Bekeert u en leeft

Geliefde lezer,

De Heere geeft in de woorden van onze overdenking Ezechiël de opdracht om tegen het volk in ballingschap te zeggen dat Hij geen lust heeft in de dood des goddelozen, maar daarin dat de goddeloze zich van zijn weg zal bekeren en leven. Dit in tegenstelling tot hetgeen het volk al klagend beweerde: Dewijl onze overtredingen en onze zonden op ons zijn, en wij in dezelve versmachten, hoe zouden wij dan leven? Eigenlijk bedoelden zij te zeggen: ‘Heere, U zegt wel dat U geen lust hebt in de dood van de goddeloze, maar in de praktijk blijkt dit niet zo te zijn, want wij versmachten in onze overtredingen en zonden.’ Met deze woorden beschuldigde het volk God dus van onoprechtheid. Daarom is het dat de Heere Zijn antwoord aan het volk begint met een eedzwering: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE. We kunnen allen weten dat God geen eed nodig heeft om daardoor Zijn trouw en waarheid te bevestigen. Hij is immers de waarachtige en getrouwe God Zelf, en daarom kunnen Zijn woorden niet dan waarachtig en getrouw zijn. Toch gebruikt God in onze tekstwoorden een eedzwering. Zó laag wil Hij tot het wederspannige huis Israël afdalen, dat Hij door middel van een eedzwering de zekerheid, werkelijkheid en oprechtheid van Zijn woorden wil bekrachtigen, zodat zij op geen enkele manier daaraan hoeven te twijfelen.

In de woorden die daarna volgen wijst de Heere de geuite klacht van Zijn volk van de hand. Hij zegt als het ware: ‘U meent en klaagt dat Ik er lust in heb om u te doden, ook al zou u zich van uw boosheid bekeren. Nee, zo waarachtig als Ik leef, Ik heb geen lust in uw dood, maar daarin heb Ik lust, dat u zich zult bekeren van uw weg en leven.’

Het is de moeite waard om de kanttekeningen bij onze tekstwoorden eens goed door te lezen, alsook de verwijzing naar Ezechiël 18:23 en de uitvoerige kanttekening daarbij. We citeren enkele zinnen uit kanttekening 52 en 53 bij genoemde Bijbeltekst: ‘Gijlieden meent dat Ik zo belust ben om te vernielen en te doden, dat Ik ook de goddeloze, die zich bekeert, niet wil sparen, noch zijn bekering voor aangenaam wil houden; maar dat is een lastering, en verre van Mij.’

En even verder lezen we: ‘dat de bekering van de goddeloze Gode zo aangenaam is, dat de bekeerde gewisselijk leven zal, en dat Hij geenszins lust heeft om de bekeerde goddeloze te doden.’ Met andere woorden, God heeft alleen lust in het behoud van de zondaar die zich oprecht van zijn zondige wegen bekeert. Dit blijkt duidelijk uit Jesaja 55:6, 7: Zoekt den HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is. De goddeloze verlate zijn weg, en de ongerechtige man zijn gedachten; en hij bekere zich tot den HEERE, zo zal Hij Zich zijner ontfermen, en tot onzen God, want Hij vergeeft menigvuldiglijk. De prediking van Gods genade in Christus dient aan alle volken en mensen tot wie God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof in de gekruisigde Christus.

Dit bevel horen we zo ernstig aan het slot van onze tekstwoorden klinken: Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen. Ter toelichting hiervan zegt onze kanttekenaar: ‘Dat is de zaak, wil God zeggen, daar schort het u aan, dat gij al in uw goddeloosheid blijft, en evenwel tegen Mijn plagen murmureert, in plaats dat gij u moest bekeren.’ Neem die woorden toch eens ter harte, o mens die in uw goddeloze wegen en handelingen blijft volharden! Nee, het mankeert niet aan Gods genade, noch aan Zijn bekwaamheid en gewilligheid om zondaren zalig te maken, maar het mankeert aan uw onboetvaardig en onbekeerlijk hart!

U leeft onder de meest ernstige prediking van wet en evangelie, waarin Gods knechten u zowel Gods toorn over uw zonden alsook Zijn overvloedige genade in Christus indien u zich bekeert, prediken, en toch durft u het aan om in uw onbekeerlijkheid voort te leven. Sommigen van u durven het zelfs aan om hun onmacht en de uitverkiezing als oorzaken van hun onbekeerdzijn aan te wijzen. O, is dat niet een vreselijk spotten met God en Zijn Woord? Staat zulk een moedwillige ongehoorzaamheid niet gelijk aan de grofste zelfmoord?

De puriteinse prediker William Fenner (1600-1640) heeft een boekje geschreven met de gelijknamige titel: Moedwillige ongehoorzaamheid de grofste zelfmoord. Jong en oud, lees dit boekje eens en smeek de Heere of Hij u al uw uitvluchten, hoe rechtzinnig ze ook mogen klinken, uit handen wil slaan, opdat u als een veroordeelde zondaar God om genade zult leren bidden.

Heden roepen wij u nog in de Naam des Heeren toe: Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o lezer van deze meditatie? Nog één keer laten we de kanttekenaar bij deze woorden aan het woord: ‘Het is alsof God zeide: Hoe blijft gij zo dwaas, dat gij uw eigen verderf u op de hals haalt door uw onbekeerlijkheid? Zo gij zo wilt voortgaan, kan u toch niets anders overkomen dan dat gij in uw verkeerdheid moet sterven en bederven. Bedenkt dit toch eens terdege, tot uw eigen best.’ Bekeert u en leeft!

De Heere binde de eis van waarachtige bekering op uw aller hart, en geve dat u deze eis in een vurig en aanhoudend smeekgebed zult mogen veranderen: Heere, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn (Klaagl. 5:21a).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen