Bijbelse geschiedenis

Lot, de neef van Abraham

9. Op weg naar Kanaän

Abram verliet op Gods bevel Ur der Chaldeeën. Hij ging naar het land dat de Heere hem wijzen zou. De Bijbel vertelt ons welk land dat is.

We lezen: n zij togen (...) uit Ur der Chaldeeën, om te gaan naar het land Kanaän (Genesis 11:31).

Wat de Bijbel ons hier vertelt, wist Abram bij zijn vertrek en gedurende de hele reis niet. Dat hield de Heere voor hem en de anderen verborgen. Pas toen hij na een lange reis in Kanaän kwam, sprak de Heere: w zaad zal Ik dit land geven (Genesis 12:7).

Tijdens zijn reis vond er een onderbreking plaats. In de Bijbel staat: En zij kwamen tot Haran en woonden aldaar.

Haran lag net als Ur in Mesopotamië en was ongeveer 1000 km. van Ur verwijderd. Als we er vanuit gaan dat er zo'n 25 km. per dag werd afgelegd, kwam Abram zo'n veertig dagen na zijn vertrek uit Ur in Haran aan. In deze plaats ging Abram wonen, zegt de Bijbel. Waarom onderbrak Abram zijn reis? Dacht hij dat dit het land was dat God hem wijzen zou? Hoe lang is hij in die plaats gebleven? Een jaar? Of, zoals anderen beweren, vijf jaar? De Bijbel zwijgt erover.

Wel weten we dat Abrams vader in die plaats stierf, want de Bijbel zegt: n de dagen van Terah waren tweehonderd en vijf jaar; en Terah stierf te Haran (Genesis 11:32). Terah stierf in het jaar waarin de Heere Abram uit Ur der Chaldeeën had geroepen.

Calvijn ziet het als een beproeving voor Abram dat hij zijn vader, nadat hij niet lang geleden Ur had verlaten, door de dood moest verliezen. De kerkhervormer zegt dat zo ook de weg naar het hemelse Kanaän vaak een weg is van kruis en druk.

We weten uit de Bijbel nog iets van Haran. We lezen in Genesis 12:5: n Abram nam Sarai, zijn huisvrouw, en Lot, zijns broeders zoon, en al hun have die zij verworven hadden, en de zielen die zij verkregen hadden in Haran; en zij togen uit om te gaan naar het land Kanaän.

Er staat dus dat zij ”have hadden verworven” en ”zielen hadden verkregen” in Haran. Wat wil dat allemaal zeggen? De kanttekening merkt bij het woord ”have” op: ”Dit zijn als eerstelingen van de beloofde zegen, die Abram en de zijnen ontvangen hebben in Haran. Het Hebreeuwse woord begrijpt in zich allerlei goederen, hetzij vee, of geld, en huisraad” (kanttekening 10).

En bij ”zielen” merkt de kanttekening op: ”Dat is, mensen van dienstbare staat, die hij veroverd had. En die voorts uit dezelve geboren waren. Want Abram had toen nog geen kinderen” (kanttekening 11).

Het wil zeggen dat de Heere Abram zegende met vee en goederen (have) en dat hij dienstknechten en dienstmaagden (zielen) in dienst nam. Waarschijnlijk waren dat gekochte of veroverde slaven. Dat was in die tijd een gewoon verschijnsel.

Er zijn ook uitleggers die menen dat we bij het woord ”zielen” moeten denken aan mensen die door Abram werden ingewonnen voor de dienst van de ware God. Abram zou voor hen als middel tot hun bekering zijn gebruikt.

Haran was een plaats waar dezelfde god als in Ur werd gediend, de god Nannar of Sin. De plaats lag aan een grote karavaanweg. Als je verder naar het oosten afboog, kwam je in Ninevé en als je naar het zuidwesten reisde, kwam je in Damascus en nog verder naar het zuiden in Salem (het latere Jeruzalem).

Van de eens zo grote plaats moet nu alleen een dorpje over zijn dat Harran heet.

Er zijn verklaarders die denken dat Abram in Haran opnieuw door de Heere is aangespoord om die plaats te verlaten. In dat verband merken zij op dat de Heere Zijn begonnen werk voortzet en Zijn kind nooit aan zichzelf overlaat. Hij blijft de goede Herder, Die Zijn schapen leidt. Hij is de trouwe Heere Die het goede werk dat Hij in iemand begint, ook zeker zal voleindigen.

Abram ging op Gods tijd Haran weer verlaten. Hier lag zijn eindbestemming niet. Nog een 700 km. zou er moeten worden afgelegd voordat hij in het voor hem en zijn nakomelingen bestemde Kanaän zou aankomen.

En hoe ging het met Lot? Bleef hij in Haran achter?

Laten we luisteren naar wat de Bijbel ons vertelt. Er staat in Genesis 12:4b en 5: n Abram was vijf en zeventig jaar oud, toen hij uit Haran ging. En Abram nam Sarai, zijn huisvrouw, en Lot, zijns broeders zoon, en al hun have die zij verworven hadden, en de zielen die zij verkregen hadden in Haran; en zij togen uit om te gaan naar het land Kanaän, en zij kwamen in het land Kanaän.

Jullie horen dat Abram de leidsman was. Toen hij Haran ging verlaten, nam hij niet alleen zijn vrouw Sarai, maar ook zijn neef Lot mee. Het staat er duidelijk: En Abram nam (...) Lot, zijns broeders zoon.

De Heere had in Ur der Chaldeeën tot Abram gesproken. En, zoals wordt aangenomen, was Abram het middel geweest dat ook Lot het in Ur niet meer kon uithouden. Hij ging met zijn oom mee naar het land dat de Heere hem wijzen zou.

Nu Abram Haran ging verlaten, wilde Lot in die plaats niet achterblijven. Abram was niet alleen zijn oom en pleegvader, maar ook zijn leidsman, zijn geestelijke vader, die hem de wegen des Heeren had bekendgemaakt. Lot keek hoog tegen Abram op en hij achtte hem uitnemender dan zichzelf.

Daarom staat er in de Bijbel: En Abram nam Lot. Alsof het een kleine jongen betrof, waartegen je kunt zeggen: ”Loop eens die kant op!” Laten we bedenken dat Lot een zelfstandige herdersvorst was. Iemand die net als Abram in Haran vooruit was gekomen. Ook hem had de Heere gezegend met goederen en dienstknechten. Maar Lot was Abram onderdanig. Abram nam zijn vrouw, maar ook zijn neef. Sarai ging mee en Lot ging ook mee.

Niet dat Lot iemand was die uit zichzelf altijd zo gewillig was en zich de wet door een ander zo gemakkelijk liet voorschrijven. Lot had ook een eigen wil. Maar hier in Haran luisterde hij naar Abram en eensgezind verlieten ze de plaats waar ze samen door God gezegend waren.

(D.V. volgende keer:10. Ook Lot vervolgt de reis)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen