Guido de Brès – De Nederlandse Geloofsbelijdenis - 43 (artikel 37-1)

Van het laatste oordeel
We zijn toegekomen aan het laatste artikel van onze geloofsbelijdenis. Het gaat in artikel 37 ook over de laatste dingen. Het handelt over de wederkomst van Christus en over de dagvaarding van en het oordeel over alle mensen. Dit aangrijpende artikel is ook te zien als een hartenkreet van de martelarenkerk, die zich beroept op de hemelse Rechter om recht. De vervolgde vromen zal recht geschieden. Het artikel is daarom vertroostend van aard voor diegenen die omwille van het geloof vervolgd worden of onrecht wordt aangedaan.
Het is opmerkelijk dat Guido de Brès niet ingaat op het chiliasme, de leer van een duizendjarig vrederijk van God op aarde, hoewel het in zijn tijd juist speelde onder de wederdopers. De wederdopers namen de duizend jaar in Openbaringen 20 letterlijk in plaats van symbolisch, en verplaatsten het rijk van Christus van de hemel naar de aarde. De volgelingen van deze oude Joodse dwaalleer verwachten een vrederijk op aarde. Echter, tot aan Zijn wederkomst richt Christus Zijn Koninkrijk alleen op in de harten van Zijn volk en zegevieren Zijn gestorven kinderen met Hem in de hemel.

Het tijdstip van de wederkomst
Guido de Brès begint artikel 37 met iets te zeggen over het tijdstip waarop de wederkomst zal plaatsvinden. Dit tijdstip is voor alle schepselen onbekend. De engelen weten het dus ook niet. Zelfs Christus was als mens niet op de hoogte van dit tijdstip. Maar van dien dag en die ure weet niemand, noch de engelen die in den hemel zijn, noch de Zoon, dan de Vader. (Mark. 13:32). Deze onkundigheid van Christus in Zijn menselijke natuur maakt geen inbreuk op Zijn Goddelijke natuur, evenmin als het gegeven dat Hij als mens sterfelijk was.
Het tijdstip van de wederkomst is dus op geen enkele manier uit te rekenen. Alle voorspellingen, fantasieën en speculaties die er in het verleden gedaan zijn, bleken onjuist te zijn. Daar moeten we de lering uit trekken dat we altijd bereid moeten zijn. Daarom, zijt ook gij bereid; want in welke ure gij het niet meent, zal de Zoon des mensen komen (Matth. 24:44).
Guido de Brès zegt dus niets over het tijdstip, maar hij noemt wel een voorwaarde voor de wederkomst. Christus komt pas terug als het getal van de uitverkorenen vol is.
Hij komt als God de Vader de laatste uitverkorene getrokken heeft uit de macht der duisternis, en overgezet heeft in het Koninkrijk van den Zoon Zijner liefde (Kol. 1:13). God draagt de wereld omwille van de uitverkorenen. Zo is dus de wederkomst van Christus verbonden aan Gods eeuwig welbehagen. De wederkomst is de vervulling van een belofte. Het is de laatste trap van Christus’ verhoging.
Dan krijgt God ten volle de eer van al Zijn uitverkorenen. Dan krijgt de Kerk de volle zaligheid.

Lichamelijk en zienlijk
Guido de Brès schrijft dat Christus bij Zijn wederkomst lichamelijk en zichtbaar zal verschijnen, net als toen Hij opgevaren is.
Bij de hemelvaart is dit reeds voorzegd. Gij Galilese mannen, wat staat gij en ziet op naar den hemel? Deze Jezus, Die van u opgenomen is in den hemel, zal alzo komen, gelijkerwijs gij Hem naar den hemel hebt zien heenvaren (Hand. 1:11). Iedereen zal Hem zien verschijnen. Hij zal werkelijkheid zijn voor aller oog, tot verschrikking voor ieder die in de zonde leeft en tot vertroosting voor Zijn volk.
Calvijn schrijft er als volgt over: ’Hij zal in dezelfde lichamelijke gedaante uit de hemel afdalen als waarin men Hem naar de hemel heeft zien opvaren, en Zich aan alle mensen vertonen met de onuitsprekelijke majesteit van Zijn koninklijke heerschappij, met de glans van de onsterfelijkheid, met de ongemeten macht van Zijn Goddelijk wezen en met Zijn gevolg van engelen. Daarvandaan moeten wij Hem dan ook naar Zijn bevel als Verlosser verwachten op die dag waarop Hij de lammeren van de bokken, de uitverkorenen van de verworpenen zal scheiden. En dan zal er niemand zijn onder de levenden of de doden die zich aan Zijn oordeel zal kunnen onttrekken. Want tot in de verst gelegen hoeken van de wereld zal het geluid van de bazuin gehoord worden waarmee allen voor Zijn rechterstoel gedaagd zullen worden, zowel zij die op die dag nog in leven zullen zijn, als zij die door de dood tevoren reeds uit het gezelschap der levenden weggenomen zijn’ (Institutie 2.16.17).

