Bijbelse geschiedenis

Vluchtend naar de veilige vrijstad

22. Voor wie waren de vrijsteden?

We hebben gehoord dat er in Israël zes vrijsteden waren. Maar voor wie waren die vrijsteden? Er staat in de Bijbel: iezelve zes steden zullen voor de kinderen Israëls en voor den vreemdeling en den bijwoner in het midden van hen, tot een toevlucht zijn, opdat daarheen vliede wie een ziel onvoorziens slaat (Numeri 35:15).

Hieruit blijkt dat niet alleen Israëlieten, maar ook vreemdelingen en bijwoners van het asielrecht (het vluchten naar een vrijstad) gebruik mochten maken.

Wanneer Salomo de tempel inwijdt, bidt hij: lle gebed, alle smeking, die van enig mens, van al Uw volk Israël geschieden zal, als zij erkennen een ieder de plaag zijns harten (..), hoor Gij dan in den hemel, de vaste plaats Uwer woning, en vergeef (1 Koningen 8:38).

De koning bidt of iedere Israëliet die met berouw de Heere om hulp smeekt, genade zal mogen ontvangen. Maar enkele verzen verder horen we Salomo zeggen: Zelfs ook aangaande den vreemde, die van Uw volk Israël niet zal zijn, maar uit verren lande om Uws Naams wil komen zal, (..) hoor Gij in den hemel, de vaste plaats Uwer woning, en doe naar alles waarom die vreemde tot U roepen zal (vers 41 e.v.). Uit verre landen zouden ook mensen naar de tempel te Jeruzalem komen.

Ook de vrijsteden waren er niet alleen voor de Israëlieten. Ze waren er ook voor de vreemdelingen en bijwoners.

Hierin kunnen we duidelijk een heenwijzing zien naar Galaten 3:28, waar we lezen: aarin is noch Jood noch Griek, daarin is noch dienstbare noch vrije, daarin is geen man en vrouw. want gij allen zijt een in Christus Jezus.

De apostel wijst in zijn zendbrieven erop hoe het onderscheid tussen Jood en heiden is weggevallen en dat de Heere Zijn Kerk zal toebrengen uit Jood en heiden. Hij verwijst hierbij naar de belofte van de Heere aan Abraham gedaan, toen Hij tot hem sprak: n u zullen al de volken gezegend worden (Galaten 3:8). Hoe duidelijk zagen de vrijsteden dus op de zaligheid in Christus voor Jood en heiden.

Maar al waren de zes vrijsteden voor Joden, vreemdelingen en bijwoners, toch wordt duidelijk omschreven wie er van die vrijsteden gebruik zouden maken.

We lezen in Numeri 35:12: n deze steden zullen u tot een toevlucht zijn voor den bloedwreker, opdat de doodslager niet sterve. En in de reeds genoemde tekst uit Numeri 35:15 lezen we in het laatste gedeelte: pdat daarheen vliede wie een ziel onvoorziens slaat. ”Onvoorziens” slaan, betekent: per ongeluk” iemand doden, niet met voorbedachten rade. Er is geen opzet in het spel. We spreken in dat geval van een niet-moedwillige doodslag. Wat betekende dat in de praktijk?

Dat allen die een niet-moedwillige doodslag op hun geweten hadden en daarom door de bloedwreker werden achtervolgd, zich moesten haasten naar de vrijstad. Voor hen was daar redding en vrijheid te vinden. Zij waren welkom in de vrijstad. Buiten de vrijstad was het voor hen een omkomen!

Dit beeld van de vrijstad komt overeen met de bekende geschiedenis uit Numeri 21. In dat hoofdstuk lezen we over vurige slangen die het volk beten. Op Gods bevel maakte Mozes een koperen slang. Die koperen slang was er voor het hele volk, voor jong en oud, voor groot en klein.

Maar wie maakten gebruik van de verhoogde slang? Er staat: n Mozes maakte een koperen slang en stelde ze op een stang; en het geschiedde als een slang iemand beet, zo zag hij de koperen slang aan en hij bleef levend (Numeri 21:9). Jullie lezen het: ij die gebeten waren en naar de koperen slang keken, werden genezen. Die verhoogde slang zag op Christus, zoals Hij Zelf heeft gezegd (Johannes 3:14 en 15).

Allen die de Heere Jezus nodig krijgen en tot Hem vluchten, zullen behouden worden. Het kijken van de gebeten Israëlieten naar de verhoogde slang en het bange vluchten van de doodslager naar de vrijstad zijn treffende beelden van hen die beseffen dat ze buiten Christus in groot gevaar verkeren. Dat besef verwekt een roepen en zuchten om behoudenis. Zulke zoekers zullen op Gods tijd ondervinden:

Hij is nabij de ziel, die tot Hem zucht; Hij troost het hart, dat schreiend tot hem vlucht. (Psalm 145:6)

(Volgende keer. 23. Een grote verandering in het leven van een houthakker)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen