De rijke man en de arme Lázarus

Meditatie

Maar Abraham zeide: ind, gedenk dat gij uw goed ontvangen hebt in uw leven, en Lázarus desgelijks het kwade; en nu wordt hij vertroost, en gij lijdt smarten. Lukas 16:25

Geliefde lezer, In de bekende gelijkenis van de rijke man en de arme Lázarus heeft de Heere Jezus de farizeeërs op hun beschimping een antwoord gegeven. Wij lezen immers in vers 14: En al deze dingen hoorden ook de farizeeën, die geldgierig waren, en zij beschimpten Hem.

De Heere Jezus is op deze aarde gekomen, niet om een aards koninkrijk op te richten, maar een hemels Koninkrijk. Hij heeft gepredikt dat we eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid moeten zoeken.

In deze gelijkenis worden een rijke en een arme tegenover elkaar gesteld. En er was een zeker rijk mens, en was gekleed met purper en zeer fijn lijnwaad, levende allen dag vrolijk en prachtig. En er was een zeker bedelaar, met name Lázarus, welke lag voor zijn poort, vol zweren.

De naam van de rijke man wordt door de Heere Jezus niet genoemd, de naam van de bedelaar wel. De rijke man mag dan achting en een naam in de wereld hebben, zijn naam was echter niet geschreven in het boek des levens. Er zijn er zoveel die een naam hebben in de wereld, maar die geestelijk arm zijn. De Heere Jezus heeft van deze man gezegd dat hij gekleed was met purper en zeer fijn lijnwaad, levende alle dag vrolijk en prachtig. Met die levenswijze heeft de Heere Jezus de farizeeërs op het oog. Voor hun staat voor de eeuwigheid maken zij zich geen zorgen. Zij behoren immers tot Abrahams zaad! Zij hebben een hemel hier en verwachten straks een hemel hiernamaals.

Er is in onze tijd genoeg van te zien: God wat en de wereld wat. We behoeven die rijke man niet buiten onszelf te zoeken. De gelijkenis die we voor ons hebben heeft ons, die onder de waarheid en belijdenis leven, genoeg te zeggen. Van nature zijn we gelijk die rijke man, levende alle dag vrolijk en prachtig. Maar de mens moet eens sterven en dan is het met dat vrolijk en prachtig leven afgelopen.

Deze gelijkenis spreekt ook over een zeker bedelaar die van aalmoezen in het leven moest blijven: ….en begeerde verzadigd te worden van de kruimkens die van de tafel des rijken vielen. Behalve dat zat hij ook nog onder de zweren. Kijk, zo'n leven is niet zo aantrekkelijk, vergeleken met dat van die rijke man.

Zoals we gezegd hebben, heeft de Heere Jezus een scherpe tegenstelling getekend. De Heere Jezus heeft ongetwijfeld niet alleen op uitwendige rijkdom en armoede gedoeld. Lázarus was door Gods Geest arm gemaakt. Zo'n bedelaar worden we alleen maar als we ons fijn lijnwaad verliezen, dan komen de boze zweren voor de dag. De rijke man had geen last van zulke zweren, die weet niets van geestelijke armoede af, daarom leeft hij alle dag vrolijk en prachtig.

Die door God als een arme Lázarus zijn gemaakt, kunnen zich niet meer beroemen Abrahams zaad te zijn. Met geen enkele belofte kunnen ze zich nog helpen, die staan nu overal buiten en gaan onbekeerd op de eeuwigheid aan. Die hebben tegen God gezondigd; dat zijn die boze zweren die zo smartelijk zijn. De door God ontdekte ziel gaat onder het gewicht van de eeuwigheid gebukt, want hij moet gaan sterven en alles achterlaten wat van hem is.

De rijke man verstaat dat niet, hij leeft alle dag vrolijk en prachtig, die weet van geen schuld, gemis en bekommeringen, die leeft zomaar voort met zijn godsdienst.

Maar zo'n arme Lázarus zal ook weten wat genade is; die genade wordt hem als een gans verlorene door God ontdekt. Toen hem dat fijn lijnwaad is ontvallen, heeft hij een ander gewaad nodig leren krijgen. Alleen door de mantel der gerechtigheid van Christus kan hij nog zalig worden. Voor zo'n arme bedelaar kan het alleen maar meevallen.

De gelijkenis wijst ons op het einde van deze twee mensen. De bedelaar stierf eerst, dat wordt ons vermeld in vers 22. Lázarus werd door de engelen gedragen in de schoot van Abraham. Het is wel opmerkelijk dat de Heere Jezus tegenover de vrome farizeeërs deze spreekwijze gebruikt heeft. De arme Lázarus in de schoot van Abraham, dit is nu het wáre zaad van Abraham, die genoemd wordt de vader der gelovigen. De rijke man als een kind van het natuurlijke zaad van Abraham in de hel. We lezen immers in vers 23: En de rijke stierf ook, en werd begraven. En als hij in de hel zijn ogen ophief, zijnde in de pijn, zag hij Abraham van verre, en Lázarus in zijn schoot. O, hoe aangrijpend, het eeuwig lijden in de hel wordt hier voorgesteld! Twee plaatsen zijn er na dit leven; dan is het lot voor eeuwig beslist! De arme bedelaar wordt nu vertroost; dat staat Gods kerk te wachten na een moeitevol leven.

De vraag wordt gedaan: ….en zend Lázarus, dat hij het uiterste zijns vingers in het water dope, en verkoele mijn tong; want ik lijd smarten in deze vlam. Maar dan is het antwoord: …..tussen ons en ulieden is een grote kloof gevestigd, zodat degenen die vanhier tot u willen overgaan, niet zouden kunnen, noch ook die daar zijn, vandaar tot ons overkomen. Vervolgens wordt er nog een vraag gesteld: Ik bid u dan, vader, dat gij hem zendt tot mijns vaders huis.

Het antwoord heeft ons ook zoveel te zeggen. ….. Indien zij Mozes en de Profeten niet horen, zo zullen zij ook, al ware het dat er iemand uit de doden opstond, zich niet laten gezeggen. Hier zien we de doodstaat van de mens getekend. Mozes en de Profeten, Wet en Evangelie, het wordt ons van week tot week nog voorgehouden. De God aller genade mocht ons nog ontdekken, zodat ons fijn lijnwaad ons eens mocht ontvallen en we het kleed van Christus' borggerechtigheid nodig zouden leren krijgen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen