De hemelvaart van Christus

Geliefde lezer(es),
Het zijn slechts enkele woorden die Lukas ons meedeelt over Christus’ hemelvaart. Dat doet echter niets af van de grote betekenis van dit heilsfeit. We lezen in het Oude Testament in de Psalmen 24 en 68 reeds van de hemelvaart van Christus. Ook de opneming van Henoch en Elía waren daarvan een voorbeeld.
De Heere Jezus heeft Zijn jongeren vóór Zijn sterven steeds gewezen op Zijn hemelvaart.
Na Zijn opstanding is Hij nog 40 dagen op de wereld gebleven en heeft Hij Zijn discipelen voorbereid op Zijn hemelvaart. Het is u nut dat Ik wegga. De noodzakelijkheid werd aangewezen dat de andere Trooster, de Heilige Geest, komen zou. Maar de Trooster, de Heilige Geest, Welken de Vader zenden zal in Mijn Naam, Die zal u alles leren, en zal u indachtig maken alles wat Ik u gezegd heb.
De discipelen hebben het niet begrepen. Ze konden maar niet verder kijken dan wat de Heere hen geleerd had. Ze hadden nog zoveel gedachten van een aards koninkrijk. We lezen dat duidelijk in hun vraag: Heere, zult Gij in dezen tijd aan Israël het Koninkrijk wederoprichten? Ze waren zo onwetend van alles wat Christus deed. Zijn gehele Middelaarswerk was borgtochtelijk en tot nut van Gods uitverkoren Kerk. Wat was het nodig dat hun verstand voor de Schriften geopend werd. Wat hadden zij nog weinig kennis van het borgwerk van Christus. Hij heeft hen licht gegeven over Zijn lijden en sterven.
Christus is niet alleen opgewekt tot onze rechtvaardigmaking, maar is ook opgevaren ten hemel en heeft Zijn Kerk teruggebracht in de gemeenschap des Vaders. Tot Maria had de Heere Jezus gezegd: Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader; maar ga heen tot Mijn broeders, en zeg hun: Ik vaar op tot Mijn Vader en uw Vader, en tot Mijn God en uw God. O, wat zoekt een ziel het in de tastbare tegenwoordigheid van Christus. Hij is de dood ingegaan om aan het recht des Vaders te voldoen.
Het is zo nodig dat we door het geloof mogen aanschouwen dat Christus in het heiligdom is ingegaan om met Zijn eigen offerande te verschijnen voor het aangezicht Zijns Vaders. En dat niet voor Zichzelf, maar voor al degenen die Hem van de Vader gegeven zijn. Christus’ arbeid was plaatsbekledend van kribbe tot kruis. Dat zijn lessen die geleerd moeten worden. De discipelen waren zo onwetend omtrent Zijn hemelvaart. Het is u nut dat Ik heenga. Het verlossingswerk van Christus is toch zo’n verborgenheid. Daarom heeft men zulk een verkeerde voorstelling van de heilsfeiten.
Dat Zijn Koninkrijk geestelijk van aard is hebben ook de Joden niet begrepen. Begrijpen wij het wel?
Zijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Hij had geen gedaante noch heerlijkheid; als wij Hem aanzagen, zo was er geen gestalte dat wij Hem zouden begeerd hebben. Hij heeft op aarde Zijn werk in vernedering gedaan. Als de grootste misdadiger is Hij aan het kruis gestorven. Na Zijn opstandig heeft Hij zich niet meer aan de wereld getoond. Wij zouden zeggen: had dat niet tot meerdere verheerlijking van Zijn Koninkrijk kunnen zijn? Doch eenmaal zal Hij heerlijk en in luister verschijnen. Dan zal de ganse wereld Hem aanschouwen. En alsdan zullen zij den Zoon des mensen zien, komende in de wolken met grote kracht en heerlijkheid.
Op die grote dag der dagen zal de scheidslijn gezien worden die reeds van eeuwigheid getrokken is. Het is waar, de discipelen hadden zo graag gezien dat Christus Zich zo had geopenbaard. Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat. Dat onderwijs heeft Hij steeds tot Zijn jongeren gesproken.
En als Hij dit gezegd had, werd Hij opgenomen daar zij het zagen, en een wolk nam Hem weg van hun ogen. O, dat is wat voor de discipelen geweest, nog sprekende met hen en Zijn handen zegenend uitstrekkend, en al hoger en hoger, totdat een wolk Hem wegnam. Het is altijd een wolk voor de ogen van Zijn volk.
Daarom is de hemelvaart van zo’n grote betekenis. De Middelaar voer op om voor het aangezicht Zijns Vaders te verschijnen en met heerlijkheid gekroond te worden. De Middelaar bracht na Zijn volbracht Middelaarswerk Zijn lichaam de hemel in om voor de Zijnen plaats te bereiden en om hen eenmaal tot Zich te nemen. De hemel was gesloten door onze zonden en vanwege onze diepe val in Adam.
Maar die is nu door Hem weer geopend en dat op grond van Zijn borgwerk. Nee, Hij is niet ingegaan met het bloed van stieren en bokken, maar door Zijn eigen dierbaar bloed.
Zo is Hij ingegaan in het Heiligdom en heeft een eeuwige verlossing teweeg gebracht.
Door Zijn eigen Goddelijke kracht is Hij opgevaren, maar ook opgenomen door Zijn Vader. Daarom heeft de Vader Hem verheerlijkt en mag Hij nu aan ’s Vaders rechterhand zijn. Hiervan heeft de dichter mogen zingen in Psalm 24: Heft uw hoofden op, gij poorten, ja, heft op, gij eeuwige deuren, opdat de Koning der ere inga. Christus is met Zijn arbeidsloon ten hemel gevaren. Gods toorn was volkomen geblust, de schuld betaald en de verbroken gemeenschap met God weer hersteld. Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende.
De discipelen hebben Hem met weemoed nagestaard. O, hoe waren zij gehecht aan Zijn tastbare aanwezigheid. Daaraan is nu een einde gekomen. En een wolk nam Hem weg van hun ogen. Om dan door het geloof te leren leven.
Dat zal in het genadeleven geen onbekende zaak blijven. Eénmaal zal Hij wederkomen.
De discipelen hebben daarover de zekerheid van de engelen ontvangen. Deze Jezus, Die van u opgenomen is in de hemel, zal alzo komen, gelijkerwijs gij Hem naar den hemel hebt zien heenvaren. Toen zijn de discipelen naar Jeruzalem teruggekeerd met grote blijdschap. Geliefde lezer(es), kent u deze blijdschap?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen