Boekbespreking

R.M. McCheyne, Zo gij Zijn stem dan heden hoort..., korte stukjes en brieven, Den Hertog - Houten, 78 blz.; € 11, 50

Robert Murray McCheyne (1813-1843) behoort tot zulk een bijzondere categorie leraars van wie hun schriftelijke nalatenschap altijd te koop moet zijn. Deze leraar die niet oud geworden is, heeft als een heldere kaars geschenen en gewezen op Christus als het Licht der wereld. U mag van ons weten dat deze leraar met zijn geschriften een bijzondere plaats bij ons inneemt. Zijn preken zijn helder van stijl, zuiver naar Gods Woord, en gunnend van inhoud. Zijn brieven zijn bijzonder leerzaam en pastoraal gestempeld.

Dit geldt ook van het boekje dat we thans recenseren. Het is een bundeling van een aantal treffende stukjes en gedichten die ook voorkomen in Het leven en de nagelaten geschriften van Robert Murray McCheyne. Onze ambtsbroeder, ds. M. Krijgsman heeft een gedeelte uit bovengenoemd boek in 1993 opnieuw vertaald, en als een aparte uitgave laten verschijnen. Inmiddels is dit de vijfde druk, wat wel aangeeft dat er vraag is naar de geschriften van deze leraar. Uit zijn brieven en andere werken blijkt duidelijk dat deze Schotse leraar te Dundee de kinderen een warm hart toedroeg.

(Vervolg op pag. 303)

(Vervolg 'Boekbespreking')

Hij begint zijn verklaring over Jesaja 40:11 met allereerst de kinderen aan te spreken: Geliefde kinderen, Jezus is de goede Herder.' Hij doet dit niet zonder reden, want hij geeft vervolgens te kennen hoe de Heere hem geroepen heeft met de woorden: eid Mijn lammeren. Daarop zegt hij: en ik antwoord Hem dagelijks deze woorden: Heere, weid mijn lammeren'. Ontroerend, als hij vervolgens schrijft te geloven dat de Heere sommigen onder de kinderen vergaderd had. Zelf kende hij zich niet als een goede herder, want hij schrijft in zijn brief aan Alexander Thain: Leer tevens dat predikanten voor de lammeren moeten zorgen. Predikt het Evangelie aan alle creaturen. Bidt ook voor mij of ik hiertoe in staat gesteld mocht worden, dat ik een beter mens en een getrouwere herder van oud en jong mocht worden gemaakt, tot we elkaar in de heerlijkheid terugzien.' In diezelfde brief geeft hij aan dat hij geen man was die snel iemand de handen oplegde, want hij schrijft aan Alexander Thain over zijn zieke broertje, die hij tweemaal op zijn sterfbed had bezocht: Ik vertrouw erop en geloof zeker dat het een bekeerde jongen was. Je weet dat het lang duurt voordat ik tot deze overtuiging kom, en dat ik er niet graag over spreek als ik er geen goed bewijs voor heb, maar hier denk ik dat God ons niet in het onzekere heeft gelaten.' We zijn geneigd om meer te citeren, maar laat het voldoende zijn om te weten dat we dit boekje zeer aanbevelen. We hopen dat kinderen erdoor getrokken, en dat ouderen door genade een kind mogen worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen