Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Meditatie

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Meditatie

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zwijg, wees stil. En de wind ging liggen en er werd grote stilte. Markus 4: 39b

Geliefde lezer,
Nadat de Heere Jezus in Kapérnaüm vele woorden gesproken en vele wonderen gedaan had, begeerde Hij over te varen naar de andere zijde van de zee van Tiberias. De discipelen volgden hun Meester, de Profeet krachtig in werken en woorden, gewillig, zonder vragen. Er staat zelfs dat ze Hem mede namen. Uit liefde tot Hem wilden ze voor Hem zorgen.
Christus volgen als Profeet is zo aangenaam.
Dan is het: Hoe zoet zijn Uw redenen mijn gehemelte geweest, meer dan honig mijn mond! (Ps. 119:103). Echter wanneer we Christus als Priester moeten volgen, dan komt de onwil boven. Daar is zelfverloochening aan verbonden want die achter Mij wil komen verloochene zichzelf. Als we ”vlees en bloed” moeten verliezen komen we erachter dat we geen gewillige kruisdrager zijn en dat alleen de Heere door Zijn liefde ons gewillig maakt om het kruis op te nemen en Hem te volgen.
En zij staken af, schrijft Lukas. Dat is een zeevaartterm. Bouwend op gaven uit hun vorige beroep willen ze uit liefde hun Meester dienen. De Heere gaat hen door de storm leren dat ze in zichzelf Hem niet kunnen dienen en Hem niet kunnen volgen. Hij gaat leren dat Gods weg in wervelwind en in storm is (Nahum 1:3). Die storm is in het leven van Gods kinderen en knechten nodig om alles waar men op bouwde weg te stormen opdat alleen de Heere Jezus overblijft en we alleen in Hem roemen.
Zodra ze op het meer waren viel de Heere Jezus in slaap. En er werd een grote storm van wind. Uit het grondwoord blijkt dat het een wervelwind met orkaankracht is. Plotseling is het scheepje (en de discipelen!) een speelbal van de golven en de wind. Het lijkt of de slapende Jezus Zich terugtrekt van de discipelen in nood. Nee! Hij slaapt naar Zijn mensheid, maar naar Zijn Godheid zal de Wachter Israëls niet slapen noch sluimeren.
Zijn oog is altijd gevestigd op Zijn kinderen.
Hij is altijd gereed om hen te helpen. Maar dat doet Hij op Zijn tijd en wijze.
Als Jezus schijnt te slapen en de Noordenwind van ontdekking ontwaakt, dan is het met de dichter: ’Want mijn hoofd is als bedolven In de golven van mijn ongerechtigheên; Zulk een last van zond’ en plagen, Niet te dragen, Drukt mijn schouders naar beneên’. Dan brandt de toorn Gods de talenten, de eigen krachten, de bevinding, de uitreddingen, ja zelfs de bekering uit. Dan blijft er van ons geestelijk leven een handje as over dat wegstuift in de storm en beeft ons hart van doodschrik. Als de golven van zonde en toorn over ons komen en Jezus schijnt te slapen, dan leert men dat men niet gewillig is om Jezus te volgen en te dienen. Dan komt het boze, vijandige, onwillige en verdorven bestaan zo boven. Dan wordt men eerlijk en moet men bekennen: ik heb nooit geweten dat zoiets in mij leefde.
Als de golven en baren de benauwde ziel vervaren dan is men de speelbal van de vorst der duisternis. Hij doet alles om zo’n benauwde ziel van God af te trekken en naar de wanhoop toe te trekken. Hij probeert dan wijs te maken: ’Denk je nu werkelijk, als Jezus aan boord is, dat je dan storm zult hebben?’
Je liefde tot Jezus was slechts emotie. Een voorkomende waarheid heb je gezien als een belofte dat je in de behouden haven zult komen. Je bent als de vrouw van Lot, wel uitgetogen uit Sódom maar je zult nooit in Zoar aankomen’.
Dan is praktijk: zij dalen neder tot in de afgronden; hun ziel versmelt van angst (Ps. 107:26).
Dan is het als in vers 37: en de baren sloegen over in het schip alzo dat het nu vol werd. Een oude zeeman vertelde me ooit dat als het scheepje vol loopt met water, het zal vergaan.
De discipelen zijn in uiterste nood: Midden in een orkaan, een onstuimige zee, een donkere nacht en een slapende Jezus. Dat was nodig om alles te verliezen opdat alleen Jezus overbleef. Ze laten het stuurrad los, proberen niet langer zichzelf te redden maar stormen naar het achterschip waar Jezus slaapt. Ze proberen Hem te wekken: Meester, bekommert het U niet dat wij vergaan? Ik denk niet dat de Heere direct wakker is geworden. Waarom? Ze hadden nog rechten om gered te worden. Immers ze zeggen: bekommert het U niet? In Lukas staat een korter gebed. Slechts een rechteloze noodkreet bleef over: Meester, Meester, wij vergaan. Zo worden de gebeden korter als de nood groter is en Jezus schijnt te slapen.
Wanneer antwoordt de Heere? Als men als een rechteloze voor Zijn voeten ligt en nochtans niet zonder Hem kan. Dan zal waar worden: Zich gewend zal hebben tot het gebed desgenen die gans ontbloot is, en niet versmaad hebben hunlieder gebed. Hij brengt in de storm om de stem van Zijn Kerk weer te horen. Door de storm riep Hij in liefde: doe Mij uw stem horen want uw stem is zoet. Zo’n door Hem verwekte noodkreet zal Hij antwoorden. En Hij opgewekt zijnde, bestrafte den wind, en zeide tot de zee: Zwijg, wees stil. En de wind ging liggen en er werd grote stilte. Als de stem van de Liefste spreekt dan wordt de grote storm van wind van het een op het andere moment vervangen door een grote stilte.
Dan zijn er geen golven van zonde, verdorvenheid, toorn en satan meer. Dan is het: ’Hier wordt de rust geschonken; Hier ’t vette van Uw huis gesmaakt; Een volle beek van wellust maakt Hier elk in liefde dronken’
Wat is Jezus een liefdevolle Leermeester.
Eerst stilt Hij de storm en dan legt Hij de gebreken bloot. Wat zijt gij vreesachtig? Hoe hebt gij geen geloof? Met andere woorden: er was toch geen reden om te denken dat u verging? Ik was toch bij u? Vele wateren kunnen Mijn liefde toch niet uitblussen? Na zulk onderwijs eindigt men niet in het wonder maar in de God van het wonder en stamelt men, vervuld met schaamte, verwondering en aanbidding: Wie is toch Deze, dat ook de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?
Geliefde lezer, in welk scheepje zit u? Alleen als u uit genade in het scheepje bent waar Jezus aan boord is, zult u nooit vergaan omdat Hij Zich voor de Kerk in de dood heeft overgegeven, maar ook is opgestaan en ’gezeten aan Zijn rechterhand zal Hij hen wel behoên’. De andere scheepjes zullen in de zee van Gods toorn eeuwig vergaan. Haast u en spoed u om des levens wil!

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 september 2014

De Wachter Sions | 8 Pagina's

Meditatie

Bekijk de hele uitgave van donderdag 25 september 2014

De Wachter Sions | 8 Pagina's