Met grote heerlijkheid en majesteit
Christus zal komen op de wolken des hemels. Hij komt uit de hemel, gedragen door wolken die schitteren van de gloed die van Hem uitgaat. Hij komt om Zijn koningschap uit te roepen, om het Koninkrijk tot volle openbaring te brengen, om het gericht te voltrekken.
Guido de Brès schrijft dat Hij Zich dan een Rechter verklaart te zijn over levenden en doden. Christus openbaart Zich als de Rechter van hemel en aarde. Hij wordt de grote Rechter genoemd. Hij is daartoe door God verordineerd vanwege Zijn Middelaarsambt. En heeft ons geboden den volke te prediken, en te betuigen dat Hij is Degene Die van God verordineerd is tot een Rechter van levenden en doden (Hand. 10:42). Christus zal rechtspreken, zodat iedereen zal zien dat Hij waarlijk Gods Zoon is. Want ook de Vader oordeelt niemand, maar heeft al het oordeel den Zoon gegeven (Joh. 5:22).
Ds. Arnoldus Rotterdam schrijft (Sions roem en sterkte, blz. 534) dat Christus ook de Rechter is omdat dan de gelovigen ’des te vrijmoediger hun hoofden zullen opheffen uit de graven, ziende de Zaligmaker, in Welke zij op aarde, hoewel Hem niet ziende, geloofd en zich verheugd hebben. En alsdan zullen zij den Zoon des mensen zien komen in een wolk met grote kracht en heerlijkheid. Als nu deze dingen beginnen te geschieden, zo ziet omhoog en heft uw hoofden opwaarts, omdat uw verlossing nabij is (Luk. 21:27,28). Christus verschijnt als Rechter en Hij wordt daarbij gevolgd door Zijn dienaren. De engelen vergezellen Hem, niet alleen om Zijn bevelen uit te voeren, maar ook om Zijn luister te verhogen.

Om haar te zuiveren
Op de dag van Zijn wederkomst zullen de zon en de maan ophouden te schijnen.
De sterren zullen van de hemel vallen en de krachten der hemelen zullen bewogen worden (Matth. 24:29). Hemel, zee en aarde zullen beven en in vlammen opgaan. Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken die daarin zijn, zullen verbranden (2 Petr.3:10).
Christus’ wederkomst betekent echter niet de vernietiging van de wereld, maar de herschepping. De geschapen wereld gaat niet ten onder, maar wordt gelouterd, gereinigd door het oordeel heen. Guido de Brès zegt dan ook dat de oude wereld door het vuur gezuiverd zal worden. Ds. Arnoldus Rotterdam schrijft hierover: ’De gelijkenis schijnt genomen van de goudsmeden, die de metalen in een smeltkroes doen en door het vuur doen doorgaan. Gelijk nu dezen het goud en zilver niet vernietigen, maar alleen van haar schuim en vuiligheid zuiveren en een nieuwe schoonheid geven, evenzo zal het zijn in het laatste oordeel; dan zal het vuur hemel en aarde niet vernietigen, maar alleen een nieuwe schoonheid en gedaante geven’ (Sions roem en sterkte, blz. 533).
Het gaat dus niet om de vernietiging, maar om vernieuwing van het geschapene. Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont (2 Petr. 3:13).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen