in der eeuwigheid moeten aanklagen dat u op zulk een grote zaligheid geen acht hebt geslagen. Echter zijn er velen, die menen deel aan Christus te hebben, doch die zichzelf bedriegen. Laten we ons toch recht onderzoeken of wij Christus, Die wij belijden tot zaligheid kennen. Christus is dan pas alles voor ons geworden als wij niets zijn geworden; Christus is dan pas de Weg voor ons geworden als onze wegen in de dood uitliepen; Christus is dan pas de Waarheid voor ons geworden als wij door de verdoemelijke kracht van Gods waarheid gestorven zijn en aan Zijn zijde mochten vallen; Christus is dan pas voor ons het Leven geworden als wij onder alles de dood leerden schrijven. Zie, dan kunt u verzekerd zijn tot de geestelijke koningen te behoren waarvan de tekst zegt: aar de eer der koningen een zaak te doorgronden. TA] alleen mogen de lieflijke ruil in hun leven kennen. In hun eertijds kenden zij Christus niet, noch zagen enige waarde in Zijn gerechtigheid, bloed en voorbede. Doch door genade leerden zij alles schade en drek achten om Hem te mogen gewinnen, ook al moesten zij de gunst der wereld en de vriendschap van de vrome godsdienst verliezen.

Vrienden, onderzoekt u eens of Christus in waarheid Degene is Die Zich aan u geopenbaard heeft. Of Hij de sluier voor Zijn aangezicht heeft weggetrokken, zodat Hij Zich aan u vertoonde, en u Hem uit duizend anderen kende aan Zijn dierbare gelaat, aan Zijn beminnelijke stem, aan Zijn aangename geur, aan Zijn zoete gemeenschap; aan Zijn wijze leiding; en aan Zijn zachte vingeraanraking. Toch is de Heere ook vrij in het openbaren van Christus aan Zijn volk. Dit dient ook tot Gods eer als Christus de ene van Zijn volk vaker met een bezoek vereert dan de ander. Er is niets meer verborgen dan Christus! We kunnen wel stellen dat Christus Zich met Zijn sluier kan bedekken, zodat Zijn vriendelijk aangezicht voor een tijd niet wordt gezien. We weten dat Gods volk droevige uren beleeft als de dierbare Middelaar onder een sluier verborgen is, zodat als zij Hem zoeken, zij slechts een lege plaats vinden. Het is een goed teken als iemand een dokter voor zijn lichaam weinig behoeft te raadplegen, echter is het een slecht teken als iemand Christus, de Medicijnmeester voor zijn ziel niet nodig heeft. Het is een slecht teken als wij de Heere niet missen, want dan treuren wij ook niet over dat gemis en kunnen Hem aan Zijn plaats laten. Hoe meer de zielenkwalen worden gevoeld, hoe meer dit ons tot Christus uitdrijft om middelen tot genezing van Hem af te smeken. Christus, de Barmhartige Samaritaan kan Zijn ontfermende liefde alleen aan zielenkranken betonen, gelijk die Samaritaan in de gelijkenis van de halfdode en naaktuitgeklede man, door olie in hun wonden te gieten en hen in de herberg te laten verzorgen (Luk. 11:33, 34).

Meditatie vervolg

Weet dat degenen die veel van Christus genieten, ook bedeeld worden met Zijn kruis. Veel mag u van Hem hebben, maar neem dan ook blijmoedig Zijn kruis op u. In dit leven kunnen Christus en Zijn kruis niet gescheiden worden. Het kruis dat de Heere op uw schouders heeft gelegd kan ondraaglijk zwaar voor u zijn, doch als Hij u bezoekt en Zijn sterke schouders onder u en uw kruis zet, dan is uw kruis zo licht als een veer. Weet, dat als u straks aan de deur van de hemel mag komen het kruis dan pas van u wordt afgenomen, daar er in de hemel geen plaats is voor kruisen. Hier op aarde worden veel tranen gestort, veel zuchten geuit, veel zorgen gevoeld, als bewijzen dat het hier het land der rust niet is.

Doch daar in de hemelse gewesten zult u eeuwig verlost worden van alles wat u hier te neerdrukt. Juist wil de Heere Zijn bedrukte erfdeel verkwikken, en ondervinden zij dat Zijn zoete tegenwoordigheid de bitterheid van de verdrukking wegneemt. Zij mogen in het dragen van hun kruis dikwijls ingeleid worden in Christus' binnenkamer, waar hun ziel zo lieflijk omhelsd wordt, dat zij buitengewoon verzekerd worden met gevoelige invloeden des Geestes, en zij de Heere danken voor het opgelegde kruis. We lezen van Hiskia: ij hebt mijn ziel lieflijk omhelsd. Heere, bij deze dingen leeft men en in dit alles is het leven van mijn geest (Jes. 38:16, 17). Christus zal u door druk en kruis wel leren om niet het leven in gevoel en genietingen te vinden, maar te leven door gelóóf

Nog het volgende tot onderwijs. Indien u uw zaligheid opmaakt uit gevoelige versterkingen, dan laat u Christus aan Zijn plaats en maakt van uw genietingen uw Christus. Lere de Heere ons af om onze staat te beoordelen naar de gesteldheid van onze ziel, maar lere Hij ons om alleen op Hem te hopen. Kunnen we met Job zeggen: ie, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen"? (Job 13:15). Zie, dat is op Christus hopen tegen hoop, ook al wandelen we in duisternis. Vrienden, schat Christus toch niet gering, daar Hij alles is.

Tenslotte, laten degenen die Hem liefliebben hun harten verenigen om Hem meer te benodigen dan zij tot nu toe gedaan hebben, en smeken om meer liefde van Hem te genieten, meer gemeenschap te beoefenen, en meer kennis te ontvangen. Weet, dat als u straks bij Hem mag zijn u altijd Christus' aangezicht mag zien, omdat dan de sluier voor Zijn lieflijk gelaat geheel afgevallen is. Wat zal de eeuwige en dierbare gemeenschap met de Drie-enige God toch tot onuitsprekelijke verkwikking voor de ziel zijn!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen