De censuur gecensureerd

Actualiteit
Censuur. We kwamen het woord de laatste tijd nogal eens tegen in de krant. De premier bijvoorbeeld zou de koningin hebben geadviseerd een aantal zinsneden niet te gebruiken in haar kersttoespraak. Hoewel iedereen weet dat de premier verantwoordelijk wordt gehouden voor de uitspraken van de koningin en dat de premier daarom altijd overleg voert over haar toespraken, toch was het ineens nieuws. Waarom? ’Censuur’ is een vies woord geworden. Het is in strijd met de vrijheid van meningsuiting. Iedereen moet immers kunnen zeggen wat hij zelf wil? Daarin mag niemand worden tegengehouden. Dus het ’screenen’ (zuiveren) van een tekst voordat deze wordt gepubliceerd is tegenwoordig uit de boze.

Vervreemding
Het woord ’censuur’ werd ook gebruikt tijdens een discussie over een gemeentelijke website voor jongeren. De verantwoordelijk wethouder lanceerde een website waarop alle activiteiten van en voor jongeren een plaats moeten krijgen. De kerken zouden worden uitgenodigd hun activiteiten voor de jeugd hier ook een plekje te geven. Nu blijkt echter de site meer te zijn dan alleen een activiteitenagenda. Er wordt ook verslag gedaan van de activiteiten. Foto’s en filmpjes van allerlei feesten worden getoond. Dat een kerkenraad de activiteiten voor de jeugd hier niet tussen wil plaatsen, roept vervreemding op.
Op het jeugdforum van de site kunnen jongeren hun opmerkingen maken en vragen stellen. Daar wordt veel gebruik van gemaakt. Jongeren stellen hun vragen over geloof, horoscopen, muziek, (homo)seksualiteit etc.. Deze vragen worden beantwoord door leeftijdsgenoten. Je wrijft je ogen uit bij het lezen ervan. De meest onzinnige antwoorden en adviezen worden gegeven. Daarbij is bepaald geen sprake van algemeen beschaafd Nederlands. En zo voedt de jeugd elkaar op. Toen hier door de plaatselijke SGP-fractie de vinger bij werd gelegd, ontstond er rumoer. Wilde de SGP soms censuur toepassen? We leven niet meer in de tijd van Ot en Sien! Censuur is verboden. De jeugd moet zelf tot keuzes komen. Die mogen niet worden opgelegd. Dat is hopeloos ouderwets.

Vrijheid
Jongeren zijn op weg naar de volwassenheid. Ze zijn ook graag volwassen, omdat ze dan in alle vrijheid kunnen kiezen wat ze zelf willen. Althans, zo denken veel jongeren. Het is een van de meest begeerlijke dingen om helemaal vrij te zijn en nergens aan gebonden te zijn. Deze wens is al heel oud. Het was de wens van Adam en Eva in het paradijs om zich aan geen enkel gebod van God te binden, om zelf in alle vrijheid te beslissen en evenveel over goed en kwaad te weten als God zelf. Vanuit Gods Woord weten we dat sindsdien werkelijke vrijheid niet meer bestaat. De mens is geneigd tot het kwade. Dat geldt ook na ontvangen genade. Paulus zegt in Romeinen 7 : 21: Zo vind ik dan deze wet in mij: als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.

Tussen vrijheid en gebondenheid
Jongeren denken nogal eens dat vrijheid betekent dat er helemaal geen grenzen zijn, waaraan men zich moet houden. Dit beeld klopt niet met de werkelijkheid. Altijd zijn er grenzen, waar we als mensen rekening mee moeten houden. Vrijheid betekent het kiezen tussen verschillende mogelijkheden, waarbij rekening wordt gehouden met grenzen. Zo zijn we gebonden aan de eisen die de maatschappij stelt. Een jongere kan niet in vrijheid kiezen of hij naar school gaat. Hij is leerplichtig en moet zich aan de wet houden. Verder zijn we gebonden aan menselijke beperkingen. Pubers denken vaak dat ze alles kunnen. Ze zullen regelmatig ervaren dat dit niet zo is. Het kan pijnlijk zijn om tegen de eigen grenzen aan te lopen. Pubers moeten die grenzen ontdekken en leren accepteren. Ten slotte noemen we nog de gebondenheid aan het geweten. Het geweten is het innerlijk besef van goed en kwaad. De vorming van het geweten is dus van het grootste belang. Omdat hierover vorig jaar een artikelserie in dit blad heeft gestaan gaan we hier nu niet verder op in.

Oppositie
Een jongere moet zijn beperkingen nog ervaren en zal de grenzen uitproberen. De puberteit is bij uitstek de periode van het verzet. Dit protesterend gedrag wijst op de vorming van een eigen zelfstandige persoonlijkheid. De puber is met zichzelf bezig, met vallen en opstaan. Maar hij keert tot zichzelf in en er komt plaats voor een eigen opvatting. Deze periode is dus van grote waarde, hoewel weinig ouders dit zo zullen waarderen. Toch is het van groot belang dat juist in deze periode de kinderen gevormd worden. De ouders moeten onvermoeibaar het gesprek aangaan. Dat kan er soms heftig aan toe gaan, want de puber wijst alle argumenten van zijn ouders van de hand. Maar het kan ouders ook wel eens verwonderen als men hoort hoe hun kind deze (Bijbelse) argumenten enige tijd later zelf gebruikt in de gesprekken met zijn vrienden. Wees dus niet al te snel moedeloos, maar blijf in gesprek met uw kind! Denk aan de woorden uit Deuteronomium 6 : 6 en 7: En deze woorden die ik u heden gebied, zullen in uw hart zijn. En gij zult ze uw kinderen inscherpen en daarvan spreken, als gij in uw huis zit en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt en als gij opstaat.

Grenzeloos
Vanuit de Bijbel bezien is censuur dus noodzakelijk. Censuur heeft te maken met toezicht. Ouders moeten toezicht houden op hun kinderen totdat ze volwassen zijn. Ouders dienen hun kinderen goed te begeleiden in de keuzes die gemaakt moeten worden. Dat kunnen onze jongeren lang niet altijd zelf. En als het gaat om belangrijke (levens) vragen mogen we de weg niet door leeftijdsgenoten laten wijzen. We weten hoe groot de invloed van leeftijdsgenoten is op jongeren. De vriendenclub kan zo belangrijk worden dat de jongere zich niet meer onderscheiden wil en kan. Noch uiterlijk, noch innerlijk. En dan kan het gebeuren dat een jongere zich geheel afkeert van zijn ouders en kiest voor een eigen weg, zodat diegene het ouderlijk spoor geheel bijster raakt.

Er is zoveel nood in onze gezinnen. Laat ouders met grote zorgen niet schromen om hulp te zoeken bij deskundigen. Maar daarenboven wijzen we hen op de woorden uit Jakobus 1 : 5: En indien iemand van u wijsheid ontbreekt, dat hij ze van God begere, Die een iegelijk mildelijk geeft, en niet verwijt; en zij zal hem gegeven worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen