Christelijke huishouding (1)

Ds. Petrus Wittewrongel gaat in zijn boek ’Christelijke huishouding’ in op het huwelijksleven. Gezien de problematiek die we om ons heen zien, lijkt het ons nuttig hier enige aandacht aan te besteden. We zullen zien dat ’trouwen’ een werkwoord is. Het is geen eenmalige gebeurtenis, maar man en vrouw moeten voortdurend investeren in het huwelijk. Anders bestaat de kans dat de liefde gaat verkouden en er verwijdering ontstaat. Maar aan het huwelijk gaat wel wat vooraf. Om die reden gaan we in deze bijdrage in op de keuze voor de levenspartner.

Het huwelijk is van nature iets moois
Ds. Wittewrongel wijst erop dat het een verkeerde gedachte is van sommigen dat degenen die in het huwelijk treden zich storten in een wereld vol zorg, een zee vol moeite en ongemakken. Het is niet zo dat het huwelijk te vergelijken is met een vervloekte grond die alleen maar distels en doornen voortbrengt.
Degenen die dat denken hebben geen weet van de bijzondere voordelen en vertroostingen die de Heere aan het huwelijk heeft verbonden en die in de ongehuwde staat niet te vinden zijn.
Maar het is dan wel erg belangrijk om de juiste keuze te maken. Want al het verdriet en bittere zorgen die de mens in het huwelijk kunnen overkomen, komen niet voort uit de natuur van het huwelijk. De oorzaak van allerlei narigheid komt hoofdzakelijk voort uit het feit dat de personen die getrouwd zijn niet goed bij elkaar passen, de karakters niet goed overeen komen of het hun aan wijsheid en welwillendheid ontbreekt om elkaar daarin wat tegemoet te komen. Om die reden moet de keus voor een levenspartner zeer zorgvuldig gedaan worden.

Trouwen is houden
Als we een huis willen kopen, bekijken we de gemakken en ongemakken en willen we weten wat voor buren er wonen. Als we personeel in dienst willen nemen, dan willen we van te voren weten wat de ervaring en de eigenschappen van die persoon zijn.
Ook willen we weten welke fouten er in het verleden gemaakt zijn en hoe iemand zich bij zijn laatste werkgever ontwikkeld heeft.
Welnu, zo stelt Wittewrongel, is er niet meer noodzaak om zo’n onderzoek in te stellen naar wat voor een wederhelft (!) u kiezen wilt? Het verstand moet hier het gevoel leiden. Immers, trouwen is houden. Dit in tegenstelling tot het feit dat men een huis van de hand kan doen en personeel kan ontslaan.
Zij die eens het ja-woord hebben uitgesproken, mogen elkaar nooit meer verlaten zolang zij leven. Wittewrongel noemt het een beklagenswaardige zaak als mensen in het kiezen van een levensgezel lichtvaardig en onbedachtzaam zijn, terwijl ze zeer kritisch zijn als ze wat kopen. Men let alleen op wat uiterlijkheden; het oog moet verzadigd worden.
Wittewrongel wijst erop dat dit nu precies de zonde van de eerste wereld was: dat zij de dochteren der mensen aanzagen dat zij schoon waren, en zij namen zich vrouwen uit allen die zij verkoren hadden (Gen. 6:2). Het is geen wonder dat degenen die zo lichtvaardig een echtgenoot kiezen, ook spoedig berouw hebben; dat de liefde zeer spoedig verdwijnt, omdat ze nooit echt geworteld is, zo concludeert Wittewrongel.

Schoonheid en rijkdom
Wittewrongel waarschuwt ervoor om alleen op uitwendige schoonheid te letten, alsof het gaat om de aankoop van een mooi schilderij, dat aan de wand wordt gehangen om gezien te worden. Hij ontkent niet dat schoonheid op zichzelf een bijzondere gave Gods is. Maar er zijn veel wormen die het sieraad van deze bloem doen vergaan. Zorgen die de mens bezetten, allerlei ziekten, de ouderdom kunnen onze schoonheid spoedig doen verwelken.
Als de liefde alleen daarop gebouwd wordt, dan vergaat die met de schoonheid en zijn de redenen van de wijze Salomo aller opmerking waardig. Hij zegt niet: ’Een schone vrouw is een gift van de HEERE’, maar: een verstandige vrouw is van de HEERE (Spr. 19:14). Een schone vrouw die van rede afwijkt, is een gouden bagge [een juweel, een ring met edelsteen] in een varkenssnuit (Spr. 11:22). Daarentegen merkt Salomo op: De bevalligheid is bedrog, en de schoonheid ijdelheid, maar een vrouw die den Heere vreest, die zal geprezen worden (Spr. 31:30).
Wittewrongel waarschuwt ook voor het zien op de rijkdommen bij de keuze van een levensgezel. De rijkdommen flikkeren allermeest in de ogen van de mensen, net alsof zij het geld en niet de vrouw of de man zouden trouwen, naar het spreekwoord dat - aldus Wittewrongel - onder ons maar al te waar gemaakt wordt: Zijt gij een hoer of zijt gij een dief, hebt gij maar geld, ik heb u lief.
Natuurlijk mag er wel aandacht zijn voor de goederen van de wereld, omdat wij wel moeten kunnen leven. De zegeningen van de Heere mogen we niet minachten. Maar heden kan iemand rijk zijn en morgen kan hij arm zijn. Het goed van de wereld is net als eb en vloed. Het vuur en het water kan de rijkdommen verslinden, de dief kan ze stelen, een bedrieger kan ermee weglopen. De rijkdommen hebben vele vleugels waarmee ze kunnen wegvliegen. Als dan de rijkdom - dat in dit geval de basis van het huwelijk is - eens weg is, waar zult u de liefde van de gehuwden dan kunnen vinden?

Passende gelijkheid
Wittewrongel wijst erop dat voor een goed en gezegend huwelijk er op gelet moet worden dat huwelijkskandidaten niet te ongelijk aan elkaar zijn. Er moet een passende gelijkheid beoogd worden, in het bijzonder in een aantal zaken. Het leeftijdsverschil mag niet te groot zijn (een te groot leeftijdsverschil kan er toe leiden dan men op de duur een weerzin van elkaar krijgt). Maar ook moet er niet teveel verschil zijn in afkomst wat betreft stand of rijkdom. Ook de opvoeding en de manier van leven behoren overeenkomsten te hebben.
Iemand die op zoek is naar een levensgezel moet letten op de spraak, het gelaat, het gewaad en de daad van de mogelijke huwelijkskandidaat. Daaruit kan men opmaken hoe het hart van binnen gesteld is. De tong is het register van het gemoed. En onzedelijke kleding, maar ook de pronk en praal in de kleding, is nogal eens een teken van een lichtvaardig en een hoogmoedig hart.
Men moet ook goed letten op de vrienden.
Gewoonlijk is een mens gelijk aan het gezelschap waar men mee omgaat. Zeg mij wie uw vrienden zijn, en ik weet wie gij zijt! Er is geen ziekte zo besmettelijk als de omgang met de goddelozen. Die met pek handelt, wordt zeer gemakkelijk daarmee besmet.
Ten slotte behoort men ook op godsdienstig gebied eensgeestes te zijn. De nauwste band zal gemakkelijk verbroken en gescheurd worden waar de godsdienst en de vreze Gods geen plaats hebben in het hart. Het is niet verstandig en het brengt onrust in een gezin, als er geen overeenkomst in de godsdienst is.
Zeer gelukkig zijn de gezinnen waar beiden, man en vrouw, belijdenis doen van één geloof, en tegelijk ijverig zijn in de plichten van de godsdienst en de praktijk van de godzaligheid. Tussen zo’n man en vrouw zal de liefde echt geworteld kunnen zijn en toenemen. Daar komt de vrede wonen. In die situatie geldt het woord van Salomo: Wie een vrouw gevonden heeft, heeft een goede zaak gevonden, en hij heeft welgevallen getrokken van den HEERE (Spr. 18:22). Zo’n vrouw zal een kroon haars heren zijn (Spr. 12:4). Niet een gouden ring aan zijn vinger, hoewel dat ook een sieraad is; niet een gouden keten aan zijn hals, wat nog mooier lijkt; maar een kroon op zijn hoofd. Zo’n man zal ook de eer van zijn vrouw zijn, een kroon op haar hoofd.
Wat is het dan belangrijk om bij de keuze van een levenspartner in gebed tot God te gaan en bij Hem wijsheid, raad en hulp te zoeken.
(wordt vervolgd)

(n.a.v. ds. P. Wittewrongel, Christelijke huishouding, deel 1, hfst. 4 en 5)

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen