Bijbelse geschiedenis

Vluchtend naar de veilige vrijstad 43.

13. Waarheen gaat onze reis? (slot)

We zijn aan het eind gekomen met de vertellingen over de vrijsteden. De vrijsteden wezen op de Heere Jezus, zoals we zagen. Laten we in het kort drie dingen herhalen.

1. We lazen dat de vrijstad een toevlucht was voor mensen die zagen dat ze in levensgevaar verkeerden. Voor mensen, die achtervolgd werden door de bloedwreker. De grote vraag is of wij ook zien dat we in levensgevaar verkeren!

Weten jullie nog wat het begin was? Juist, een houthakker had met zijn bijl een mens gedood. Onverwachts was de dood gekomen en toen was het met het rustige leven van de houthakker gebeurd. Hij werd bedreigd door de bloedwreker en moest vrouw en kinderen vaarwel zeggen om zo spoedig mogelijk zich naar de vrijstad te begeven. Hij kwam in levensgevaar!

Vraag daarom aan de Heere of Hij Zijn Woord wil gebruiken om je blinde zielsogen te openen. Als dat gebeurt, wordt de rust opgezegd. Dan verlaat je stad Verderf, zoals Christen dat deed in het bekende boek van John Bunyan.

'k Zocht Hem in mijn bange dagen; 'k Bracht de nachten door met klagen; 'k Liet niet af mijn hand en oog Op te heffen naar omhoog (Ps. 77:1).

Zijn onze blinde zielsogen ook geopend voor het grote gevaar waarin wij van nature verkeren? Zien en gevoelen we onbekeerd en ongered te zijn? Als dat zo is, kunnen we met de dichter zeggen:

2. Het tweede waar we op wijzen is dat de doodslager iemand was die met smart en verdriet terugdacht aan wat er was gebeurd. Zoals je hebt vernomen, kreeg alleen de niet-moedwillige doodslager een plaats in de vrijstad. Voor hij werd toegelaten in de vrijstad, werd er een onderzoek ingesteld.

Met zo'n niet-moedwillige zondaar bedoelen we een berouwvolle zondaar. Iemand, die met waar berouw en droefheid om Jezus verlegen wordt. Ken jij die ware droefheid? Dat verlangen en uitzien? Het zijn mensen die met de tollenaar leren roepen: O God, wees mij, zondaar, genadig, En met de pink-sterlingen: Wat zullen wij doen? Zulke mensen krijgen uit genade een plaats in de ware Vrijstad, Jezus.

Denk eens aan Luther, Calvijn, Whitefield en Warburton, om maar enkele mensen te noemen. Wat hebben ze geroepen en gesmeekt om verlossing van hun zonden. Zij leerden in hun grote nood vluchten naar de Heere Jezus en werden door Hem verlost. Toen konden ze zingen:

Een stroom van ongerechtigheden Had d' overhand op mij; Maar ons weerspannig overtreden Verzoent en zuivert Gij (Ps. 65:2).

3. Gods kinderen verlangen naar het Vaderhuis. Als ze straks sterven, mogen ze voor eeuwig bij de Heere zijn.

Jullie hoorden dat door de dood van de hogepriester de banneling naar huis mocht terugkeren.

Zo heeft de Heere Jezus voor Zijn kinderen, die zich op aarde vreemdelingen voelen, een huis bereid in de hemelen.

Vraag of de Heere je door genade die belangrijke zaken, afgebeeld door de vrijstad, mag leren kennen. Gods kinderen zijn gelukkig. Zij leren op aarde de ware Vrijstad kennen en gaan door de tijd naar het eeuwige Vaderhuis en mogen weten:

Gij zult mij leiden door Uw raad, O God, mijn Heil, mijn Toeverlaat, En mij, hiertoe door U bereid, Opnemen in Uw heerlijkheid (Ps. 73:12).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen