Leesbare brieven

Den Bommel, 20 april 1971

Zeer geliefde vriend met uw geliefde echtgenote, kinderen en uw lieve moeders.

Even zal ik proberen een paar letters te schrijven, hoewel het mij haast niet mogelijk is daar ik hele nachten en dagen bezet ben met griep en bronchitis. Maar ik wil het toch niet nalaten, daar gij zondag uw geboortedag weer hebt mogen beleven met uw geliefde vrouw en kinderen, waar ik u zeer hartelijk mee wil feliciteren ook van mijn zuster en zwager.

De Heere heeft u ook dit jaar dat weer achter u ligt, willen bewaren voor vrouw en kinderen en uw oude moeders. De Heere heeft u ook tezamen willen bewaren op reis naar Canada en de Heere heeft Zijn engelen bevolen u tezamen te bewaren op al de gevaarlijke wegen. O vriend, was het die helse drijver gelukt, dan was gij er met de uwen niet meer geweest. Ik zou u van harte gunnen om met uw geliefde vrouw aan elkanders zijde te mogen staan, om elkanders noden te mogen kennen, en om inzonderheid in uw ambtelijke bediening elkaar tot hulp te mogen zijn.

Ik heb een wonderlijke winter achter mij liggen. O hard ziek geweest zodat ik niet anders dacht naar het einde te mogen gaan en dat in Hem, Die de aarde gegrond heeft en de hemelen zijn het werk Zijner handen, maar dat zal alles vergaan, maar die dierbare Koning heeft de strijd willen strijden. O toen heeft Johannes zeer geweend op het eiland Patmos vanwege de zonde en hij vroeg aan die ouderling in de hemel : “Wie zijn zij en vanwaar zijn zij gekomen?” O ds., het antwoord van die ouderling was: “Ze komen allen uit die grote verdrukking en ze hebben hunne lange klederen gewassen en wit gemaakt in het bloed des Lams.” O geliefde vriend, toen mij dat ontsloten werd en ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten en Hij legde Zijn rechterhand op mij en zei : Vrees niet, Ik ben de Eerste en de Laatste en Ik leef en Ik ben dood geweest en leef in alle eeuwigheid. O die onverderfelijke, onbevlekkelijke en onverwelkelijke erfenis heb Ik voor u bewaard in de hemel. O die in de kracht Gods bewaard blijft. O ziende den Onzienlijken, en al Zijn graveerselen heeft Hij van de nooit begonnen eeuwigheid.

O lieve vriend en vriendin, Heere der Heirscharen is Zijn gedenknaam. O vriend, het ligt op de bodem van mijn hart om gedurig te bepeinzen: zalig zalig niets te wezen in ons eigen oog voor God. Ik heb het stukje in de Wachter Sions door u geschreven over Psalm 91 gelezen, en ik mocht geloven dat dat stukje geen vreemde taal voor mij was. Als we eens achter ons mogen zien wat de kerk van de oude dag heeft uitgeroepen: Wie zijt gij o grote berg voor het aangezicht van Zerubbabel? Die alles voor Zijn kerk heeft toegeroepen: Genade, genade zij dezelve. O diep, ja zeer diep ben ik er onder weggezonken. Ik kan het beter beleven dan schrijven. Ik hoop dat ge dit gebrekvolle schrijven wilt overzien. De Heere heeft mij in al mijn zwakke lichaam geleid, geleerd en onderwezen, maar ook alles aan mijn ziel toegepast. Lees Jesaja 63 eens na. Hij heeft de arm Zijner heerlijkheid doen gaan aan de rechterhand van Mozes. Hij is onder die wet gebogen, maar ook onder Zijn kerk gebogen, daar Hij van uitgeroepen heeft: Ik zal zijn, Die Ik zijn zal. O Zijn goedertierenheid zal eeuwiglijk gebouwd worden.

Ik kan niet verder meer, ds., het lichaam gaat het begeven. Met vele liefdegroeten met elkander en een aangename verjaardag met uw vrienden en vriendinnen en van harte sterkte toegewenst voor uw oude lieve moeder en de groeten van mijn zuster en zwager en van mij uw onwaardige vriendin in banden der verdrukking,

Lien Jonker en familie

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen